Alle inzendingen over vretende angst

Angst voor het leven angst voor de dood je stikt en krijgt ademnood je moet je er van bevrijden anders is het alleen maar lijden dat is het bijzondere van een mens gevoelens kennen geen grens die moet je zelf bepalen dan kan je weer vrij ademhalen weg met het negatieve gevoel genieten van het leven dat is je doel.…

niet loslaten, doorknippen Er is een dramatisch gebrek Zonder eigenschappen geïnspireerd Dit land heeft gemaakt, zijn werk opgeschort Fanfare van honger en dorst vecht zich naar binnen In veiligheid geleid door gekken, hypocriet De belangrijkste aanjager aan de vooravond Donkere schaduw aan de toestand Met de vinger wordt gewezen van de angst…

Een spin holt in de lente angst is de veer van het horloge het is bijna tijd. Dan, dan: o kinderen van de overspelige moeder, je gescheiden papa leeft in het huis naar links. maak je nagels schoon de omroeper zegt: het is lente. angst voor wat? De wolken zijn een gerafelde sok van God.…

Maar het bangst Ben ik voor ongefundeerde angst.…

Niemand die het weet Ook de pester niet Dan ga je met de opleiding voor het eerst op wintersport Je durft niet meer mee Uit angst dat je uitgelachen wordt als je valt Dit is iets tussen de pester en mij En daar zit je dan met je goede gedrag Thuis omdat je niet meer wil Omdat je bang bent Even een seintje zou voldoende zijn Het seintje…

Ik ben bang... Bang dat je jezelf niet meer ziet Ziet zoals je bent Bang dat je niet meer voelt Hoe het voelt om jezelf te zijn Bang dat je je masker opzet En om de rest niet meer geeft…

Door angst voor wat komt gaat hetgene dat kon zijn aan je deur voorbij.…

Gelukkig heb ik in een speech gelezen: ‘We hebben slechts de eigen angst te vrezen.’…

Een jongen met een sjaaltje en een baard Die in een kreupel taaltje mag vertellen Dat men hier ook een daad zou moeten stellen En plotseling is Holland van de kaart Verandert heel ons volk in zenuwpezen Maar is het niet de angst die je moet vrezen?…

ANGST IS de dans van de geworden dingen naar het Ontworden VLAMMENDE LOGOS angst voor de Vlam EENHEID vlam ---------------------------------------------- uit: De feesten VAN ANGST en PIJN (1918-1921)…

angst is een pleister op de mond dekking zoeken achter een muur van zwijgen en nooit meer durven zeggen wat je op de lever hebt…

Het is niet de duisternis zelf maar de voortvarendheid waarmee tijd vooruitgang boekt ik kan geen voorstelling maken van een klok zonder tijdsaanduiding en naarmate ik dichterbij de dood kom zoek ik als een bezetene naar tijd omdat ik ronduit bang ben voor de eeuwigheid.…

Angst voor terreur. Angst voor vluchtelingen. Angst voor wie komt en angst voor wie gaat. Angst voor de dag van morgen en angst voor die van overmorgen. Angst voor onze jobs en pensioenen. Angst dat anderen die onhaalbaar en onbetaalbaar zullen maken. Angst voor vreemden en barbaren.…

Uit liefde kregen Jullie mij, kind Op wie met graagte Werd gewacht - Het leven als Geschenk aan mij Meegegeven, Toek ik opgroeide Leerden jullie mij Dat het leven Voor een groot Deel bestaat uit Keuzes maken, Niet uit angst, Maar vanuit de Geborgenheid Van het gezin…

Ik dans met mijn gedachten en ze dansen ook met mij We dansen in een wereld, in die wereld zijn we vrij Tot gedachten trachten te rennen en ze rennen, rennen hard Harder, harder tot ik bijna doodvermoeid raak in mijn hart En het rennen gaat naar zweven en na zweven vliegen komt en nu kan ik niet meer stoppen want mijn dansen is verstomd…

het gevaar loert de stap is dichterbij je springt al schreeuwend naar beneden je valt en staat op komt er nog een grotere afstand tussen waar je staat en de oppervlakte je twijfelt en weet niet of je springen wilt in het diepe die je alweer ziet toch maar doen of veilig stilstaan en genieten van het moment Angst.....…

