Alle inzendingen over vrijheid OR theatraal OR freeverse

Vieze vlieg, Ik vang de schalkse blik waarmee je me post-mortem probeert te laten sidderen je laatste kwajongensstreek Exhibitionistisch verstild in je doodssilhouet "zie mij eens zo versteend" macaber museumstuk in mijn vensterbank Wees toch eens origineel en sterf niet massaal in theatrale doodssprint tegen mijn raam…

het smeulde in haar ogen hij kon het vuur niet doven haar blik maakte hem laaiend zij pareerde met een onderkoeld negeren geheven hoofd terwijl hij schikte woog en wikte in een stamelend excuus finaal was haar gebaar de vinger naar de deur hij redde theatraal zijn eigen hachje verdween met rode kleur…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Een Wereldvorst is van ons heengegaan Als de bescheiden Eredirigent Van 't Amsterdams Concertgebouworkest En chef van 't Philharmonic Orchestra Wars van het overdreven theatrale Gesticuleren, haar- en armgebaar Met in zijn hand geen staf maar een penseel Die strijkers stuurde in zijn minimale Aanzetten, subtiel, slechts…

destijds heb ik eens een portie rijpe gedichten in weckpotten gestopt ik hoopte op deze wijze er een aantal te conserveren doch er sloop waarschijnlijk een vorm van bederf in de potten wellicht lekte de afsluitingen zodat de inhoud aan versheid sterk te wensen overliet daar stond ik dan met een opgevist versje aan mijn vork theatraal…

Ik hou wel van een huppeltje in een sonnet voor mij hoeft een sonnet niet streng te wezen ik hou wel van een jongetje met een pet ik hou wel van het pimpelen van de mezen ik maal niet om het wapperen van een vlag voor mij hoeft die niet strak en stijf te hangen ik hou wel van verrassingen in mijn dag ik word niet graag door protocol gevangen…

Dat je mag groeien zonder boeien Het leven is mooi buiten de kooi Waarin je bent gevangen kom..... Deel je verlangen…

heel hoog in de lucht of diep onder water altijd voor iets op de… vlucht ik ben wel onzichtbaar dus best moeilijk te vinden voor velen… ongrijpbaar maar voor wie me wel vindt met durf en volharding zal streven zoals wind op zoek naar iets mooi zo vrij als een vogel verlost van zijn… kooi!…

Mijn woorden nooit gelogen, hoe theatraal ze ook mogen zijn, steken mijn hart en sluiten jouw ogen... Daarom doet dit leven pijn Het één of het ander, is wat ik eigenlijk voel... Maar heb ik het één, dan wordt het ander weer het doel.. Je durft geen stap te zetten, in het doolhof van verlangen.…

Zonder op te letten steken we de zomer over elke dag een monument waarin we gedachten zetten zonder aandacht voor het lover dat ons theatraal verwent Slechts zijdelings een blik op voorbijrazende uren de holle minuten klagen nog niet bekomen van de schrik de diepte waarin we turen weerkaatst nog vele vragen.…

zij wiegen niet meer als bloem op de wind laten hun bladeren vallen de een nog sierlijk de ander theatraal zij verpieteren allemaal het verdorren van stelen kan hen niet meer schelen zij wortelen al in het verleden vrezen de storm zijn bang voor de knak morgen is hun enig houvast het onkruid tiert welig in hun chaotisch bestaan…

zo'n echt ouderwetse strandstoel je weet wel met houten raamwerk en een gestreept linnen loper de theatrale worsteling waarmee het uitklappen gepaard ging...…

Naar mij luisterde ze niet tijdens haar monologen theatraal, egocentrisch, Katholiek ze moest haar verhaal kwijt ononderbroken, er was nooit tijd die kleine dingen waren belangrijk voor muren die mijn oren waren en ik heb haar nooit meer gebeld vanuit mijn isolement hadden buren geen ogen er was geen verklaring een ziekte, wanen van…

zon schildert brand in alle ramen laagstaand laat ze stofjes dansen in de stilte van de tijd zacht komen de herinneringen spreken beelden vanuit schaduw bewegen steen voor steen hun leven van voorheen in de koelte van de kathedraal oogden zij heel theatraal maar dichterbij gekomen heiligen zij altijd onze dromen…

