Alle inzendingen over voorbij OR tram

geheel vooraan: een eenzame meneer berustend in het mopperen en snauwen de lange zinnen weet hij in te houden zijn aandacht is vereist voor het verkeer voorin is het gebleven bij het oude hier klinkt de taal van thuis en van weleer men zegt: de tijd van toen komt nimmermeer en klaagt over de prijzen en de koude de taal centraal is kleurrijk…

hoe verrassend het parcours gezeten in tramlijn zeven langs Weesper- en Frederiksplein de natte brug over de Amstel Sarphatistraat Weteringschans café Heuvel op de Spiegelgracht de zon op de Boerenwetering tot ik gewaar werd dit was de route naar het Leidseplein en potjandrie niet die naar het Roelof Hart niet dat ik al dat moois echt…

Stoornissen in het autistisch spectrum regeren Don Quijote-achtige heren die in Groningen Mammon willen eren: zij zien trams rijden door 't oude centrum... Natuurlijk gaat niets boven deze stad, maar heeft men 't met fantasma's niet gehad?…

de plastieken stoelen van de halte neigen naar de slappe gestalten die ze vandaag onbedachtzaam bezaten de hitte zakt en wat overblijft een zweem van zweet en lege ronde kartonnen weke doosjes van lopend ijs gesmolten room en wespen en lome wachters zwijgend als op scheep naar lang vergeten oorden of naar van waarheen ze kwamen…

Ik was Abba al voorbij maar Abba haalde mij in het was een jonge dag de dag voordat jij kwam het was zo'n dag dat iedereen je aankijkt en gestalte neemt en: bewogen de gordijnen in de deur er was geen wind knikkend zakte iets opzij een vloed een flakkering van licht in het licht een zingend kleuren van de kleuren naar zichzelf het was de dag…

De vijfenzestig al voorbij maar vief zal ik in 't buurthuis nog geen sou verbrassen, 'k ga liever met mijn maten lekker nassen of scheurend op de motor naar m’n lief. Ach ja, zo’n kaart voor trein en bus of tram, dat heeft dan ook zijn voordeel wel -voor velen- maar dat kan me dus echt geen donder schelen.…

Het menselijk gelaat - hoe droef mistekend, des morgens in de tram grauw van de nacht, des avonds in de tram grauw afgejacht van al waar men zich deerlijk in verrekent. Retour kantoor, kliniek en magazijn tobt elk om wat men zich ziet tegenvallen. Zie in de mondhoek, onder de oogwallen onverwisselbaar de paraaf der pijn.…

't Is iets wat Duyvendak ook overkwam Sprak Bonfire: een paard in het gezicht Mijn opvolger, die Ank heeft afgericht - Ik ben niet eens geschikt meer voor de tram In plaats van fotoshoot en worteltaart Een bruine plak van onder eigen staart…

oranje lippen ruiken naar kauwgom haar tere lichaam viel vederzacht tegen me aan toen de tram pardoes optrok de donkere zonnebril verbergt haar ondeugende ogen glimlachend duikt ze in haar telefoon…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Ze botste op een tram in Amsterdam. De vrouw was heel haar leven toen vergeten. Ze wist niet wie ze was en hoe ze heette, niet waar ze heenging of vanwaar ze kwam. Volgens de vrouw van Willem-Alexander is zij daarmee een èchte Nederlander.…

't Venusdiertje trad voorzichtig uit het zalig zondennest; 't wipt de tram in en doorzichtig nu naar huis de dorst gelest. ------------------------------------ uit: Verzen, Mechelen 1918…

Belangen kunnen dikwijls nogal schuren Wanneer een coalitie wordt gesmeed Dus Peters is gevraagd, zoals dat heet, De boel in Rotterdam wat bij te sturen En luisteren ze enigszins naar hem, Dan gaat het daar straks als een trei… Euh… Tram!…

