10286 resultaten.
Beweging
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 228 Op de maat van sfeervolle klanken
zwaaien wij onze armen up.
Van rechts naar links
en van links naar rechts.
We doen de warming-up.
Dan maken we een dansje
op het ritme van een muziekje.
Van één, twee, klap, klap, klap,
drie, vier, stap, stap, stap..
We draaien ons hoofd naar rechts
en langzaam weer naar links.
Tellen onze vingers één…
Besloten
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 386 Zullen klanken
die schelp raken
waar horen
niet meer luistert
naar het gesprokene
de hel ruilt zij
voor een hemel
waar eenzaamheid
geen stoel meer krijgt
alle plaatsen bezet
sluit zij gordijnen
en spreekt niet meer
de taal van leven…
limiet
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 166 hoe zou het zijn
om te sterven aan eenzaamheid
om geen geluid meer
te kunnen maken
vertrekkensklaar
diezelfde avond droom ik nog
over voorbijgangers
en over het antwoord
dat als een vrucht
in een godverlaten zicht valt
ik kort mijn slaap in
en de stoel waarop jij zit
ongetwijfeld
er is geen verband
hoe je het ook bekijkt…
Een (late) nieuwjaarswens
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 379 Graag wens ik je een heel goed jaar,
een jaar vol liefde, zacht en klaar,
dat moed en vreugd je vergezelt
en dat er vrede wordt gemeld.
En dat er vrede wordt gemeld,
een einde komt aan het geweld;
dat goede krachten sterker zijn
dan eenzaamheid en zielenpijn.…
In voor en tegenspoed
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 135 Ik open het venster
en de deuren tegenover elkaar
totdat het overal tocht in huis
om het denkbeeldig coronavirus te verdrijven
nadat ik de verwarmingsmonteur
uitgelaten heb
zet ik mijn mondkapje af
om de frisse lucht in te ademen
zie hoe vogels als klankgazelle in de
boomtakken aan de overkant
neerdalen in het morgenlicht…
Maak plaats
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 75 Geef dit gevoel een stoel
Vraag het aan tafel
Laat het spreken of zwijgen
Of geef het pen en papier
Kijk samen door het raam
Naar de mezen en het zwartkopje
En heb je de specht al gezien?
Heb je gezien hoe gedreven?
Laat het bestaan
Laat het blijven
Tot het uit eigen beweging
In volkomen vrede
Weg zal gaan…
briev an sintuklaas:
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.817 Avast budankt or, sintuklaas!
Petrik
O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus.
O ja, en netuurluk de groetu an pied!…
To the point !
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 212 dat wil je niet weten
wereldstad, Amsterdam een dorp
vergeleken bij Mexico
rode lap voor een stier
maakt hem gek, dol
hier of daar
to be or not to be?
keuzes en nog eens keuzes
in een ultra-moderne tijd
ook zijn er nog het berbers dorp
met berggeit
hondenpoep, kattepis
dat is geen...
geheit!…
Lege tafels
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 1.090 Zonder stoelen
staan
we vervreemd
en kijken naar elkaar
met de blik
van vreemden
die elkaar zoeken
met verdwaalde herinneringen
en veranderende woorden
van geluk en eenzaamheid
en wensen
die op de lege tafels
lijken
waaraan we zonder dromen nu
naar elkaar kijken.…
Stoel
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 572 De versleten rand
waartegen jouw benen
schuurden
bij het verzitten
De kale plekken
op de leuning
waar jouw hand
de bediening omklemde
De losse stof
op de zitting
van het draaien
in je slaap
Ik haatte die stoel
waarin jij zelfs je laatste adem
richting de tv zuchtte
Tussen de kussens
vind ik een paar muntjes
en ik glimlach…
De stoel
hartenkreet
3.0 met 26 stemmen 2.374 De stoel staat stijf en stevig
witgeschilderd op de binnenwerf
van de luiheid…
Stoel
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.433 bij etenstijd
hou ik me sterk
in doen alsof
ik zie nog steeds
het bord met barst
je mes en vork
wat water in een glas
met pil ernaast voor
rek-een-levenslast
pas met de leegte van
je stoel zit ik aan tafel
met een doodsgevoel…
Zijn stoel
hartenkreet
1.0 met 12 stemmen 1.064 Zijn stoel
Die ik optil
Is zo zwaar
Alsof ie er zelf nog
Op zit.
Zouden het de
Financiële zorgen zijn
Die hij erop achterliet?
Of heb ik het mis
En is het dat niet?…
Stoel
gedicht
2.0 met 137 stemmen 18.272 Voor het open keukenraam,
uitkijkend naar de tuin
bind ik haar vast aan de stoel.
Zij zingt. Ik vind niets
om haar kwalijk te nemen.
Ik betrap mijzelf met een schaar
en begin haar natte haar
te knippen. Langzaam.
Zoiets vraagt tijd.
