Alle inzendingen over voorbij OR venster OR geschreid

er staat een man bij het venster met een vel papier gaat hij het zo verscheuren of blijft het nog een tijdje heel al een aantal minuten tuurt hij door het raam naar de margrieten in de pas aangelegde tuin ze bloeien naar behoren al waren er een aantal dood er groeien er nog voldoende voor een volmaakt boeket hij genoot er van en van…

oostenwind vandaag langs het zwerk trekken winterganzen in V-formatie het einde van het trekseizoen nadert in het huis met dichte vensters zwijgen zij pratend urenlang ze zullen elkaar niet verwonden…

In een lente droom van ongekend verlangen lijkt eeuwig van korte duur als chaos verwaaid door de tijd in een windvlaag van tranen geschreid door een voorjaarsbruid zonder sluier in de ochtendnevel voelt zij zich onbegrepen dag lief…

Och, hij wist niet, dat er 's nachts op die stoep was geschreid. Nu, dat hij en de meid het niet wisten, dat was minder; - maar dat ZIJ er hoegenaamd niets van vermoedde. Dat was wel hard voor mij.…

huppelt een wolkenrei achter de zon voorbij heen op en neer weer zomerbries heeft vrij spel reikkijk verlangend maar laat ze etherische wolktoefjes bewonen mijn kopij spelen op papier weer op en heen neer ik sluit het venster laat ze maar…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Zie ginder die twee gouden vensters, Daar wonen wij - Daar wachten twee lichtende vensters Op jou en mij. Zie, die duizenden sterretjes stralen Al naderbij - - Kind! kind! ál die sterretjes stralen Voor jou en mij!…

mijn rusteloze ziel met wie je goed verdwalen kan neemt plaats bij het venster met zachtmoedige blik ziet ze het menselijk tekort daarbuiten vandaag neemt zij alles voor lief mijn zorgeloze ziel met wie je uit het venster vliegen kan ademt bovenaardse vergezichten met open blik wijst ze de wegen door oneindige labyrinten…

Steeds weer dat raam, zijn stoel, haar naam het trage rood van de rozenhaag die roze oogt een nooit gesnoeide kersenboom nog steeds niet uitgebloeid zolang haar wangen bloesems dragen ook deze winter zomert zij nog na hij plukt haar uit zijn dromen zodat met het uitzicht op voorbije dagen dit venster zich niet sluit…

Ze trekken zich niets aan, van die vreemde vrouw die daar stilletjes voor het venster staat. ’t Is maar een mens, daarvan zijn er zovelen. Misschien dat ze wat te eten strooien gaat.…

Zoute tranen hebben we samen geschreid. Mijn lieve dappere meid, houdt moed. Eens komt alles weer goed.…

Het venster wordt geopend. Een venster in de nacht. Ik ontwaak. Ik luister en voel, hoe mijn wereld zich ontvouwt. Iedereen is gekomen. Alles is aanwezig. Hier is overal. Nu is altijd. Deze openbaring maakt gelukkig. De slaap overmant me weer. Het venster wordt gesloten.…

Ik had een lief - bij mijn vertrek Zag ik veel tranen in haar ogen; Die wangen, bitter nat geschreid, Hoe spoedig kunnen zij weer drogen!…

zie hoe hij daar aan voorbij gaat de wereld die zich kenbaar maakt in een poel van smaakverschil en hoe hij zich daar bloot gelegd in voelt het decor van het leven dat zuigt aan de netvliezen de dingen die razen voorbij een plastiek venster met een stukje pellicule hoe hij er niet kan instappen het lijkt hem te doorlaatbaar in een te…

Tijd sjokt over verlaten straten, aan verlichte vensters voorbij. Hoe lang nog tot wij weten van het verdriet dat niemand ziet. Muren bergen verhalen en mensen, smart en wensen. Hoe veel blues nog om te zingen over dit soort dingen.…

- Lang nog in mijn ogen waren de tranen, in die nacht geschreid.…

Ik woon hier in mijn hoekje op het pleintje, stil en vrij. Met de blauwe regen, bloeiend in Mei. Ik voel de kou van winter, grauw en grijs de dagen. Zoek wat warmte en welbehagen. Een merel zit doodstil te kijken. Hij kent me wel misschien. Alle dagen is hij hier, fijn om hem te zien. Want als de mezen komen, vertrekt hij weer, meteen…

het zeilschip vaart uit haar ogen golven die het strand kussen vangen haar geschreide tranen waarin sterren nimmer doven zullen schrijft maanlicht volzinnen in de zee die klinken als 'n ondergronds gezang speelt de wind met het rulle zand dralend drijft zij uit het zicht…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Wanneer glas gaat praten tegen gevoelige snaren flirtueel de knuppel gegooid wordt in dat ene hok waarvan de deur op een kier staat dan lacht de dag naar buiten schittert woorden van afwezigheid ziet half ontloken ander leven voor waarheid aan zacht schroeit huid langs leven daar waar vuur zich uit in verwrongen taal pakt zij…

Heb ik heel even zacht geschreid Het was de tijd, Voor u om heen te gaan - Maar, ach! Dat gij gestorven zijt Doet wel weemoedig aan.…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

het trage tikken van de klok benadrukt statig de gestolde stilte op zondagmiddag is mijn venster op de wereld de doodse eindeloze straat waarin zelfs de hond zwijgt en slaapt het hart kan de oppervlakte niet bereiken om op de tong te liggen in deze onbeweeglijke uren glijden mijn ogen voorbij de horizon naar de eindeloze sterrenregen…

Pluk de dag, want voor je het weet: is het avond!…

ik laat de regen mij doorweken, storm verwart me veegt met koude vingers het haar uit mijn gezicht in mijn adem woont de rust van voorbije dagen onzichtbaar, omdat de ramen niet beslaan vandaag ogen wijd open en gedachten gespitst op de verte de nacht versloeg mij niet, ze is een bondgenoot gaat niet voorbij want schemerhanden strelen nog heel…