Wat doen ze nu, die dames en die heren? Ze drukten gratis leesvoer in mijn hand Een flyer of partijprogrammakrant Om mijn gedachtengoed te deformeren Ze leveren hun baan bij Bea in En hebben nu meer tijd voor hun gezin…

je naam heb ik nooit echt geweten de droom raasde veel te snel voorbij maar die aroma's zal ik nooit vergeten van scherpe bloesemgeuren allerlei bloesems en patchouli geuren heel kenmerkend voor jou meisje van vele felle kleuren besef hoeveel ik van je hou elke droom voelde ik mij verloren wanneer je me opnieuw verliet vele tranen werden…

zag gaan zo staat hij daar, diep in z’n kraag gedoken gerinkel klinkt, nog één blik op het zwerk dan komt de tram en gaat hij naar het werk (met dank aan Hendrik Marsman en Willem Kloos)…

Voorbij het elkaar woordeloos horen wij hebben verloren ik jou en jij mij Voorbij…

Het is voorbij Maar ik hou nog van je alleen hou jij niet meer van mij…

ik pluk de schimmen van het verleden de zoete geur nu nog zo sterk dringt in mij maar...kan niet blijven langzaam doet de tijd zijn werk…

Een gegraven graf omkranst door bloemen een foto, een kaars, een lint, een laatste groet voorbij ... Afscheid in woorden een lied vol emotie een gebed, dat verhaalt het leven is eindig, voor eeuwig ...…

Vroeger is geweest die is voorgoed voorbij toekomst voor nieuwe dingen voor jou en voor mij. Vroeger is voorbij sta er niet meer bij stil toekomst ligt open ik maak ervan wat ik wil. Vroeger is zwart gekleurd toekomst is licht geef dan je toekomst je eigen gezicht. Vroeger is voor niemand gelijk misschien woede en pijn.…

Je hebt gekozen voor je vrijheid en daarmee niet gekozen voor mij Op de één of andere rare manier lijkt het me zelfs beter voor mij Hopelijk vind ik mezelf weer terug en krijg ik eindelijk weer rust Ondanks dat ik alles aan je mis hoe je lacht, loopt, praat en kust Eindelijk rust in mijn hoofd en lijf daarmee weer rust terug in mijn leven…

als ik voorbij dit leven ben weet ik wat er allemaal zal zijn dan ben ik voor altijd gelukkig eeuwig verlost van alle pijn eenmaal heb ik mijn lichaam verlaten maar keerde terug helaas werd door een kracht teruggetrokken ze noemden mij een vechtersbaas maar als ik zelf had kunnen kiezen was ik daar dolgraag gebleven in het witte mooie…

soms lig ik wakker naast je in de nacht en luister naar de zachte fluister van je ademhaling huid aan huid, maar lichtjaren van elkaar in dit huis waarin jij en ik alleen bestonden heeft de tijd toch haarscheurtjes gevonden en allengs bleek, dat wat eerst waarheid leek, gewoon gelogen was hartstocht afgezwakt tot sleets gebeuren…

Voorbij, die leuke momenten met jou, ik weet niet meer wat ik moet doen. Je reageert nog maar heel erg flauw, het is helaas niet meer zoals toen. Voorbij, jouw warme aanwezigheid, je was er elke morgen weer. Jouw lieve woorden ben ik kwijt, en dat doet me heel erg zeer.…

Wij waren een voorbij aan het herhalen. Het was te mooi om waar te zijn. Blijft de herinnering aan waar je woonde: de achterkant, de huizenrij.…

Terwijl het levenswerk in een ijl tempo voortjaagt langs gesprekken van de dag spelen op straat de kinderen een glimlach elkaar toe tot later en nog later heel erg moe de moeder binnenwijst. Met de verdieping onder zich vandaan geruimd spelen zij binnen verder uur hun schaduw is een vogel op de muur hun leven wordt een langzaam stil gaan staan…

het stel schoenen staat klaar voor het boenen een veter achteloos los denkt toevallig andersom de kamer vol met specerij speelt het kale kader voor een drama zonder weerga als de veter start met domineren treft hem de gladheid bij languit de zwoele omhelzing korstig bruin gevlekte getuige als een eiland in de ruimte die nog geurt naar…

Eind, Einde, Eindeloos. Ik wist dit duurt geen eeuwigheid. Maar tussen eeuwigheid en Slechts 10 weken zat, Naar ik hoopte, Nog een zee van tijd. Ik wist dat hij ooit eens zou komen, Een nieuwe ridder op zijn witte paard, De luchtkastelen die wij droomden, In duigen slaand met bijl en zwaard. Wat blijft is de herinnering, Van golven…