Alle inzendingen over voorrecht

elke avond als de gordijnen sluiten ze zich terug trekken in hun eigen privé vertrekken, hij als een kind zo blij een voor een trekt hij de spelden uit haar opgestoken haren sterke haren, heerlijk geurende haren hij houdt ervan hoe de zware pracht over haar rug valt en hij het met liefde kamt waarna zij het vlecht voor de nacht dit voorrecht…

Bij het eenmaal komende Eindgericht wil onze Heer groot voorrecht verlenen: "weet dat Jezus' genade allen verlicht!"…

Het voorrecht in het licht te staan met goud omrand door volle maan. Aandachtig bekeken Waar ieder over zal spreken. De zwakkelingen blijven langs koude gevels wrijven met spriet en blinde stok betasten zij de kerkklok. Als diepe grot witvis in eeuwige duisternis.…

Stel je voor, dat je nooit zou zijn geboren. Dat je niet zou hoeven sterven. Dat je niet zou willen leven. Dat je voor altijd dood zou willen zijn. Stel je voor, dat je gespaard zou zijn gebleven, voor alle zorgen, alle pijn. Dat je de last niet hoeft te dragen, van een dankbaar mens te moeten zijn. Stellen we ons voor, dat toeval nooit…

zonder roes de jaren weten dat ouderen jeugd kenden maar jeugd geen ouderdom dat zorg om prille blik slechts nieuwe rimpels geeft de jaren weten dat je zo jong bent als jij je voelt dat je eerst oud bent als herinnering verwachting overwoekert in dat weten wens ik jou in de jaren die komen mogen behoud van jeugdige hartstocht en het voorrecht…

Een levenstoppunt uitverkozen van voorrecht is hun toegestaan en op hen ligt het sprakeloze van hoogste invervullinggaan. Maar ook, hoe is in dit ontplooien een nadere erkentenis bereid: verwelken wordend uit voltooien, des zomers dubbele wezenheid.…

Het is een voorrecht dit te mogen beleven God in alle vrijheid te kunnen prijzen En om Hem alle eer en lof te bewijzen Dankbaar te zijn dat het ons is gegeven. Dat we mogen zingen tot Zijn eer In bidden en danken tot Hem gaan Voor Gods woorden openstaan Bij iedere kerkdienst, steeds weer.…

Wat een voorrecht dit te mogen beleven God in alle vrijheid te kunnen prijzen En om Hem alle eer en lof te bewijzen Dankbaar te zijn dat het ons is gegeven. Dat we daar mogen zingen tot Zijn eer En biddend en dankend tot Hem gaan Dat we voor Gods woorden openstaan Bij iedere kerkdienst, steeds maar weer.…

immer bonte stoet die de vele maskers draagt van mensen in maskerade alles wat hen bezigt ziet hij van de liefde die bevredigt tot het verdriet van afscheid met naast angst voor later het pure blij van kinderen die daarvan dromen willen in de ervaring van het weten dat wat vandaag hen geeft morgen zomaar anders is koestert hij het voorrecht…

Het is zondag Zondag 17 maart 2024, 10.00 uur Zal de zon gaan schijnen? Toch maar een paraplu mee! Weer of geen weer Het wordt mijn, onze zondag De dag van verbondenheid Het zal me benieuwen Die cirkel op het Museumplein Die cirkel van verbondenheid De kerkdienst in de Keizersgrachtkerk Het lied, de zegen op het plein De nazit met…

De hemel telt die spiegels, baden sterren zich in weelde, zichtbaar in de stelling van Fermat, waar het licht zich deelde in de echtheid van een kind, die met dit voorrecht is bekleed, met weinig liefde ondervoed, leeft met het heden op gespannen voet, honger naar de brug van rede houdt het zoet, een innerlijke vrede die het luchten…

Gunt zichzelf en mij een ruime adem en als deze niet meer bekwaam wordt en moet verliezen, de plaats en tijdstip van de dood, - dat voorrecht - te kiezen in waardigheid .…

Gegrepen te zijn door het voorrecht om met de zwaartekracht om te gaan; is een strijd om te leven mij overkomen; leven en laten leven geeft reden te bestaan. Een goochelaar schept illusies. Hij houdt levenden voor de gek. Zinsbegoocheling is zelden te voorkomen. Schaamteloos schept het zijn eigen plek.…

wel willen dat je het kind al had En dan is daar de langverwachte geboorte Die alles overheersende pijn Je wist dat dit erbij hoorde Probeerde ook heel flink te zijn Maar dan ligt je kind in je armen Ik lach en huil tegelijk Kon zelfs die pijn verwarmen Als ik vol met liefde naar mijn kindje kijk Voor Jeroen en Martijn Het was een voorrecht…

