Alle inzendingen over wachten OR geweld OR trein

de trein is verlaat je neemt de NS de maat Ze hebben de trein 'bemenst' met een machinist en een conducteur Je kijkt uit het raam je naam hebben ze tegen 'n blinde muur gekalkt Geen gezeur je bent op reis anoniem op reis met de trein de koffers op de lege plaats naast je zij staan jij zit.…

wat langer staan de tijd dat ze koos voor zichzelf in gedachten zag ze de vele mensen die met haar mee waren gereisd een lange reis of een kort reisje nu wachtte ze op het moment dat de trein voor het laatst zou stoppen ze keek naar buiten de trein reed langzaam alsof hij de aankomst op het allerlaatste perron zo lang mogelijk uit…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

'Treinen vertragingen' schreeuwende krantenkop lekker lang wachten op Utrecht Centraal Zo dus verdwijnt het woord spoorwegverdraagzaamheid rap uit het vocabulaire onzer taal…

geen trein op het spoor wachten geblazen - ijsberen op een gepekeld perron aan de horizon die zachte oranje baan waarvoor twijgen zwarte franje vormen de morgenster staat erboven wachten loont vanmorgen de zon komt op, de metro aan…

Ik loop alleen langs de spoorlijn Ik wacht op de snelle trein Ik wacht tot hij mij zal raken En helemaal fijn zal maken Ik voel mij zo alleen, niemand ziet mijn traan Ik wed, dat de machinist mij niet eens ziet staan Ik wacht wel, net zolang ik mij niet zo alleen meer voel Dan zullen ze merken, hoe alleen ik ben, en wat ik bedoel…

doodse stilte lange rijen uren wachten langs stille grachten lopen, huilen kaarsen branden gebalde vuisten bedroefd om datgene wat is gebeurt de tijd staat niet stil kan niet worden terug gedraaid geweld zinloos geweld geen helpende hand en toch bedroefd waarvoor? De daders? Het slachtoffer?…

Ik ben als een trein gedachtes razen door mij heen. Ik heb vertragingen, soms val ik uit. Ik word gek van het gescheur en geschommel in mij, Mijn lichaam zit vol met trillingen. Passagiers stampen op mij, laten rommel achter. Zo zeer doet dat mij. Als een trein, wacht ik op de dag dat ik uit de bocht mag.…

een vrouw op de trein wou iedereen hun aandacht ze zong en bracht gein op een schitterend refrein haar gesprekken zinloos veel woorden banaal haar Nederlands foutloos haar gedachten loyaal hij zag ze iets anders die vrouw amicaal hij kikte en hunkerde zij verzon het verhaal!…

Beladen met koffers vol jeugdsentiment een kind tussen treinen het hoofd afgewend Voeten staan stijf in het ruige cement kind zonder vangnet zonder een cent Niemand die aarzelt kennen zij geen...? zij zijn met zovelen zij staan niet alleen Niemand zal vragen waar ga jij heen ? Kind tussen treinen wacht op spoor 1…

t is even zwaar De trein is weer voorbij gevlogen Dat ging weer goed, 't gaat altijd goed Het station wacht rustig, maar op z'n best Geen enkele haast, de tijd staat stil Gepoetste rails, gekamde bogen Waar zou de trein zijn zonder de rest…

Ik ging als een trein Ze reed een avond mee Later gaf ze aan: ’t Was wel leuk maar ik ga Niet langer met je mee Wat nou ‘wel leuk’ Ik ga als een trein Nou goed, als je dit zo zegt; prima Ga maar, fijn Alleen ik kan niet stoppen nu Dus wacht nog effe voor je gaat Nee zei ze, ik dump je Ze stapte uit en daar lag ze…keihard op de straat…

conducteurs van ons trotse nederland u heeft genoeg tussen de wielen geleden onthand van cadzand tot uithuizermeeden waar bleef toch de gewapende bijstand de ns wil ze nu zelf gaan oppakken boeven die zwart reizen in de treinen met geweld intimideren op risikolijnen motto gelijke monniken gelijke kappen een elitecorps bevoegd tot fouilleren…

