Alle inzendingen over vurig

vurig vlam je op, je daagt elke schilder uit, naakte pioenroos…

Zijn vurige hoofd duidt de avond als een ster schittert lucifer…

Laaghangende zon straalt vurig oogverblindend maar stagneert proces.…

valentijn romantisch figuur houdt van verrassingen denkt aan zijn geliefde vurig…

Parijs, de Eifel Vurig brandende Liefde Passie heerst regeert.…

Ook mensen vergaan ooit als hout, uniek levend naar een vurig licht. Een foto heeft zijn unieke weg gevonden. Onmogelijk om zichzelf te herhalen, of om een identieke fotograaf te vinden. Gedichten ontstaan als brandend hout. Vaak uit vurige gedachten. Soms uit bijna niets. Zo lijkt het.…

Vurig verlangen staat op springen in de wereld van liefde en angst. Niets kan bedaren wat zo krampachtig meer wil dan dat er nu kan zijn.…

vurige vingers lekken aan de rand van de wereld de nacht doet een stap terug…

Zon over Aarde Vurig licht Liefdesflits Verwaait Diepe wateren Gespleten zijn Mijn Zijn…

in wervelend genot en vurig minnespel ontstuimig met jou zijn tot ver voorbij de einder van de evennachtslijn.…

vurige tongen spreken van weleer. God laat mij bloem wezen, laat mij bloeien voor een keer.…

ons vurig kussen verbergen wij in de haast van ons samenzijn toch roddelt men over ons met duizend grage tongen…

Ontsnappen aan dit Door trots verlaten land, dat Ik vurig lief had Waar nu lafaards regeren De moedigen ontmoedigd…

vurige vingers glijden van de rand van de wereld gloeiend is de zon er bij lichtend op in onmacht en verdwijnt als een dief…

ik draag het licht altijd bij me kan niet zonder de schaduw mijn zicht het mooiste zwart voorbij aan kleuren ik ben rijk een vurig hart…

Vliegende vonken Vlammen vurig van mijn hart. Zodat het smolt En het smolt Door jou En aan jou Vast.…

Lieve overheid dank voor het nationale vuurwerk nu nog werk lieve overheid vurig werk alstublieft…

imagowisseling dom blondje wordt vurig ros de schoentjes blijven hooggehakt dit alles wegens hoog bezoek uit Nederland…

Weven van letters naar indringende woorden vol vurig elan De ziel beroeren voor de heling van pijnen zo lang ik het kan.…

Frans Timmermans uit het goede hout gesneden: vurenhout en Frans zelf een vurig type uit het mooiste hout gesneden!…

De aversie tegen mijzelf Compleet verdwenen Door de blik die jij me toewerpt In de geur van bier en zweet Vergeten wij de buitenwereld Genietend van de onuitputtelijke kracht Die ons samenzijn versterkt Onbevreesd verschuilt de rat zich In de lieflijke klauwen van de tijger Opdat niemand haar Meer kwetsen zal Onvoorspelbare eenheid…

Hij schepte op, de vent: 'Ik ben de kampioen der minnaars, steeds potent; ik kan het blijven doen.' Z'n vuur was niet te blussen. Alles blies-ie op. Zo gaf-ie opblaaskussen aan z'n opblaaspop. Hij voelde luchtverlies. Het werd een droef besluit. De pop was slap. Hij blies z'n laatste adem uit.…

Vurige Sisyphus, mocht je ooit vrijkomen, ga dan zuidwaarts de kilte in. Zon, sta op, vergeet het vonnis en sla de luiken open. Het is dag. Dag, hoor.…

Ik. nacht. niet helemaal alleen. De weerspiegeling van een brandende kaars in een zilveren kandelaar, mijn gezelschap. De vlam uit de pit deint en wuift mij toe slechts het ik donker op de muur projecterend. Het licht lacht irriterend en in woede ontstoken, smijt ik het geheel door mijn gesloten raam; "ik haat je!" Een regen van vonken…

traag boog warm glas bolde door lucht van de blazer tot de coupe die we zagen schitterend hoe transparant inkijk geeft aan beide kanten gescheiden door twinkelend kleurend kristal als vakmanschap de scherf vermijdt voorkom je dat de mens zich scherper snijdt en pijn het vurig rood laat zien…

Zij, de eilandvulkaan, witte wolken haar sneeuw getopte kegel rakend terwijl gloeiend hete lava brakend mensen verjagend die haar bevolken. Dit is de aarde die treurt haar hete zwavel tranend uit de diepste hellekrocht sissende stoom van water als haar bloed de zee verkleurt. Zij weent, en haar verdriet verschroeit mijn ziel en haar…

Zoete kussen trekken een spoor over het naakte lichaam Huivering, de wind streelt mee door het open dakraam Twee lichamen gaan tesamen op in het ritme van de nacht Vurig verlangen in harten gevangen in passie tot bevrijding gebracht.…

Groene kleuren zwermen om je heen Je gaat naar daar, Alleen, Je staat daar met de kaars in je hand Je bent niet tegen het geelrode bestand Vuur teert op het zachte hout De knettering, je voelt je oud Je weet niet wat je ziet De hitte voel je niet Steek jezelf in brand Sta niet domweg aan de kant Zorg dat je je niet verbrandt…

Mijn banden verwisseld mijn bougies zijn bijgesteld mijn olie ververst de snelle er uit de liefste er in Mijn ballen knetteren vuur gelijk een ferrari ik steiger helaas mijn v-snaar weigert Even aanspannen nog dan zal men wat beleven met name the lady Caddillacs zal ik laten beven Ik laat mij waxen ik zal gedichten faxen Herrezen…

Wie komend jaar beginnen wil met stoppen Vindt nu volop annonces in de krant Want rokers zijn voor even uit de brand Door bij een coach of e-coach aan te kloppen Maar meestal mist een roker na zo'n kuur Voor meer rookvrijheid toch het heilig vuur…