Alle inzendingen over vrije natuur

Om vrij Te zijn Moeten we onszelf De vrijheid geven Om er gewoon Te mogen zijn Zoals De natuur…

Twee mensen op de Boulevard Zon en wind speelt met hun haar Genietend van wat vrije tijd En natuurlijk van elkaar.…

Schoonheid van natuur. Vlieg maar vrij, zonder teugels. Jouw leven is van korte duur.…

Schoonheid van natuur. Vlieg maar vrij,zonder teugels. Jouw leven is van korte duur.…

De natuur, zo mooi, Als een vogel zo vrij. Ik kom in de natuur En word gelijk weer blij. Ik zie de Flora, ik zie de Fauna, Zo mooi in de natuur. Ik ben verwijderd van de drukte Door een grote plantenmuur. Er hangt bloesem in de bomen, Er hopt een haasje vrolijk rond. ‘’Ik wil hier nooit meer weg!’’ Komt er uit mijn mond.…

De natuur is zo mooi. Als een vogel zo vrij. Ik kom in de natuur. En word gelijk weer blij. Ik zie de flora, ik zie de fauna. Zo mooi in de natuur. Ik ben verwijderd van de drukte door een grote plantenmuur. Er hangt bloesem in de bomen. Er loopt een haasje vrolijk rond. 'ik wil hier nooit meer weg' komt er uit mijn mond.…

Die van het Reve was zo gek nog niet God is een ezel zei hij en public Natuurlijk Hij droeg zijn kostbare vrucht Waar of geloof Het boeit mij niet Mijn handen zijn vrij.…

Een zomerdag in ’t Amsterdamse Bos. Ze gaven zich verliefd aan ‘t minnen over in de beschutting van het dichte lover en als matras het geurig zachte mos. Een veldmuis die hen in de gaten had dacht: ~Dat is leuker dan me te vervelen, dit spannend spel zal ik eens mee gaan spelen, ik kruip erbij er is nog ruimte zat.~ Juist toen ‘t gemin tot…

nu ik ouder ben niet meer gedrogeerd door de natuur niet meer opgefokt gaten sla in ijle lucht ben ik vrij geen knecht meer maar ’n gelukkig verlicht mens enige verlichting die er is…

Ik wil dobberen op de stroom drijven in de wind getrokken als een magneet naar de plaats waar ik jou vind gaan we dan samen die weg van liefde en gelukzaligheid als twee herfstbladeren die kringelend gaan met opgewonden blos vleien aan het einde van ‘t pad teder tezamen naast elkaar moe van zwieren in het mos daar in gedempte zonneschijn…

Liefdevolle aandacht een vrije Uitwisseling tussen jou ziel en die van anderen Ontvang even onbezorgd als je geeft Er zijn geen verplichtingen Liefdevolle aandacht is een natuurlijke zijnstoestand…

de berk beziet ons leven is met ons samenzijn verweven het achterland met Schotse koeien maakt zachte beelden broeien tussen kikkers padden en insecten spiegelt de zon zijn vaste baan zolang de wolken hem maar laten gaan zijn warmte is het die natuur verwekte dit speelse plaatje toont het leven echt en heeft mij doen bewonderen en danken…

Twee mensen, bij elkaar maar nooit samen Als duo met z'n drieën, als vijfde wiel aan die wagen van tijd Eerder eens zag ik jou naakt maar gelijk een wals Wist jij van liefde Die echt nooit heeft bestaan? Voor het leven als partners door geverfde deur die danig gesloten, open staat Daar jij in al jouw onschuld als vogel de balts…

Hoe onbeschaamd geef jij je natuur de vrije teugel, ik ben vergeten hoe dat was Ik ben vergeten hoe ik zonder schuld en schaamte door het leven ga De erfzonde heeft jou nog niet besmeurd, durf ik te geloven dat ook ik nog schuldeloos ben?…

die dag hij van vrijen sprak…

die dag hij van vrijen sprak…

17 gram botjes en veertjes, mooiste kleuren, dit roestige kaneelbruin, zwart gestippeld, een kleine winterkoning kleurt de struiken, ik voel dit tere en slordige hoopje veren oprecht leven, bruin en zwart gespikkeld, kwetsbaar hoopje licht en lucht, donker asfalt, dit vogeltje: teer, een zacht kloppend hartje, grootste woorden helpen nu niet…

