Alle inzendingen over waarnemer

's Namiddags zagen we haar staan aan de drukke hemel, boven de helle daken: verdwaald, lauw en flets had de maan, het dient gezegd, toen allerminst iets van een baken. Misplaatst als een kikker op een racefiets, een smeltende, vale, in een dof laken gewikkelde bol kaas, hinkend naar niets via zenit en nadir, geenszins blakend. En later,…

Waarnemers zochten niet gewoon in de klas Dertig levens in de knop gebroken En nog niet eens aan Irak geroken ONWAARnemers zochten alleen waar niets was En Bush huilde om wat ze nu misten: de mooie Stars en Stripes op hun kisten.…

(voor Pier Paolo Pasolini) Als een ware Adonis wandelde je door de straten van het antieke Rome, je registreerde als een filmcamera, verliefde paartjes op oeroude stenen passeerde je met een gulle glimlach, je knip-oogde naar slanke jongemannen nabij het Colosseum en bij een warme pizza en enkele frisse glazen wijn glimlachte je vanwege de…

Een naamloze waarnemer ben ik. Een getuige zonder naam. Wat groot leek wordt weer klein. Details kan ik niet meer zien. Fakkels zie ik laaien en weer doven, alsof het sterfelijke schepsels zijn. Rivieren zie ik door oneindig laagland gaan. Gedachten zie ik reddeloos verdampen en uit wolken weer ontstaan.…

Een duik in het duistere niets geen verantwoording noch schaamte voor mijn vlucht uit het geraamte van orde, schijn, het "menselijk" zijn ben oneindig klein een waarnemer van reacties en chemische interacties in het lichaam dat mij vervoert sta even stil, ontroerd leef in een wonder weg het gedonder van een ver verblindend iets.…

vandaag schallen hoorns zal koper blinken in de zon velden worden ontruimt teunisbloem en duindoorn een tafel dekken van verval de zee heeft zich geschikt wat minder zand te nemen ik ben slechts een waarnemer muziek door hen geschreven kruipt in alle holen en gaten geen partituur is voorhanden maar ligt voorpoten geschikt vandaag…

Op een goede dag onzichtbaar voor de waarnemer komt onverwacht het ruimtelijke ogenblik helder als de schreeuw van een meeuw.…

De waarnemer, de luisteraar. Wie is de dichter? Wat het ook zijn mag. Wie het ook weet. Ik weet het niet.…

het stond niet in de krant de met kijken thuis wel opgevoede waarnemer heeft het waargenomen op de kijkersbuis door het hele land hebben ze gereisd weer niet gevonden de ellenlange lijst met immense potentie van vermoeid toch slapeloos verward en depri droef en redeloos wissel in de humeuren al die opvliegertjes alles in één moeite…

Het is vanzelf gegaan het africhten van mijn lichaam het eten, poepen en slapen op vaste tijden, de grenzen die me straffen als ik er overheen ga om bewust te genieten van de vrijheid die ik niet had als baby, toen ik nog zuiver een waarnemer van de wereld was, een stormend rustpunt een hemel van de grenzen hemel van de constellaties…

zee van verstomde stemmen hortende adem van sleuren deinen en neerhalen van zeenmans graven brulboei van toevloed en terugloop drager van watergrijze wolken het blauw het groen en de mist zee van verraderlijke stroming van stille schitter en schaduw koele waarnemer aanjager van stormen zonneklare beuker zee opstandig…

Als straks de VVD haar leider kiest Voor wie is dan de hoogste post bestemd? Wie dan verliest raakt zeker zeer ontstemd Waarbij in feite de partij verliest Om waar te nemen kan men Wiegel bellen Hij is de grote meester in (ver)tellen…

Zij is een waarnemer in de top, een seismograaf, een fijngevoelig instrument dat dagelijkse trillingen als uitslag registreert. Zij is een toehoorder een omgekeerde luidspreker die in vertrouwen klanken absorbeert. Zij is een nieuwsbron, een lijfwacht, een regelaar die voor wie hulp behoeft agenda's strak beheert.…

Er is geen getuigenis zonder waarnemer. Leven, ofwel de kunst van het scherp zien bij tanend licht van een wankele schemer, wachtend op een verruimde blik misschien. Wanneer ben ik tot acceptatie bereid? Als ik hoor, voel, proef, ruik of zie? Of is er nog een verborgen waarheid, als echo van een onbekende dimensie?…

slechts een tel en alles viel daar op zijn plaats jouw hart sloeg links en ‘k hing verslaafd aan allebei jouw lippen - mijn lief wat bleef was deze vijfuur thee die jij mij lonkend zette; ik at wat fruit en smaakte jou - jij speelde ongestoord en wild piano op mijn blootgelegde ribben en waar ík ‘t zachts behaard lagen als waarnemers…

Wij zijn waarnemers en getuigen. Wij zijn de ware poortwachters, die ook ware deelnemers zijn. Wij zijn wachters die waken over onze innerlijke rust. Wij zijn het die bepalen, wat binnen komen mag. Wat buiten blijven moet. Wij en niemand anders zijn de machthebbers. Wij, de meerderheid. Bewakers van geluk.…

*) solipsist: het universum met alles daarin en daaromheen bestaat slechts in het bewustzijn van de waarnemer.…

De formule 'kwantificeert' het begrip onzekerheid: de waarnemer beïnvloedt (ongewild) altijd weer het waargenomene. ------------------------------------------------------ uit: 'Raster', nr 107, 2004.…

Een waarnemer ben ik, die getuigen moet. Een getuige ben ik, die het leven ziet. Een dichter. Dichtbij nu. Hij ziet hoe hij geboren wordt. Hij ziet zijn moeder baren. Hij ziet haar droef verdriet, toen zij sterven moest, en hem verliet. Hij ziet de sterke ketting, die ieder mens verbindt. Hij bleef een spelend kind.…

aan wie geborgenheid zocht het werd het beukenbos moest verwoest met het hout van de bomen verrezen in eindeloze rijen de houten barakken in dit verdelgend reservoir bleef de eik gekoesterd en verweesd achter haar stam bood rugdekking aan allen die balanceerden op het gruwelijke koord tussen leven en dood ze was de zwijgende eenzame waarnemer…

Toen Columbus uit ging varen met zijn schamele vloot gnuifden waarnemers die gaan van uitputting nog dood Maar ik mag een boon zijn uit het leeg te plunderen land stal hij de redding van het ambtenarenbestand Geleerden en poëten tel de kopjes maar na bedoeïnen en asceten van Den Haag tot Kinsjasha Het zwarte goud van de wielrennerij Ultieme tovermiddel…