5066 resultaten.
waarin rozenbottels geuren
netgedicht
3.4 met 13 stemmen 275 is het spreken
een daad van geluk wanneer
het licht lente schrijft, vloeiend
in het uur van
een helderwitte dag
en jij, in al jouw naaktheid,
het hoge gras volgt naar volmaakte
zeebloesems
tot diep in de hoeken
van het omgebogen getij
dat bevrucht en reeds ontelbare malen
stoeit met het hart
zoals de zon met het nieuwe hooi
voluit…
Rozenbottels
netgedicht
4.3 met 15 stemmen 910 uw ziel geniet
met ogen van een kind
dat droomt van overzeese buren
van lantaarntjes op zee
in wat het Vlie hier achter liet
in kokkels van verdronken land
die dreven op een zeemanslied
waar ik als kind U nader riep
met moeder, zusje, vader liep
over dit land van Stortemelk
waar ik stil stond vele uren
waar ik droomde van het Posthuys
rozenbottels…
okkernoten in October
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 277 In Oktober lonkt
de herfstzon naar
rijpe rozenbottels.
Onder de notelaar
raapt de bezigaard
de gevallen vruchten.
'T zijn okkernoten.
De groene schaal ontbolsterd
de krakende noot, en zie:
vier klamme kamertjes
in een notedop.…
waterkou
netgedicht
3.8 met 13 stemmen 538 ze raapt het op en
droogt het in een boek
ruikt natte rozenbottels
wrijft ze langs haar broek
weemoedig weet ze niet
waar dit gevoel vandaan komt
het jaargetij verspert het pad
met weefsels ze rilt en trekt
haar rits iets verder op…
Aubade ?
netgedicht
4.2 met 4 stemmen 128 Als we beiden de verste sterren gadeslaan
gepriemd op het zwarte canvas van de kosmos
wordt de afstand driedimensionaal overbrugd
en kom je zwijgend uit het niets vandaan, in
elke hand de contouren van ons verhaal,een
aubade aan de tijd waarin ik berust en ademhaal.…
Bosextract
netgedicht
3.5 met 6 stemmen 114 De zomer laat
met haar vuurrode longen
lijsterbessen, rozenbottels,
en wilde bessen zingen
dwaalt langs de
fluwelen binnenkant
van een beukennotendop
eikels steken een pijpje op
kastanjes tonen hun stekels
het warme brons nog verborgen
tot aan de herfst
in vruchtbaar genot
zwerft de zomer door het bos…
Tintelende ontroering
poëzie
4.0 met 2 stemmen 753 Tintelende ontroering
zich zelf genoeg,
en met de volontloken wangen
en met de forse wrong der haren
met het hoofd aangeleund
stond zij zwaar, zwart;
rijke rozenbottels
oranje en rood,
schat bij schat,
o de (weet je nog) barstten,
bloemenknoppen des harten,
het ongekreukte bloemenblad
lag in onze hand…
autark
netgedicht
2.6 met 5 stemmen 1.365 lange uren moest ik stil zijn
met de stille gemeente
omspoeld door het woord
snel vertrok ik dan
naar de ceder op de libanon
waar ik tussen de wortels
afdaalde in het verwulft
daar flakkerde een kaars
en zag een kruisspin toe
op het vullen van botervaten
met hazelnoten rozenbottels
appels en sleedoornpruimen
na ter verpozing…
Nog even
netgedicht
2.8 met 11 stemmen 625 Al zijn er méér rozenbottels dan late rozen,
ze vullen je herinnering
met dankbaarheid en erkentelijkheid
om onverdiende gaven.
