Alle inzendingen over waarom OR heimwee

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

Waarom zou ik iets hier schrijven ze weten het toch al Ik verras ze toch niet Springen over touwen rambo vliegt in het oerwoud Teun heeft het kruis Wil heeft het wiel uitgevonden De wind vliegt me om de oren en Anneke die lust er pap van Ja we zijn in de Zoo in Antwerpen ik geniet ervan Maar even fluister ik tegen de ober is er iets nog…

heimwee naar vroeger even weer kind zijn zorgeloos genieten heimwee naar vroeger lange zomers strenge winters bergen sneeuw genieten heimwee naar vroeger lange vakanties dagen zwemmen uren lopen in de bossen genieten heimwee naar vroeger mooie herinnering ik wil geen kind zijn ik ben blij met het heden soms met zorgen maar…

ik voel me een toerist die reist door dit leven en altijd is er het heimwee het heimwee naar huis want in dit leven voel ik me vaak niet thuis…

in 't land van daar onbereikbaar ver voor mij ligt mijn heimwee, zo teder stil waarom dat woont in menig stap, ik heb daarvan geen weet het is niet uit vrije wil noch in aanvang gedoopt ik word zomaar meegesleept is het haar dans in kleine pasjes of de krekel in de avond die fluistert in mijn oor is het de kleur groen in een overweldigend…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Heimwee naar de jeugd? De tijdgeest schrijft momenten Die niet weer komen; Doch tijd polijst heimwee tot Zachte weemoed die beklijft…

Het lijkt het meest op heimwee en heimwee doet zo'n pijn.…

de ‘heimwee’ naar iets dat niet meer bestaat Sfeer van weleer verdwijnt omdat onze wereld verandert en tenslotte de heimwee eindigt in weemoed waarmee te leven is…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

Ik woonde niet eens aan een rivier toch staar ik weer in de verte naar niets, naar het water dat ook niet kiezen kan waar het terechtkomt over welke giftige gronden en stekelige verwachtingen verdund, bevroren of aangevreten door duizend kilometer zon Aan mijn schouders groeien zwarte vleugels van heimwee maar ik weet me gedekt door…

Jij hebt heimwee. Heimwee naar de wolf die jij ooit was. Ik heb heimwee. Naar de aap die ik eens was. Laten we samen gaan jagen. Even weg uit jouw hondenleven. Even weg uit mijn mensenleven. Jagen, jij en ik.…

aan de kleuren van een woud in de herfst alsof je het heimwee hoort van de cello naar zijn plek van herkomst ------------------------------------------- uit: 'Wat water achterliet', 2004.…

Ik weet wel: mensen werken en je krijgt niets voor niets, maar alles is gegeven en dit is zeker waar: ons leven is een gave, een kostbaar iets 't bestaan, een heimwee naar de liefde, een zegen voor elkaar. En eindloos blijft ons zoeken naar 't antwoord op de vraag: waarom, waartoe, hoe verder? Laat ons dan danken maar.…

en die er met heimwee aan dacht hoe het vroeger was en die nu is omgekomen…

Overal drukte, overal tumult Overal gehaast, en nooit geen geduld Overal moeten, en overal kunnen Altijd gestresst, nooit geen rust gunnen Waarom toch zo veel problemen ,en waarom al die zorgen? Want weet je? Misschien is er wel helemaal geen morgen!…

Waarom moet ik mijn nek uitsteken? waarom niet hij? waarom niet zij? waarom moet ik die klus opknappen? ze komen elke keer bij mij! waarom moet ik nu weer iets geven? en komt die bedelbrief bij mij? Toe, collecteer eens bij de buren en ga mijn voordeur eens voorbij! Wat zeg je nou? Wat zei de buurman? Zou hij de klos zijn elke keer?…

Vertel het mij, waarom? Maar niet, ik hoef het niet te weten. Ja ik huil en schreeuw, zoals je ziet. Want ik zal het nooit kunnen vergeten! En blijf achter met mijn verdriet.…