Er wordt een man al jarenlang gegijzeld Ergens in een stille buitenwijk Van een vriendelijke stad In een vredelievend land Zijn belagers zijn stuk voor stuk rechtschapen, Zachtmoedige mensen Ze zorgen voor hem als een moeder voor haar kind Hij krijgt twee keer per dag een warme maaltijd En alle vruchten van de streek Ze komen langs om met…

Het is de angst De angst dat je me vergeet De angst je nooit meer in de buurt te hebben De angst je nooit meer te zien of te spreken De angst je voor altijd te moeten missen De angst dat jij en ik nooit meer bestaan Helaas geeft angst je zelden wijze raad De angst Vergeef me alsjeblieft.…

Ik wil me niet blind staren Op overwinningen of gevaren Ik wil niets accepteren of overzien Mijn verdriet is er toch wel en bovendien Ik kan niet leven van rottende bladeren of bloeiende bloemen Ik ken de liefde Ik accepteer de gevaren Ik heb het geprobeerd en soms opgegeven Ik voelde geen regen, geen zon bovendien Ik dacht: ik zal…

Omdat het schoon was, was het gauw geschonden – Wie mocht het schenden, o mijn harde Heer! Omdat het nog maar nauwlijks was gevonden – Wie mocht het nemen, al zo spoedig weer! Het oud gemis heeft mij opnieuw gebonden En trekt mij naar de diepte, als weleer... In déze liefde was geen zweem van zonde. Geef mij het heil van deze liefde weer…

Er lijkt niets vreemds aan Slagroom na Brussel, Berlijn En Parijs te zijn…

Pijn deed zich voelen In angst en onbereikbaarheid. Verlost wou ik zijn kunnen grijpen naar doelen. Het doel van mijn leven wou ik opnieuw beleven. Herinrichten tot een aangename ruimte met geluk en liefde. Dat het geluid kan doven in mijn brein met zijn diepe kloven van angst en pijn.…

ogen zien verward vreemd gevoel tot in het hart angst is zo apart…

De angst uit een vorig leven Had hij met succes verdreven Toen nam hij een trekkie Van een rijkgevuld sjekkie Nu is de angst aan hem gaan kleven…

Een pad met duizend straten Nu links, misschien rechts En dan verlaten Verkeerd zal ik niet gaan De goede weg is onbelopen En ben ik ver vandaan…

hoe de spoelaarde zich ook ontvouwt dringen vreemde entiteiten achter het etiket dat half verbleekt de wereld verkent achter het verdroten ongeletterd verdriet handen voelen in het woelen van de gekrulde vingers die in elkaar gestoken iets delen, het delen van gepassioneerde woorden die in het stemgerei hun kracht van gisteren hebben…

Angst voor: Moeten Niet doen Wel doen Gaan Niet gaan Helpen Niet helpen Thuis blijven Weg gaan Eigenlijk Veel Onzinnige angsten Maar ik heb ze Angsten Die nog steeds In mijn hoofd Spoken Mij nog steeds Lastig vallen Op mijn Eigen weg Alsof Iets mij Tegenhoud Om mijn eigen Pad te gaan En toch Ik ben…

Nare dromen ontwikkelen zich in mijn brein. Door de capsule die ik kreeg, tegen de pijn. Ik lig in mijn bed en wil opstaan. Mijn hand tast naar de rollator voor mijn bed. Hij staat er niet, wie heeft hem weggezet? Eerst het licht maar aan. Ik trek aan het touwtje boven mijn bed, geen licht. Ik trek nog weer, geen licht, alles is donker…

Ik vrij mij Blij mij Laat mij Vrij Van angst…

Als ik uit angst voor het negatieve het positieve wil verspert die angst de weg naar het positieve…