Alle inzendingen over wacht OR hartstocht

jouw ogen vol vuur slaan vlammen in mijn bodem brandend de liefde…

lente viert hoogtij opborrelende driften lokroep van natuur…

in een stille stille ruimte diep in de gedachte voelt het anders aan waarom is het tweeluikig bij het voelen van emoties en het uitdrukkend zeggen hoe kunnen gedachte en emoties zo complex en toch zo verscheiden zijn zo hartstochtelijk blijven zoeken naar de juiste wegen is de kruising tot emotie en gedachte, want passie en verlanging…

hartstocht... armen om elkaar heen geslagen de dagen niet meer alleen te zijn elkaar te mogen zien, inmens, zo klein lichamen samensmeltend, in elkaar. Samen dansend, iedere wals op muziek ieder opeenvolgend nummer, nummeriek.…

laat mij van ons tweetjes dromen Voel hoe ik tegen jouw borst aan vlij laat mij het bloed onstuimig stromen Neem mij in je armen, verlangde zij en laat mij ‘t diepst in je ziel komen Knijp mij maar zachtjes bij mijn dij; laat onze sappen maar ineen stromen Neem mij in je armen, verlangde zij laat mij toch door die liefde stromen Zie hoe hartstochtelijk…

waar hart en oog en streling samenkomen vergrijpen vurige tongen zich aan smeulend vuur de tweekamp tussen hunkering en waan stuwt hartstocht op tot vruchtbaar samenspel, de rede groet de geest kan niet weerstaan het fel begeren, uitzinnig kraait de rode haan in driftig bloed het willig vlees als brandend braambos, wie buigt er voor…

jou Heerlijk zo samen in de bedstee bij het meisje van wie ik zo hou Kies toch je mooiste pyjama uit ik wil jou het verleidelijkst zien Je liefkozen over je zachte huid jou nemen, wel een keer of tien Draai maar onze lamp tot zacht zodat ik je in de schemering zie In ’t maanlicht zie ik die pracht van toch mijn allerliefste wijfie Wacht…

jij, mijn muze ziet mij niet voel je wel; mijn schepping in het verschiet mooi, zo mooi waarover ik vertel of droom in het gras drijven op jouw wolk zuchten, zij aan zij wij zijn een samen zijn we te leen altijd toeven in mei de woorden gemeen je gaat ver de morgen vooruit dat hoort ook zo ik verlang naar je mijn kunstige bruid…

Bevlogen tranen voelen in een regenbui als een warme douche.…

Hartje winter, we waren op elkaar lagen vaak dubbel enkel en alleen over de twijfelaar die bodemloos een latrelatie in de weg stond was het ik of jij of jij en ik we hadden in een gat kunnen vallen ons verbonden voelen met dons op dons een warm nest vol kippenvel maar we zijn geen rendieren dus gaf ik jou een springveer je kwam er…

N or; ...... E r ... K linkt een . E is; men vraagt N iet geld maar recht.…

Het is nu twaalf uur de elfde gaat over in de twaalfde februari van het jaar des Heren en Dames 2017 Ik ben nu officieel 65 jaar maar ik ga gewoon door of er niks aan de hand is uit het gedicht van Gerard Reve: Drinklied aangaande het leven op aarde want god vorm me me m'n dochter is pas tien!!!…

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

Dagelijks ben je in mijn gedachten, elke nacht in hartstochtelijke dromen, maar hoelang ik ook zal wachten, ik weet dat het er nooit van zal komen. Jij eet mijn verlangen, en drinkt mijn tranenval, ik voel mij gevangen, in mijn eigen niemandsdal.…

mezelf verborgen achter wat ik niet ben niet wil zijn ik weet niet hoe het verder gaat moet met mij, en de persoon ik, die ik niet ken diep verder dan iedereen kijken kan behalve jij sta ik te wachten tot de trein van hartstocht mij komt halen de trein waar na lang wachten jij niet meer inzit en we alsnog gescheiden…

Neem ik het alfabet mee naar mijn brief dan is het om de letters uit te zaaien zoals bloemen in het donker van de nacht zodat je weet dat ik steeds op je wacht laat ik in mijn zinnen zien dat ik je bemin begint de hartstocht met een nieuw begin achter de komma waar ik je laaf ontbloot en als jouw liefdesslaaf.…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

we daar Niet allemaal Ons eigen verlangen Naar die hartstocht De glans van verdriet Van uitzinnig willen Maar niet ontvangen Beantwoorde liefde…

~~~ ze heeft met hartstocht het minnen tot beeldende kunst verheven zonder zich masculien te bezinnen ze heeft met hartstocht het minnen geleerd aan haar boezemvriendinnen en leidt nu een goddelijk liefdesleven ze heeft met hartstocht het minnen tot beeldende kunst verheven ~~~…

spelen op de man wilde zij, hartstochtelijk, het kwam er niet van dat was geen wonder, want de missionaris hield haar eronder…

onderhuids verlangen dreef ons beiden tot bijna waanzin hartstocht streelde warme handen zweetpareltjes over blote huid adem mijn adem kus me , til me tot over jouw regenboog voel mijn hart bonzen tegen jouw behaarde borst laten we dansen in de liefdespassie stil mijn honger ik ook van jou…

Als een sneeuwvlok in de lente stilt het frisse van de wind de hete adem in de nek van de vuurzee van hartstochtelijke gevoelens transpiratiedruppels vloeien langs huid en haar zij wil hem hij wil haar beminnen…

tussen blauw en wit groeit hartstocht in een sidderen van verlangen gehuld in koele lakens bloeien blossen op haar warme wangen ze is terug ze mag er weer zijn handen voelen een appel aangereikt ze happen beiden gulzig wanen zich opnieuw in het paradijs…

zij vroeg hem aarzelend om haar gedicht te lezen hij las haar woorden tastte naar de bron verloor zich in haar ogen en haar mond, haar huid ontdekte zelfs verdriet driftig dronk hij van haar lippen liet hij haar woorden zwijgen in zijn stille stem haar zucht verdwijnen in de zijne de hartstocht vluchtte weg haar uitgelezen woorden…

laat ik me door je leiden meanderend door stegen van oud bladeren de rode beuken toekomst langs feeërieke zoete geuren van heliotroop en lonicera betoverend als de vrouwelijke kracht van levenslust in vurige zomerbries belopen we vastklampend de zachte stralen van avondrood en laten ons in innig verbond de hartstocht…

liefdesvonken zachte bijtjes pareltjes op warme huid lichtjes als vuurvliegjes in donkere ogen lokende wimpers lang glimpgewijs strelende vingers volgen in nachtelijke uurtjes donker waar hartstocht vurig brandt liefdeshonger dorstig op melkwitte huid een licht dat schijnt op zachte blossen van allereerste schaamte in warm…

Ik ben daarom blij dat mijn hartstocht voor jou van blijheid alsmaar blijft zingen.…

jouw hongerige ogen raken welvingen beroeren plooien zij heuvelen en dalen in jouw ogen zal ik meegaan van eb naar vloed en omgekeerd elke beweging zal ik volgen samenvallen met al wat er is aanzwellen zal ik met jou tot bliksem en vuur hartstochtelijk zal de nacht zijn huid na huid wegrukken huid - na huid - na huid tot enkel…