De eerste kilometers door het Schouwse bos Hier loop je nog in colonne, kun je nog niet los Eerst nog een beetje heiig, maar de zon breekt al snel door Genieten van de ruisende zee, meeuwen schreeuwen in koor Honden genieten van de zee op dierendag Wat een voorrecht dat je hier wandelen mag Het mulle zand is zwaar Bordje 15 km, nog lang…

een privéleven en privésfeer is naast recht een voorrecht dat wij verwachten mogen maar ook respecteren moeten van en voor de medemens maar waar ligt de grens wie en wat mag eraan knagen wanneer ook en waarom dan mogen wij de mantel nemen van wat wij doen en laten omdat het aan ons eigen is maar waar ligt de grens moet het zonder voorwaarden…

- Uw zwarte humor zien we om ons heen vandaar ‘mijn waag het eens’ uit gekweeld want uw soort humor hield u niet voor u alleen dat voorrecht gaf u ook aan uw evenbeeld Kent u die van die olifant en de muis toen die muis tegen de olifant zei zo op die brug zo ver van huis O God wat stampen wij Maar toch waag het alstublieft niet vandaag…

Hebben we het voorrecht wel beseft, beproefd, om zomaar geboren te mogen worden? Wat een wonderlijke werkelijkheid het is, om uit toeval bedoeling te zien ontstaan. Wanneer we weer terugkeren naar de stilte, waarin wat gebroken is weer heel kan worden. Heb ik vandaag wel dank gezegd, herdacht?…

ik ben alleen en mag van je genieten, wát een voorrecht.…

Want gaan is het voorrecht in leven om iets aan te geven. Vandaag legt hij een waterkruik tegen zich aan is enkel even sidderend mens.…

dansen, vliegen, zweven En me nooit meer ergens anders begeven De straat is vol leven Maar alles gaat langzaam De mensen lijken aan de grond te kleven Als wiegend koraal in de oceaan De tijd lijkt alleen voor mij stil te staan Dit onthaast moment Is een wonder en een gift Ik hoop dat het altijd bij me komt In de lente in het licht Een voorrecht…

In deze overtuiging opende hij het venster der kwetsbaarheid: prompt werden messen in zijn rug gestoken, en de dolk in het hart: voorrecht van de geliefde. Wraak treft wie de spiegel ontsluiert: geen strohalm hoop wordt hem gegund, geen kans. Mensen onder elkaar, broederlijk toch.…

De liefde voor mijn vaderland Wordt diep mij in het hart geplant, En 'k vind die liefde een wijze wet, Want, als ik op mijn voorrecht let, Dan voel 'k mij zo innig goed, Daar, waar 'k geleerd word en gevoed. Ja, 't land dat mij te beurte viel, Ik heb het lief met hart en ziel!…

Dit was een belangrijk voorrecht dat maar zelden werd verleend. ’t Woudt telde in 1561 twee boerderijen, negen kleine huisjes, een herberg, een pastorie en een kosterswoning. Het unieke is dat dit vrijwel onveranderd nu terug te vinden is. 'T Woudt: een onwaarschijnlijk landschappelijk sieraad. www.waterweg-westland.nl/v_applic/cityguide…

Want oh, wat was het een voorrecht om daar te zitten in het echt, terwijl dees wijze hooggeleerde hun kennis der natuur vermeerde. De tekst strekte van rand tot rand “Vlaanderen is een groots eiland.” Het duurde zeker tot de kerst voordat het kwam tot een protest.…

Wat is het een groot voorrecht geweest ooit met toen lege handen de vrede in ontvangst te kunnen en mogen nemen voor onze ouders. Het gedenken van vier en vieren van vijf mei die verwondering goed te mogen proeven. Ik heb geleerd steeds naar een rechte weg te vragen, uit te kijken ook krommingen te velen.…

Thans is ‘t de zevenentwintigste januari en waarachtig alweer zo’n heerlijke dag Ik heb wederom zo’n overheerlijk alibi, dat ik als altijd ‘t gedicht schrijven mag Vijfenvijftig jaar zijn we thans getrouwd het mooie meisje is nu nog even schoon Zij wordt potdorie absoluut nimmer oud ‘t is mijn voorrecht dat ik bij haar woon Vijfenvijftig…

Is het een aanklacht op het lot van het leven, of het voorrecht aan de enkeling gegeven? De aanblik wordt door het leven zelf geleerd.…

Er is geen groter voorrecht Dan, dat de ziel eens Wijzen, In een geruste stilheid, Dees woelige aarde ontvluchte. Nu kwam de beurt aan mij ook; Ik zag, dat aller oogen Eenstemmiglijk mij vraagden: Waar zoudt gij 't liefste sterven? Toen vroeg mijn kloppend hart zich: Waar zoudt gij 't liefste sterven? Het aaklig veld des oorlogs...?…

tot een harmonieuze zegen Je begrijpt de ware essentie van liefde warmte en genegenheid zo prachtig Het kan niet anders of het komt op je levenspad alleen heel krachtig En anders niet Omdat de ander dan de bijzondere waarde ervan niet ziet De gelukkige aan wie jij je hart verpand en met wie jij je leven vervlecht Geniet het allergrootste voorrecht…