Of ze gaat dood, of ze doet
dat niet. Maar ze gaat dood.…
Stoel
gedicht
3.0 met 9 stemmen 5.275 Inmiddels was ik al niet veel groter dan een speldenpunt
en innerlijk dronken de stoel zond mij zijn gedachten, vrij
technisch maar gevolgd door het ruisen van bomen
voor even, een seconde of drie werd ik stoel. Het was zalig, zalig
dat hout in mijn wervels! De klop in mijn been, een bestaan
zonder bloed of gedachten. En stil te staan eeuwig.…
Gelijkenis
poëzie
2.0 met 16 stemmen 3.189 De pijnboom, eenzaam,
Op steile spits,
De storm rolt rotsen
Voorbij zijn stam;
En diep daaronder,
In 't dal, de kruinen
Die vrede aadmen,
In dommel suizlen ...…
rimpelloos
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 161 verstilde aanwezigheid
reflectie van struiken
gloeiende horizon
ziel gedompeld in vrede
extatisch in eenzaamheid
wenst hij te delen
het ondeelbare
geen oord gerieflijker
voor een laatste woord…
Naar bed
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 2.792 is genoeg geweest, ik stop
Als zijn stoel dan even later
Leeg en eenzaam achterblijft
Voel ik in mij nog de warmte
en geen schrijver die dát schrijft…
‘t naakte ik
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 1.090 ik leg mijn dagen, al mijn kleren
op de eenzame stoel van mijn hart
al mijn gestes, wenen en mijn lachen
smijt ik als glimmende kiezelstenen
op de lange weg van het duister
om daar onder de oude eikenboom
te wachten op jou, op die plaats
waar zich twee takken als armen
liefdevol naar de maan strekken.…
Vrede op aarde
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 247 Temidden van de eenzamen,
jong en oud,
bij angst voor gewelddadigheid,
bij leven met bedrog,
leven met onrechtvaardigheid.
Vrede is gekomen,
Vrede in ons hart,
laat het niet bij zingen blijven
maar laten we opstaan en
Vrede brengen op aarde
met wat liefde voor de mens
en een dosis empathie,
van onschatbare waarde.
.…
Isole
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 332 Langzaam schuift ze
de gordijnen dicht
haalt eenzaamheid
zuchtend naar binnen
schikt afwezig hoge stoelen
rondom een houten tafel
waarop haar agenda speelt
met het onbeschrevene en
de schaduw van een pen
in de keuken wacht
haar de senseo met het
schuifje afgestemd
op één kopje…
HEiLZAME KERSTMIS
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 190 in donkere decembernacht
wordt door Zijn komst het licht gebracht
voor hen die naar vrede smachten
maar in vertwijfeling wachten
op de Redder van de mensheid
die vol is van barmhartigheid
voor die ziek zijn en erg eenzaam
wordt Kerstmis voor allen heilzaam…
Eenzaam
netgedicht
3.0 met 76 stemmen 11.775 Op een stoel dicht bij het raam
Zit een man ineengedoken
Een nare stilte om hem heen
Hij wordt nooit aangesproken
De eenzaamheid dat is de prijs
die hij nu moet betalen
Het wachten op z'n laatste reis
Wie zal hem komen halen
Dit heeft hij toch niet verdiend
Geknokt en lamgestreden
De dood zal komen als zijn vriend
Verlost hem uit dit heden…
In m'n ééntje
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 248 Ik stond daar in het licht der spot
En voelde de spot op me stralen
Eenzaam overgelaten aan ’t lot
Kon ik nog amper ademhalen
Zwijgend en de mond vol tanden
Bezag ik die grote zaal vol stoelen
Aan iedere kant die lege wanden
Begon mij zeer eenzaam te voelen
Daar in ’t felle licht open en bloot
Stond ik met een kleur als een tomaat
En ik…
Kerstmist
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 1.297 Vluchten in werelden
waarin warmte ons kleding maakt
voelen, zuchten
want in de eenzame werkelijkheid zijn we
naakt.
De kaars die dooft
het glas knapt de droom
van licht warmgloeiende beloften,
de vrede die hij had beloofd.…
Twijfel
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 143 Hier staan we dan op de hoek van de straat
het is nog niet te laat
om ons huis in te vluchten
daar wachten onze oude stoelen
vol ongeduld op ons
ze zitten vol gaten van versleten gevoelens
en eenzame woorden
we zijn nog niet te laat
de kachel daar smeult nog wat
we wachten vol twijfel
wie als eerste binnen gaat.…
Metronomisch
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 67 de lege stoel oogt zo gretig
in de langzame schemer
die de dag weg zal wuiven
met een stervend gerommel
ik ben volgzaam als een
eend in het eerste levenslicht
denkend aan jouw eenzame
reis over gekalkte wegen
alles herhaalt zich, ofschoon
niets bij hetzelfde blijft
alleen de wegen blijven vlak
mijn wandeling Moderato…
In het licht van hoop...
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 675 vrede in het licht van hoop,
een nietig gegeven blijkt te zijn...…
Wat tederheid en vogelenzang
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 617 Je was zo eenzaam en verdrietig
na alles wat je overkwam
dat binnenkort de nieuwe lente
misschien ook niet je ziel beroert
omdat daar treurnis hangen bleef
en veel te weinig licht en vrede.…
In het hart alleen
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 55 kun je vrede stichten
in het reine komen met
je ongenoegen en misstappen
die op het geweten drukken
de gevoelens van eenzaamheid
het gemis aan liefde
de onvervulde verwachtingen
en het gevoel van tekorten
wat is er nodig
om te leven en te laten leven
om gewoon
een tevreden mens te zijn?…