Alle inzendingen over vunzigheid OR venster OR lamp

Ik zeg haar: al je lampen branden, heb je soms teveel aan geld, een relatie met het energiebedrijf of anderszins? Nee hoor is het antwoord het spaarzame is juist welgeteld: elke lamp is namelijk voorzien, van een spaarlamp, heb je dat nog niet gezien? Dus met het branden van de lampen, is mijn spaarsaldo aan het groeien!…

laat me je zijn ogen, een blik vooruit gevoel van leven laat me je zijn hoop, een helpende hand het mooiste geven laat me je zijn toekomst een nieuw begin laat me je venster zijn…

en jachtig waaien onheilsberichten tegen de heldere ruiten beslagen blijven mijn gedachten traag trek ik tekens van toen door het brakke vocht op het glas van vandaag waarop het vergezicht stokt druppels aan het vingerschrift zoeken een bedding naar een onbekende bodem matglazen beelden breken de kleuren van buiten tot aan het venster…

Zoveel zielen, die openstaan, Nog zonder dorrende zorgen — O, hoe hevig sterk gaan Zij als de stralen van de morgen Voorbij hel venster van mijn ziel! Want hoe arm ook en hoe klein: Zij zullen leven! leven! Als wij niet meer zijn, Als wij voorbij zijn gedreven — Voorbij het venster van hun ziel!…

De jaren gingen, doch die vreugd, Van oogst te zijn èn aarde, Kwam nimmer weder, naar mij heugt, Als ik door 't venster staarde. Tot nu, deez' avond voor mijn raam, Wijl stem en stap weerklinken, Ik in dit smachten zonder naam Opnieuw mij mag verzinken.…

Hoe wonderbaarlijk rozen om ter roodst het licht verschalken willen je moet ze door het venster in een kille zomer rillen zien…

Je voelt je geborgen bezit nog van nacht van maan kussen en laken Naar buiten kijken ontluikend groen,vogels en hun nestelen bespieden Er zijn van die lieden die niet aarzelen naar binnen te blikken Je gade slaan zonder blozen door -hetzelfde- venster.…

er staat een man bij het venster met een vel papier gaat hij het zo verscheuren of blijft het nog een tijdje heel al een aantal minuten tuurt hij door het raam naar de margrieten in de pas aangelegde tuin ze bloeien naar behoren al waren er een aantal dood er groeien er nog voldoende voor een volmaakt boeket hij genoot er van en van…

oostenwind vandaag langs het zwerk trekken winterganzen in V-formatie het einde van het trekseizoen nadert in het huis met dichte vensters zwijgen zij pratend urenlang ze zullen elkaar niet verwonden…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Goor, vunzig, gadverdamme, ik ben woedend. Hoe kan een kok toch zo iet smerigs maken? Een hamburger! Bah, ‘t is om van te braken.…

In de tuin lag een schoorsteenonderdeel Het stuk aluminium heet nu lamp Het heeft een deukje van het landen En omgekeerd deden zijn handen ‘Werk licht maken handen veel’ In de kamer hangt een lamp Het lijkt wat op mijn leven Het geeft mooi licht aan het geheel Nu ben ik meer zoals die lamp, maar even Was ik echt dat schoorsteenonderdeel…

De groote stem der stad verstomt en de nachtwind die in mijn venster komt brengt een vaag en wonderlijk suizen als zuchten der slapende huizen. Mijn lamp brandt stil en suizelt zacht en peinst zijn gepeinzen den langen nacht. Ik staar in het heldere branden, mijn katje speelt met mijn handen.…

Mijn vrouw vindt zulke films maar vunzigheid, dus ik betaal mijn porno steeds met strijd.…

Ik wilde eerst een schuine mop gaan tappen Maar ik bedacht me echter net op tijd Want voor je ´t weet krijg ik hier ook vast spijt Op vunzigheid gaat men mij niet betrappen Verbaal ga ik dus niet ejaculeren Want dan wordt dit gedicht echt kut met peren…

Een vlinder cirkelt om de lamp van mijn kamer. Wanneer ik het licht uitdoe verdwijnt de vlinder op zoek naar een andere lamp. Ze trekt een gekleurde streep van verlangen op mijn vermoeide ogen.…

Vettige levensgenoot zou aan Parkinson lijden Wie ben ik maar ik denk van ja Schoentje wrong, enge angsten dik vet troef Vallen hier toch net twee dikke politievrouwen binnen Ze kwamen net uit het ei gekropen Bleken ook niet zo snugger of onderlegd Blijde boodschap dat ik drink, iets nieuws onder de zon Met een ziekte wordt niet gespot wisten…

Ze trekken zich niets aan, van die vreemde vrouw die daar stilletjes voor het venster staat. ’t Is maar een mens, daarvan zijn er zovelen. Misschien dat ze wat te eten strooien gaat.…

o Schaemle liefde-vlam, die brandt gelijk een lampe in winter-land door lamme neevlen henen, - daar ieder weet zijn weg, en spoedt waar liefde een eigen lamp hem voedt...…

Incest Waar eigen bloed Misbruikt in ongeremd gijl besef Nacht na nacht opnieuw vermoord Wordt de stille kreet nimmer gehoord Achter hermetisch gesloten deuren Kan steeds het vunzige gebeuren Gesmoord verstikkend in ademnood Is de liefde voor altijd dood…

nergens vind ik luwte zelfs niet onder een boom of in holle gebouwen overal die ongure schaduw van vunzige vlerken die aan me kleven, in me klauwen het dondert niet meer vreet me, ontleed me tot mijn haveloze torso de bodem raakt laat er gras over groeien en krijs, krijs dan om wat de aarde heeft buitgemaakt…

Ik peer hem, sprak de lichtbron in het schap Dat is geen licht, dat ons wil gaan verbieden Wij zijn er gloeiend bij door dat soort lieden Die zorgen dat ik er als lamp mee kap Hallo, geen lamp die nog die warmte geeft En de gezellige uitstraling heeft…

Het venster wordt geopend. Een venster in de nacht. Ik ontwaak. Ik luister en voel, hoe mijn wereld zich ontvouwt. Iedereen is gekomen. Alles is aanwezig. Hier is overal. Nu is altijd. Deze openbaring maakt gelukkig. De slaap overmant me weer. Het venster wordt gesloten.…

De lamp vult heel de kamer met zijn bolle glazen oog. Mijn ogen liggen gans verlaten in de schaduw van mijn hoofd. De slagen van de klokken naderen uit het huis van God-zij-geloofd. Ik zie een leger lampen in mijn kamer, ik hoor de stemmen van een koor. Niemand kan mij zien noch horen De lampen gloeien rood.…

ik spaar lampen heb ik voor later ook nog watt…

het is donker, ik doe een lamp aan, het is licht…

ik loop onrustig rond door m'n woonkamer het wordt steeds donkerder en het regent en het regent ik zou een lamp aan kunnen doen net als al die lampen die aangaan de avond valt in scherven van licht maar ik ga zitten in het donker en luister naar het ruisen van de regenbladeren…

naar 't parfum van kamperfoelie stijgen donkervlinders op en in de diepte knipogen verlichte vensters vuurvliegen doen één voor één langs mijn pad hun lampen aan vleermuizen op schaduwwieken in de donkere diepte tuimelen muisstil gaat een grote oehoe als een vlaag van schrik voorbij hij voert mee de bange jaren die ik doorbracht…