Ze willen je even laven
eer de tijd van de grote hunkering weer komt,
het verlangen
de rouw en de stilte.…
Aubade
netgedicht
4.2 met 4 stemmen 208 Als we beiden de verste sterren gadeslaan
gepriemd op het zwarte canvas van de kosmos
wordt de afstand driedimensionaal overbrugd
en kom je zwijgend uit het niets vandaan, in
elke hand de contouren van ons verhaal,een
aubade aan de tijd waarin ik berust en ademhaal.…
Straatrumoer
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 205 Joost Zwagerman; 1963-2015
Als één van de Maximalen* streefde hij naar meer
vitaliteit in onze poëzie
levenskracht die van de strofen mocht
druipen, zeker en immer voor eeuwig in het licht
In 't slot van jouw leven
de afronding reeds waar nabij
was jij overtuigd
steeds minder aan het wikken en het wegen
Gewaardeerde poems
in samenspel…
De mist staat in brand
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 74 de zachtmoedige zon zinkt in haar slaapgedicht
rozenbottel rood weerspiegelt in mijmerend water
bloeiende biezen silhouetteren in tranend tegenlicht
witte diezigheid maskeert het avant-gardistisch natuurtheater
natuur geurt de avond vochtig en zwoel
de bloemen hebben hun kelken gesloten
kikkers roepzingen hun partners in de poel
verdwenen…
De boot, waarin zich
gedicht
2.1 met 61 stemmen 29.249 De boot, waarin zich
moet laten schommelen
een man. Een vrouw
aan wie wordt gedacht, door de man,
tot op het laatst misschien.…
Een leven waarin
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 60 de dagen gelukkig zijn
wanneer een kind schaterlacht
rennend met die kleine beentjes
ondeugend en plagend jagende op
de kater, die er razendsnel vandoor gaat
veranderd wanneer dit lieflijk wezen
gevangen zit in een verloren wereld
van haat en geweld,
in die dagen is het donker
ook al is de morgen aangebroken
dit zijn de dagen waarin…
Vrijgesnoeid
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 67 Toen we als rozen bloeiden,
die zoete rozenbottels werden.
Hoe onze zaden wortel schoten,
maar ons geluk toch bitter werd.
Onze laatste jaren braken aan.
We leerden vallen en opstaan.
We leerden leven met de dag.
Bitterheid veranderde in liefde.
Wat pijnlijk leek bleef zoet.
Wat we gezaaid hadden zien we,
gelukkig weer, ontkiemen.…
knappende tak
netgedicht
4.7 met 15 stemmen 690 , nog nat van dauw
dwarrelt, uit de geleide groene kruin
als stervende zwaan, wel roestig bruin
een eerste blad van de plataan
zwermen spreeuwen, als èèn grote zucht
storten zich met z,n allen in de vlier
eten zich rond, kwetterend van plezier
dan trekken zij weg, hoog door de lucht
eikels in de dop, een wilde framboos
fel gekleurd de rozenbottel…
Dromen waarin ik bezwijk
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.088 verlang naar de kille nacht
om het domein van mijn geest
te overvallen met slaperige kracht
terwijl hij het ergste vreest
Rillingen veroorzaken in mijn ziel
golven van spanning en angst
donkere silhouetten zijn steriel
wachtend op hun eigen vangst
Het is opmerkelijk en triest tegelijk
de prachtige reis naar een zwart gat
maar de dromen waarin…
Waarin de vader ontbreekt
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 102 Ogen dichtgeplakt
Met korrels slaap,
Ooglid dat nog
Van geen wijken
Weten wil -
Na veel inspanning
En ongewoon veel tijd
Begint het licht
Voorzichtig te gloren,
Niet veel, maar toch -
Door een waas van
Verlies en verlangen
Kijk ik bij onszelf
Naar binnen, en zie
Het huisgezin waarin
De vader ontbreekt,
Waarin hij althans…
WAARIN DE DUIVEL WAART
netgedicht
3.7 met 3 stemmen 149 Stukje voor stukje
tracht ik na een woelige nacht
mijn denken te herplaatsen
waarin het landschap dat ik overzag
onthoofd uiteenviel
door duivelse geesten die zich hadden
vermomd als nederig godvruchtige lieden