Als de zon schijnt over mijn mooie hei Komen gedachten in mij en verdwaal ik in stilte en rust Geniet van het een zijn met de natuur Vergeet ik elk uur en hoop dat ik niet verdwaal of de weg kwijt raak Maar kom altijd op het juiste pad…

kristallen transformeren op bevroren water… zonnestralen weerkaatsen licht op een klein wonderlijk theater fruitig geel en groen laten zich vooral gelden… gekleurde nevel zweeft verder boven uitgestrekte velden een moment van schoonheid die weldra zal wegkwijnen… wanneer de zon straks weer volop gaat… schijnen!…

wat donkere wolken drijven samen de hemel wordt plots hel verlicht gekraak, gedruis … een bliksemschicht een foto waard, die luchtopname. in mum van tijd, wat tellen later als hemelsluizen opengaan verlangen akkers drooggestaan... naar bakken vol met regenwater. de regen daalt nu heftig neder het levensvocht voor vele dingen laat dier…

Ik heb zoveel asfalt gezien Zoveel wegen Zoveel snelheid Zoveel ondoordringbare stenen Ik heb met zachte handen in de verbeelding het landschap uitgedacht Alles was vloeibaar Meerduidig Alleen maar stroming van een rivier naar zee Kijk hoe de kleuren zich vermengen met lucht en water Hoe de horizon verdwijnt Niets is hetzelfde…

Natuurlijk belde ik de wijkagent Die hem in het cachot heeft opgesloten. De schooier komt pas weer op vrije voeten Na het voldoen van duizend euro boete.…

Ga ik vanaf vandaag het hoekje om, Dan heb ik op mijn vouwfiets vrije doorgang, Want wanneer ik van rechts kom, heb ik voorrang. Dus kijk maar uit als ik de weg op kom: Ik ben van plan om steeds rechtsaf te slaan En dat natuurlijk tergend langzaamaan.…

ik heb je lief lief Madelief ik kan aan niets meer denken dan aan mijn mooie hartendief die liefheid staat te schenken je maakt me blij waanzinnig blij je laat je volop vinden maar laat me van nature vrij ik hoef me niet te binden…

Natuur, ik vraag je heel oprecht: geldt voor jou dan slechts het spelen? Moet ik daarom oorlog velen? Vind jij het goed dat alles vecht? Natuur, je gaf me vrije wil. Al was dat dan wellicht een gril, nu ‘k hem heb, aanvaard je ook dat ‘k met rede ’t spel bestook?…

Vlokken, vlokken, vlokken, gesteven schuim, met scheuten en schokken door 't ruim! Ze zakken bij pakken, en, als er wind in zit, waaien ze, waaien ze, draaien ze, draaien ze, - de lucht is donker van wit. Eenbarelijk buien! De grond wordt zat; en dikker kleven de kuien wat. Ze leven, die losse wittigheên! Ze wervelweven, ondereen,…

een rode gloed betovert een stille avond na geflirt tussen zon en zee wordt de horizon één met rustig kabbelend water fenomenale kleuren, weerspiegelingen van roodoranje geboren uit liefde van natuurelementen drijven eindeloos mijn geheugen legt vast al dit moois op mijn netvlies voor eeuwig gebrand!…

In een landschap wild en onbedwongen, vloeit een beekje vol verlangen. een prille lentezon laaghangend, belicht een brug, in neveldraad gesponnen. het klare water zo zacht kabbelend, zocht kronkelend zijn weg naar zee. zelfs mijn schaduw onderwater nam gedwee, de vele hindernissen, moeiteloos en zonder struikelen. het onbekende van dit woelig…

Het algoritme van het brein als machinekamer dendert voort Nooit was de vernietiging zo groot De schoonste bloem vermaalt in rekenkundige modellen Een mooie wereld ging ten onder Een starre geest telt onze dagen af…

En zeg nou niet, da's de natuur, want DAT weet ik nou wel ik kan er niet tegen, zeg eens eerlijk: WIE WEL?…