Laat me nog een maal iets goeds doen god, Waarom?…

een niet-begrijpen een koppig zwijgen je laat de pijn ontwaken en verft een landschap waarin ik alleen nog maar wil slapen je steelt mijn dagdromen onzichtbaar gevuld met een stamelend hopen maar met elke hartslag sterft mijn ademhalen in een zwellend wanhopen met één vingertop beroer je mijn koude lippen die koortsig tasten naar…

Waarom zouden we zo verder doen, ik geef je zo veel liever een zachte zoen. Een zoen die zegt dat ik om je geef, een zoen die zegt dat ik voor je leef. Nu doen onze beide harten zoveel pijn, de pijn van emotioneel verwijderd te zijn. Laat ons aan elkaar beloven, iets waar we allebei zo hard in geloven.…

Zoveel mensen, evenveel gedichten Schrijven om hun leed te verlichten Of anderen te laten zwichten Voor de liefde die ze op hen richten Zoveel dingen om over te schrijven Haat, verlies, geluk, liefde bedrijven Zou graag willen meedoen met diegenen Als ik die gevoelens maar even kon lenen Heb die gevoelens niet gevoeld Ervaringen niet meegemaakt…

wil ik eigenlijk weg van haar Met mijn tong tussen mijn tanden maak ik een hulpeloos gebaar En zo sta ik dan te zwijgen in mijn eigen dode taal Ik kan de deur niet open krijgen en voor de zeventigste maal voel ik haar ogen in mijn rug Ik beloof,voor het donker ben ik terug voor de ochtend keer ik weer om Ik ga maar weer naar huis en vraag waarom…

Waarom kan ik je niet vergeten je spookt steeds door mijn hoofd Had niet zoveel van me gehouden en had me niet zoveel beloofd Waarom ben ik zo met je bezig je wilt me toch echt niet meer Ik weet het ik moet je vergeten maar daarin faal ik telkens weer Waarom, zal ik me altijd afvragen en hoop dat er een antwoord bestaat Op de vraag waarom…

Waarom zijn er steeds weer mensen van wie ik lage cijfers krijg die geen commentaar durven geven wél beoordelen met 'n vier of vijf. Is het wellicht jaloezie of die zich thuis vervelen laat ze zelf gedichten maken kunnen we gevoelens delen.…

Ik heb je veel gegeven de beste jaren van mijn leven Maar waarom doe je mij zo'n pijn als ik gewoon mezelf eens wil zijn Altijd tekst en uitleg geven als ik eens wil gaan zo kleinerend, wat is de zin van het bestaan Ik laat jou ook in alles vrij doe dat dan ook eens een keer voor mij Velen zeggen, meisje ga toch bij hem weg maar kijken…

Nu weet ik waarom wij moeten schrijven Het staat vast dat op een dag Wij zullen scheiden van wie Ons lief was liever dan alles Te triest is het beeld van de eenzaamheid Leeg de handen vol de geest Van twijfel om ooit bestaan Erfenis moeten wij scheppen…

De ijzige wind blaast door me heen Straatstenen lijken aan mijn schoenen te kleven Lieveling ik ben bevroren van onzekerheid Je antwoord ligt ergens op de wind Ergens onbekend Toch neem ik deze weg Die geen einde weerspiegeld De onzekere splitsingen neem ik Als en kleine jongen op zoek naar zijn thuis Maar de keren die ik jou passeer…

Waarom ben je weggegaan? het doet me zoveel pijn. waarom ben je weggegaan? Ik wil niet meer alleen zijn. waarom ben je weggegaan? Ik hou zoveel van jou. waarom ben je weggegaan? alsjeblieft vertel het me nou! waarom ben je weggegaan? dat antwoord moet ik weten. waarom ben je weggegaan? ik kan je gewoon niet vergeten.…