onder giftig spuwende zwarte schaduwen
van dode akkers zocht ik
naar de laatste stukjes hoop
waarmee het beeld van de egaal bloedrode…
Waarin schaduw huist
netgedicht
3.5 met 4 stemmen 309 voor mij
ben jij zo open
de buitenwereld
afgesloten in
ontkennen of voor rust
samen zoeken
naar de plaatsen
waarin schaduw huist
naar zicht en zacht gevoel
van eigen en van thuis
jij en ik wij weten
in niet bekeken gaan we
naar de liefste plekken
waar ik jou weer kan
ontdekken in je nieuwe huis…
waarin verliezen huist
netgedicht
4.7 met 3 stemmen 444 waai mijn blosjes weg
bevries de glimlach
breek mijn lippen
is er meer
ijzig is je adem
je kille stem
verschraalt mijn lijf
waarin verliezen huist
muren zonder kamers
handen afgekapt
ogen die verbouwden
alles wat ik was
je ruimte stond me aan
ze liet me gaan
ik droom niet meer
om koud te wonen…
waarin je leven slijt
netgedicht
4.2 met 8 stemmen 664 soms lijkt het of
de dag van gisteren
niet is geweest
niet heeft geleefd
als beest, maar
weggegleden is
tussen vingers
die niets wilden
als zand beland
in de vergetelheid
van zomers strand
hezelfde ruis
stuurt trage uren
in het huis waarin
je leven slijt in het
nutteloze hemel turen
dan is er spijt
breekt morgen al
op voorhand…
ijstijden
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 116 in dit onontgonnen
land van steen en ijs
van de dichtgevroren
ijszee en bevroren aarde
keert met het voorjaar
het licht in het
noorden terug
de hut een stipje
in de mist als
een kleine
aangespoelde kist
de koperrode zon
en het onbedwingbare
verlangen naar de verte
haar wezen verschuift
met de tijd…
Welkom
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 168 “Wees welkom” zegt God tot u en mij
Hij wil voor ons als een goede vader zijn
Voor al Zijn kinderen, groot en klein
Hij maakte uit liefde ons van zonden vrij.
Welkom
Wij mogen in ootmoed tot Hem gaan
Hij nodigt ons allen uit met open armen
En wil zich liefdevol over ons erbarmen
Hij blijft steeds bewogen met ons…
Deze tijd
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 200 We leven in een tijd van verandering
Nieuwe uitvindingen worden gedaan
Die menigeen versteld doen staan
Men beleeft dit met veel verwondering.
Ook de techniek staat maar niet stil
De vraag is: Waar dient het voor
Wordt iedereen er gelukkiger door
Of maakt het maar weinig verschil?
God heeft de mens veel kennis gegeven
In deze tijd verandert…
Prijs de Heer
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 158 Prijs de Heer om Zijn grootheid
Het is goed om Hem te prijzen
En Hem hulde en eer te bewijzen
Nu, vandaag, morgen en altijd.
Prijs de Heer want Hij is goed
Zijn liefde duurt in eeuwigheid
Hij die ons van zonden bevrijdt
En ons voor vallen behoedt.
Prijs de Heer om Zijn macht
Hij die leeft en ons laat leven
En al het goede ons wil geven…
Kerst 2ooo
hartenkreet
4.2 met 11 stemmen 3.006 Waar rozenbottels,rode bessen en klimop moest prijken
staat nu een verkeerd kleurenboeket.
de kerstboom die kan het niet begrijpen
die vindt dit maar een raar gezicht.
Die houdt meer van glinsterende ballen
van sneeuw, sterren en engelenhaar
mandarijntjes mogen er wel tussen hangen
en kleine pakjes niet te zwaar.…
Hemels Licht
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 190 Ik weet
dat Zijn Licht
over mij
zal schijnen
bij mijn kracht
maar ook bij
mijn diepste pijnen.…
Vijf en dertig jaar
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 59 Vijf en dertig jaar
Heb ik er over gedaan
Voor ik je door
En door leerde kennen,
Nu kom ik
Erachter dat
Ik mezelf
Niet meer ken…
BELEVEN
hartenkreet
1.0 met 3 stemmen 473 Het leven is je gegeven
waarin veel is te beleven
waarin je alles kunt geven
waarin je kunt streven.
Maar, soms wordt het je gegeven
zonder er naar te streven
waardoor je het leven
anders gaat beleven.…