Alle inzendingen over waarom OR leven

zo in het onthullen van het vlaggenschip verrast mij het gevoel dat de dood buigzamer is dan het hart van de langst levende razernij bestiert de arena met horens die alles geraken wat in onwil is gelegen, morgen ja morgen ademt de pret mij in het gezicht omwille van de stem die mijn binnenste vertolkt is het sterven een handeling van het…

Waarom is het leven zo doelloos? Een houten been zo gevoelloos? Een biljarttafel zo sjoelloos? En waarom zijn varkens zo koeloos? Waarom is het leven zo kansloos? Een lelijk eendje zo sjansloos? Een houten hark zo dansloos? Een zoogdier bij voorbaat al gansloos? Waarom is het leven zo zinloos? Een creditcard doorgaans pinloos?…

Waarom is iemand in staat de ander zo achter te laten? Waarom is iemand in staat de ander het leven te vergallen? Heb mijn leven aan die iemand gegeven Waar is het gebleven?? Ben het kwijt En waarom?? Omdat die iemand in staat is dit de ander aan te doen....…

Als het leven niet van mij is, waarom ben ik dan van het leven? Waarom doet het leven met mij wat het wil, als ik niet altijd met het leven kan doen wat ik wil? Als ik de liefde niet in mij macht heb, waarom heeft de liefde mij dan in z'n macht? Als ik mijn liefde niet kan beheersen, waarom beheerst die liefde mij dan niet?…

Vertel het mij, waarom? Maar niet, ik hoef het niet te weten. Ja ik huil en schreeuw, zoals je ziet. Want ik zal het nooit kunnen vergeten! En blijf achter met mijn verdriet.…

Geef me de kracht om weer verder te willen leven. Want ik wil de moed echt niet opgeven. Laat me nog een maal iets goeds doen god, Waarom?…

een niet-begrijpen een koppig zwijgen je laat de pijn ontwaken en verft een landschap waarin ik alleen nog maar wil slapen je steelt mijn dagdromen onzichtbaar gevuld met een stamelend hopen maar met elke hartslag sterft mijn ademhalen in een zwellend wanhopen met één vingertop beroer je mijn koude lippen die koortsig tasten naar…

Schrik om niet met elkaar verder te gaan, schrik om zonder elkaar in het leven te staan. Waarom zouden we zo verder doen, ik geef je zo veel liever een zachte zoen. Een zoen die zegt dat ik om je geef, een zoen die zegt dat ik voor je leef. Nu doen onze beide harten zoveel pijn, de pijn van emotioneel verwijderd te zijn.…

gedichten Schrijven om hun leed te verlichten Of anderen te laten zwichten Voor de liefde die ze op hen richten Zoveel dingen om over te schrijven Haat, verlies, geluk, liefde bedrijven Zou graag willen meedoen met diegenen Als ik die gevoelens maar even kon lenen Heb die gevoelens niet gevoeld Ervaringen niet meegemaakt Probeer me in te leven…

wil ik eigenlijk weg van haar Met mijn tong tussen mijn tanden maak ik een hulpeloos gebaar En zo sta ik dan te zwijgen in mijn eigen dode taal Ik kan de deur niet open krijgen en voor de zeventigste maal voel ik haar ogen in mijn rug Ik beloof,voor het donker ben ik terug voor de ochtend keer ik weer om Ik ga maar weer naar huis en vraag waarom…

Waarom zijn er steeds weer mensen van wie ik lage cijfers krijg die geen commentaar durven geven wél beoordelen met 'n vier of vijf. Is het wellicht jaloezie of die zich thuis vervelen laat ze zelf gedichten maken kunnen we gevoelens delen.…

Waarom kan ik je niet vergeten je spookt steeds door mijn hoofd Had niet zoveel van me gehouden en had me niet zoveel beloofd Waarom ben ik zo met je bezig je wilt me toch echt niet meer Ik weet het ik moet je vergeten maar daarin faal ik telkens weer Waarom, zal ik me altijd afvragen en hoop dat er een antwoord bestaat Op de vraag waarom…

De ijzige wind blaast door me heen Straatstenen lijken aan mijn schoenen te kleven Lieveling ik ben bevroren van onzekerheid Je antwoord ligt ergens op de wind Ergens onbekend Toch neem ik deze weg Die geen einde weerspiegeld De onzekere splitsingen neem ik Als en kleine jongen op zoek naar zijn thuis Maar de keren die ik jou passeer…

Ik heb je veel gegeven de beste jaren van mijn leven Maar waarom doe je mij zo'n pijn als ik gewoon mezelf eens wil zijn Altijd tekst en uitleg geven als ik eens wil gaan zo kleinerend, wat is de zin van het bestaan Ik laat jou ook in alles vrij doe dat dan ook eens een keer voor mij Velen zeggen, meisje ga toch bij hem weg maar kijken…

