Alle inzendingen over vroeger bestond hooi

uit het diepst van mijn tenen misschien wel van allergenen pollens! niet meer nu van grassen er wordt gesproken van een composiet die mij gister hevig tranen liet komt tot in oktober binnen waaien het stuifmeel van alsem ambrosia groeide eerst alleen bij de indianen nog voor het grote verkassen toen zij nog op hun eigen waren Columbus nog…

Maar toen ik verder wilde kijken verwonderd staand met open mond toen wist ik dat die man en onbekende wereld niet bestond.…

Een avontuur in Hansje Brinker-taal Je kunt er elke ramp mee overleven De Maya’s zullen zich zelfs overgeven Wanneer je dit kleeft aan je kathedraal Wat jammer dat het vroeger niet bestond Voor asbestvlekken op de plattegrond…

Wat houden wij van gras wat houden wij van hooi van tussen gras en hooi ik en jij wat houden wij van tussen ons wat houden wij van gras en hooi wat is het toch nog altijd mooi…

Hooi ligt op 't land geschuddeld weids op 't veld. Hooi ligt op 't land snuif ik sprieten geveld. Hooi ligt op 't land voorbije vleugen van ooit gras. Hooi ligt op 't land ver gezucht naar wat eens was.…

Die vraag bestond niet, in den beginne. Die vraag stellen, die vraag beantwoorden, is opnieuw een vraag. Om angst. Om depressie. Om geweld. Ben ik goed genoeg? Die vraag sterft gelukkig, vroeger of te laat, aan het einde van ik.…

Van je zelf houden Heb ik vroeger nooit geleerd Je hield alleen van je ouders En naasten Van jezelf houden, Doe niet zo mal Dat bestond niet Maar nú Nu weten we beter Van jezelf houden Is heeeeel belangrijk Een knuffel van jezelf, heerlijk…

Vaal het late voorjaarslicht Dat zonder verd're gedachten Plotsklaps van kleur verschiet In uitbundige zomerzon - Waarin alle pijn en verdriet Onzichtbaar versmelten Als bestonden ze niet…

En hij bestond.…

Als nu spelenderwijs Mij de Man met de Zeis Had gemaaid, als het gras, Dat dit hooi eenmaal was, Ik behoefde niet op Meer te staan, niet rechtop Meer door 't leven te gaan...' - En dat lachte mij aan.…

Als nu spelenderwijs Mij de Man met de Zeis Had gemaaid als het gras, Dat dit hooi eenmaal was. Ik behoefde niet op Meer te staan, niet rechtop Meer door 't leven te gaan... - En dat lachte mij aan.…

er zijn natuurlijk ook nog de bloemetjes die bloeien het lam dat op de knietjes drinkt bij de ooi het hooi dat geurt en noodt maar dan heb je het wel gehad…

en zonder spijt of aarzeling gooit hij zijn voorbije jeugd in enkele schamele dozen kleding, knuffels en cd's trofeeën van de sportclub passen niet in 't nieuwe leven alsof vroeger nooit bestond niet de spullen zal ik missen maar het aanklevend gevoel die opflitsende beelden uit ons kringloopgeheugen…

De zon glinstert op de kabbelende watergolfjes en de geuren van het hooi doen de herinneringen aan vroeger weer naar boven komen. Wat een boeket van kleuren op de achtergrond waar de bladeren toch met een zekere regelmaat loslaten en dwarrelen in de zonnestralen om even daarna te gaan liggen, zonder verweer.…

zeven slaat de klokkentoren haverbrood de dag keerde voor de laatste keer het hooi de avond tooit zich in het rood zij plooit het ongestreken linnen zonder woord hij strooit in de erwtensoep wat zout zij vonden in het hooi de kleur van goud.…

voor hun Valentijn, gapt hij een fles champagne - plofkraak in het hooi...…

met stom zwijgend verbod om bloemen te openen in de lente dat deed jij, een paar seizoenen vroeger…

Zorgen heeft hij of wat hij doet wel goed is, zoals ik vroeger had. Het kind werd vader zorgend voor zijn eigen kind en hoor mijn eigen woorden ze komen uit zijn mond als of er nooit verleden maar toekomst slechts bestond.…

Als de liefde niet bestond Zullen ze stilstaan, de rivieren En de vogels en de dieren Als de liefde niet bestond Als de liefde niet bestond Zou het strand de zee verlaten Ze hebben niets meer te bepraten Als de liefde niet bestond Als de liefde niet bestond Zou de maan niet langer lichten Geen dichter zou meer dichten Als de liefde niet…

Het bruingele hooi verbergt het tere leven; toch nadert gevaar.…

plastic onttrekt hooi hier aan het felle daglicht straks geen hongerklop…

Het leven is als een berg hooi Geen idee waarom Maar het klinkt gewoon mooi…

Wortels verdwijnen In een berg van hooi en stro Klinkt een zacht gepiep…

Boer geniet dag vrij Het hooi is al van het land Vandaag geen baaldag…

En alles wat ik vroeger zei, in lang vervlogen dagen, stond tussen de dood en mij in deze blik te klagen. En al de jaren kwamen weer dat gij alleen maar moeder waart, zo simpel of ge niet bestond in heel mijn middelpunt. Maar nu ge daar zo roerloos ligt te zwijgen voor altijd, besef ik pas hoe arm ik ben.…

Bij het veld vol hooi deinen klaprozen luchtig. Spaart het maaien hen?…

De NAVO, vijfenzeventig jaar oud Bedoeld voor een stabiel en veilig Westen Ooit waren er grootschalige protesten Maar nu vindt men ontwapening toch fout Eén zorg: blijft Donald Trump straks binnenboord Wanneer hij Ruttes steenkoolengels hoort…

Langs velden vlas en najaarsgras vroeger al, rond het ouderlijk huis te hooi, te gras, nimmer te pas daar sloop het al: kattengespuis Ach Noach, u bood in doodsnood elk dierenpaar een vrij entree een schuilplaats op de droge schoot u nam ze door de wateren mee Maar nu, zo ver ontelbaar later vindt de mensheid weer een smoes voor de missers…

mijn hart drinkt de woorden "als de liefde niet bestond" zou ik sterven het zachte fluisteren van de wind zou veranderen in een orkaan van boosheid "als de liefde niet bestond" de glans van mijn haar zou verdoffen de zon zou bomen en struiken verbranden met alle hitte in zich en alles zou verassen "als de liefde niet bestond"…

ik kleurde vroeger met m'n stiften het ene na het andere kasteel dat ergens in de lucht, of wist ik veel, bestond en niet alleen maar in mijn schriften in mijn beleving waren al mijn giften de variaties op één groot geheel waaruit het ideale tafereel waar ik het oog op had, zou zijn te ziften een tekening van Jezus aan het kruis of sjouwende…