Vrijheid wat is dat Vrijheid hebben we dat Vrijheid wij verlangen er naar Vrijheid wie of wat Vrijheid om te doen Vrijheid om te laten Vrijheid in omgang Vrijheid in praten Vrijheid in bewegen Vrijheid in denken Vrijheid in voelen Vrijheid in vertrouwen schenken Vrijheid om met ziekte om te gaan Vrijheid om het leed hierachter te…

Juist door dat kleine theatrale zag ik iets in de bewegingen metafysica van het gevoel en je danste niet in werkelijkheid of in de nacht in fonkelzalen je danste overdag, op eilanden vol zielenvrees herkende jij de hunkering van de Godenzonen de lenige gymnasten aan elastieken verbonden met de grijze toverwolken bracht je hartelijke…

Goed, je doet maar Doe en laat maar wat je wilt Van mij geen raad meer, ook geen tipjes Die zijn toch aan jou verspild Doe je ding maar, voel je happy Het is jouw leven, geniet ervan Geef je over aan gevoelens Neem ook kansen, als het kan Niets zo heerlijk als jouw vrijheid Jij bent eindelijk aan het stuur Jij bepaalt dus waar je heen gaat…

Ja, kijk maar goed! U staat erbij. Hoewel U even zoeken moet, op dit zo kleurig schilderij. Ik weet het wel, U bent graag vrij. Maar zit gevangen, net als zij. We zitten vast, U moet het maar geloven. De molen draait en wij gaan mee al is het ook ondersteboven. We horen bij elkander, en moeten samen leven, En al wilt U het of niet…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

het lijkt zo gewoon in vrijheid slapen in vrijheid eten in vrijheid gapen in vrijheid weten het voelt zo gewoon in vrijheid ontwaken in vrijheid denken in vrijheid praten in vrijheid laten maar het is niet gewoon te ademen in een lucht vol vrijheid te zwemmen in een zee van vrijheid te leven in een land in vrijheid toch ben…

ik was verdwaald bomen waren al geschraald tot aan de top zon scheen vaag de theatrale kleuren van het glas in lood dat ons de vensters bood van kathedralen in het herfstig bos na zomerlange beden om verkoeling heerst er nu mystieke rust nog zucht de wind kraken takken zacht in een devoot ontroeren zij bezielen nog het kleurrijke…

daar stond ik dan met een zojuist opgevist versje aan een vork theatraal de zinloosheid te bewijzen Lejo van Kuijeren…

Straks wordt weer alles helder dan en weet ik dat ik heb gedronken; besef ik dat ik ben gezonken tot waar er niets van vrijheid blijft.…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

Vrijheid zo gezegd maar het is heel wat Vrijheid zonder kunnen we niet Vrijheid het lijkt zo weinig maar het is het niet Vrijheid vroeger smeekte ze erom Vrijheid is jammer genoeg niet overal In vrijheid moeten we leven Vrijheid dat is wat we willen Vrijheid moeten we vieren…

Een dunne zonnestraal komt heel theatraal een bloem verwarmen. Een blad dwaalt door de lucht het lijkt op een geregisseerde vlucht. Ik geef dit seizoen een natte zoen.…

Bomen stil als marmerbeelden trekken theatraal de wangen strak, aan hun enkels gevallen seizoenspruiken en boomvruchten als oudejassenknopen. Welk een stilte kan de aardkloot regeren als de drempelwacht de koningszaal ontruimt, terugbrengt tot een museum van afgeworpen affectie, vervallen kamer met een vogelveertje als afscheid.…

Dit is een land mij onbekend ik weet niet alle wegen de paden die ik op moet gaan en of ik zon zie of de regen. Dit huis is mij onbekend ik weet niet wie er leven en of de deur zal open gaan en of er antwoord wordt gegeven. De mensen zijn mij onbekend ik ken ze geen van allen.. Toch zal ik trachten te begrijpen zodat land en huis me…

Ik geef de wereld opdracht te bouwen aan een brug waarover iedereen kan lopen zowel heen als terug. Die brug moet gaan over de wereld van de Noordpool tot de Zuid en wie er overheen wilt gaan dat maakt gewoon niets uit. Hij moet alles overbruggen de geloven en gebeden de kleuren die de mensheid draagt dát is de brug naar Vrede!…

Een witte duif kan veel vertellen als hij neerstrijkt in een land hij is 't symbool van vrede en van gezond verstand. Een witte duif geeft al aan dat je voor Vrede niet moet vechten maar dat het vanzelfsprekend is en..ieders recht. En als die witte duif straks zal landen op al die plekken van de strijd dan spreekt het gezond verstand…