Nu weet ik waarom wij moeten schrijven Het staat vast dat op een dag Wij zullen scheiden van wie Ons lief was liever dan alles Te triest is het beeld van de eenzaamheid Leeg de handen vol de geest Van twijfel om ooit bestaan Erfenis moeten wij scheppen…

mama, waarom hou je niet van mij zoals ik ben? mama, waarom kun je mij niet accepteren? mama, waarom ben ik niet diegene die jij wil dat ik ben? Want dat is mij wel duidelijk geworden ik ben anders dan jij anders dan je dacht maar anders is toch niet verkeerd?…

was het liefde die ons samen bracht was het toeval was het ons lot waardoor wij elkaar vonden en toen weer verloren zo snel zo pijnlijk zo hard…

Waarom ben ik zo anders Waarom ben ik niet normaal Waarom leef ik op deze wereld Het is zo verwarrend allemaal Waarom ben ik zo lelijk Waarom ben ik zo dik Waarom ben ik zo geboren Waarom uitgerekend ik Waarom doe ik alles fout Ik begrijp er zo niks meer van Waarom ligt alles aan mij Is er dan niemand die mij dat vertellen kan…

Overal drukte, overal tumult Overal gehaast, en nooit geen geduld Overal moeten, en overal kunnen Altijd gestresst, nooit geen rust gunnen Waarom toch zo veel problemen ,en waarom al die zorgen? Want weet je? Misschien is er wel helemaal geen morgen!…

Waarom moet ik mijn nek uitsteken? waarom niet hij? waarom niet zij? waarom moet ik die klus opknappen? ze komen elke keer bij mij! waarom moet ik nu weer iets geven? en komt die bedelbrief bij mij? Toe, collecteer eens bij de buren en ga mijn voordeur eens voorbij! Wat zeg je nou? Wat zei de buurman? Zou hij de klos zijn elke keer?…

Waarom ben je weggegaan? het doet me zoveel pijn. waarom ben je weggegaan? Ik wil niet meer alleen zijn. waarom ben je weggegaan? Ik hou zoveel van jou. waarom ben je weggegaan? alsjeblieft vertel het me nou! waarom ben je weggegaan? dat antwoord moet ik weten. waarom ben je weggegaan? ik kan je gewoon niet vergeten.…

Waarom sterven er nog kinderen door honger en gebrek aan drinkbaar water. Terwijl er genoeg voedsel is ter verzadiging van heel dees aarde. Waarom lijden er nog mensen, aan de last van een leven zonder glans. Terwijl wij met zo velen zijn grijpt eenzaamheid nog steeds z'n kans.…

Kijk, ze bestaat! alleen, achter een gesloten val van water ons meisje lachend zichtbaar door glinsterend tranenval en kijkt langs alsof hier geen lichtbron bestaat ‘daglicht in zonnestralen, beeld ons, laat haar zien!’ jouw gesloten bestaan, maar toch zichtbaar was het aardse te zwaar?…

Word soms gek Gek van die blik Waarom Waarom moet je me kwellen Op die manier Je weet dat ik van een ander hou Waarom Waarom jaag ook jij nu mijn hartje op hol…

Je zou zeggen waarom...? Tja simpel...we leven in een up-tempo-tijd waar alles draait om geld! En wij...wij zitten thuis omdat zij dat willen!…

Ik wil je helpen. Maar ik weet niet hoe. Je kan me altijd en overal bellen. Ik zal er voor je zijn. Want als we vriendinnen zijn, Dan weet jij heel goed, Dat dit mij heel veel pijn doet. Al denk jij dat niemand om je geeft, Dat je niks bent. Maar dat ben je wel. Jij bent mijn vriendin En IK geef wel om jou.…

Waarom zit het leven nooit mee? Verdrinken er mensen in zee, vallen gemzen soms van een berg en krijsen dan door merg en been? Waar moet ik heen? Om dit niet mee te maken? Moet ik staken? Waarom?…

Waarom? Waarom nou jij? Waarom werd jij gekozen en waarom niet wij? Waarom is nou juist jouw lichtje gedoofd? Wat ging er mis? Zo leeg als ik mij voel, dat gevoel dat met geen pen te beschrijven is. Het is niet wat je kan uitleggen, het is een vreemd gevoel. We moeten voor elkaar zorgen en verder denken dat is ons doel.…

waarom je daar weer staat de weg die hij ging en weggaat zomaar alsof er iets te zien is van toen van hem van jou alles is weg zo lang geleden pas de nacht zo stil weg van zichzelf weg van jou…

Kun je me zeggen waarom je dat deed? Waarom je me nu telkens vergeet? Waarom je met verliet? Nu zit ik hier met m'n verdriet. Waarom koos je voor haar? Je was toch mijn minnaar? Naar al m'n vragen en al die tranen was je antwoord 'Het werd tijd dat we iets ondernamen.' Maar je vergeet de woorden die je me laatst zei...…