Zelfs de auto’s en die boot met dat roer ze heeft ook trouwens niet eens een broer Ze heeft het zelf gevraagd aan de sint die weigert dat echt niet van zo’n lief kind In poppen heeft ze echt nooit zin liggen nieuw in de kast, ver weg onderin Treinen is wat ze geweldig vind zelden zag je een zoeter spelend kind…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Wachten tot in de eeuwigheid Op de trein naar het paradijs Je leven herbelevend Als achtergrondmuziek de dodenwijs De trein lijkt niet te komen Voor de ontsnapping uit deze hel Heeft God je niet vergeven? Verdien je de hemel wel?…

wachten op de trein naar een provinciestad gedachten (plus en min) die evenwijdig in het spoortje lopen perronwind wars van richting koelt hoofd en huid en dan twee lichtjes in de verte als ogen - warm en open…

Wat gelaten stond je voor me en ik snikte met een brok want ik kreeg nu in de gaten dat ik jou hier moest verlaten toen mijn laatste trein daar wachtte op de wijzers van de klok en het fluitsignaal viel samen met de eerste wintervlok Van het raam zag ik je zwaaien en de trein schoof met een schok over veel te natte sporen langs dat wat…

wat is verveling meer dan in gepeins verzonken zijn het is een wachten op iets dat spoedig zal komen bijvoorbeeld de trein die door onbekend oponthoud wellicht wat later aankomt doch soms is oponthoud een onontbeerlijk moment van overpeinzing zoals ik in het begin van dit gedicht al schreef…

Ongeduld staat op mijn voorhoofd, ik kan niet wachten, of dat nou om de post gaat, of wanneer ik de honden uitlaat, ik kan niet wachten tot ze " klaar" zijn. Wanneer het eten moet worden opgezet, kijk ik het bijna gaar het duurt te lang.…

is het de hond die uitkijkt wat komt of de man met zijn verre blik waar ik in kan drijven de twijfel van het wachten opstaan, weggaan niet meer zijn ik herken het geluid van de trein dat ze trouw zijn aan elkaar de verbinding losjes toch vast alsof ik hen kon vangen…

tergend traag komt hij eraan de stalen mustang komt tot stilstand zoekend naar een plaatsje niet duwend en niet haastig de wagon voor ons alleen. moe van al dat werk en feesten zakken we op de banken neer warme blikken komen snel, lieve woordjes voor haar oortjes het onvermijdelijke kusjesspel. kusje hier, kneepje daar opgelet…

‘k Lig op de rails al uren in de kou te wachten op het einde van mijn dagen omdat ik, door het leven lamgeslagen mezelf daarvan voorgoed verlossen wou. Maar ’t lukt me niet, opnieuw door pech geplaagd. Die klote-trein is weeral eens vertraagd.…

NS zet binnenkort een order door Kantoorvolk wacht een uitbreiding in taken Waarmee zij in de trein een eind gaan maken Aan wat men noemt ‘een zootje op het spoor’ De troep zorgt voor onveiligheid en stress En heet in spoorweglingo al N-Mess…

Kus haar links en rechts en nog eens, ze wordt rood doet haar ogen dicht en wacht tot ik haar knijp venijnig in een onverdachte plek mijn armen om haar heen voorkom ik lichamelijk geweld dan likt ze me, bijt en ik ben weer uitgeteld…

Het oude station ligt er verlaten bij een jaar geleden zeiden wij vaarwel ik zie nog hoe je zwaaide naar mij alles ging zo verschrikkelijk snel Jij nam de trein en liet mij alleen voor één keer volgde je jouw verstand ik liet je gaan maar merkte meteen dat ik in onzekerheid was geland Ik mis je nog steeds en wacht op de dag dat diezelfde…