Alle inzendingen over wachten OR leven

Mijn broek spant Ik voel de rand Snijden in mijn zij De stoel is warm Tegen mijn arm Ach wat verveel ik mij Mijn haar kriebelt De stoel wiebelt Mijn handen in mijn schoot Ik heb het te heet En hetgeen ik meed Ik ben nu helemaal rood Ik kijk maar rond Met een droge mond En hoe lang ik ook wacht Het maakt echt niet uit Want al…

Ik moet wachten tot regen en wind de beeltenis verweert en tijd ze tot zachte vorm abstraheert Ik moet wachten tot de dagen en nachten herinneringen verdichten en hun poëzie mijn pijn verlichten Ik moet wachten tot ik me van jou ontkleed en uiteindelijk mezelf vergeet…

totdat het weer warm is, en in datzelfde zilte zand, tijd om te liggen is, te luisteren naar de golfslag, de meeuwen, een ver vliegtuig, een kind dat zich baadt en dat lacht, tot die dag komt, wacht.…

Ik wacht tot je voorbij rijdt en zie van verre hoe je uit de wagen stapt oversteekt en zonder verder omzien binnengaat. Ik blijf dan zitten tot de taverne sluit. Er zijn ook vele dagen dat je niet naar huis komt. Dan duurt het wachten nog veel langer, tot de taverne eindelijk sluit.…

of misschien is er altijd nog - dit wachten…

Als ik iets heb geleerd is het wachten wachten op de bus wachten in het hier en nu wachten op de tram wachten op de blues maar het meest nog het wachten op jou dat was het wachten vooral waard…

Ik wacht op jou, Maar je komt niet: Mijn ogen gericht Op de wijzers van de klok Die langzaam voorwaarts gaan, Maar jou zie ik niet verschijnen - De tijd verstrijkt en ik Word het wachten moe; Ik besluit het actieve wachten Op te geven, en leg mij Te ruste, sluit de wachttijd Buiten, heb er niets meer Mee van doen, Maar voor…

Ergens, hoog aan de hemel, in deze onmetelijke nacht, ben jij op weg... ... en ik wacht...…

De mens wordt wat "in de wacht" gezet, wachten duurt dan lang, 'een momentje alstublieft' het is echt een ware dwang. Melodietjes van allerlei terroriseren dan je oren, echt muziek die je verwacht op een begrafenis te moeten horen!…

Misschien is het tijd, maar ik aarzel om te gaan – of ben ik er al?…

het heeft geen zin nog langer te wachten er is een begin een einde, een nachtelijke droom alleen in gedachte als een soort fantoom maar wacht toch nog even zo kort als naderbij begeven zo lang als leven…

Leert het wachten mij veel te laat het wachten af en krijg ik extra tijd om te leven?…

vandaag valt in herhaling staat de zon in kunstlicht doden we tijd daartussen groeit stilte is alleen de supermarkt nog open en verstrijkt het ogenblik tot avonduren in een spiegel van kalm water waarin we de toekomst zien die op onze verte lijkt voorlopig blijven we afstand verlengen in overeenkomst met ons zwijgen -steeds afweziger…

In Nederland, is daar veel over te doen, wachten en nog eens wachten. Het is onvoorstelbaar dat dit gebeurt in dit land. Er zijn mensen die al een jaar wachten op het rijbewijs van het CBR. Het is toch echt niet te geloven, mensen op leeftijd en dan zolang moeten wachten.…

twee mensen wachten hoe doden zij de liefde in de tussentijd de aarde kleurt zwart het wachten van gisteren is verleden tijd een wachtend leven vervaagt de herinnering aan verloren tijd twee mensen wachten in hen zingt het verlangen ze doden de tijd…

laat me niet wachten in de ijskoude nacht als aangeschoten wild in het zicht van de jager niet wachten in het blakerend licht van de smeulende brand waarvan ik de hitte niet verdragen kan laat me niet wachten met verloren woorden die nog altijd weten wie we vroeger waren…

Ze leunt tegen de hemel aan zoekt langs lijnen van dromen de geur van honing zachtheid als zijde de zon die te voorschijn komt uit de nacht wacht en wacht zucht naar tijd der tijden ...…

Een bui: de mensen vluchten de ijssalon in -- en likken wachttijd.…

schoonheid te scheppen gerust te stellen respect te hebben rust te betrachten zoals liefde aandacht is en de kunst van het wachten…

Laten we wachten op de dag van morgen, op hetzelfde licht als vandaag en op de onbewogen stenen in de straat Laten we wachten op de vogel die gisteren overvloog, op tijdloze wolken in een heldere blauwe lucht en op de bomen van eeuwen geleden Ik zal wachten op het ogenblik in jouw ogen dat nooit voorbij zal gaan…

wacht tot het blad beschreven is de inkt gedroogd het suizen verdwijnt iemand uit zijn kamer komt de taal van oorlog dooft we de doden horen wreedheid weerloos wordt mededogen de sleutel en het koningswoord liefde is…

los van het papier aan het einde van de nacht de berg bereiken dan tot niets komen proef het genoegen daarvan kijk wat er gebeurt…

langs lange trambanen staren ramen als speurende ogen kraaien wachten op kantelen en op slanke draden tot de laatste halte die niemand ooit zag soms klimmen woorden als wollige dekens omhoog langs gevels van huizen en langs holle buizen eens dacht ze dat hij het was het rollen van het vehikel deed het ovenrooster tikken de kaarsen…

(met dank aan Scientias voor de foto) __________________________________ Op een zomerdag zeg ik je alleen maar dit Zeg mij geen gedag ...de herinnering leeft in de binnenzee langs de savannegroene rivier waar het universum antwoordt met de stem van het leven... Zing van de man Leef!…

vrouwenvlees is goedkoop te vangen en te verhandelen ondergeschikt aan en gedwongen tot seks verkocht door hun familie ontvoerd of geronseld net zolang geslagen tot ze er mee instemmen beroofd van hun kind zijn het schuldgevoel immens hopend dat bevrijding hen ooit ten deel mag vallen…

De opkomende zon verdwijnt langzaam uit mijn hoofd Een dagelijkse portie rampzalig nieuws staat op het menu Mijn lege kladblok loopt een blokje om, half verdoofd De uitlaat van een rechtsprekende meester is verstopt Door een trillende neushaar achter een enorme olifant In de bergen naast een beek tijdens een safari gefopt Oftewel een Franse…

Als het leven bestaat uit wachten, en het wachten slechts wachten is, hóe moeten we dan wachten? Als wachten … wachten betekent tot de dood zijn intrede doet, hoe kunnen we dan wachten?! Als wachten het enige is wat gegeven is, zijn er dan vensters waarop we uit kunnen zien naar wat ooit komt?…

Wacht... wacht nog even op een teken van leven Wacht... op lente aan twijg van boom en struik Wacht... op knoppen ze komen plots ....onverwacht Wacht... op zon die kiekeboe speelt ons toelacht zoals moeders naar hun kind.…

de tekst in dat lied dat gaat over wachten op iemand in niemandsland als je maar lang genoeg wacht geeft iemand vanzelf antwoord maar niet vanavond niet deze nacht waarom zou men wachten als je niet kan wachten niet genoeg kan geven als je toegeeft aan dit leven…

Check of je lijdt aan één van de symptomen, Of kom je uit een risicogebied? Reis nergens heen en onderschat het niet, Om verdere verspreiding te voorkomen. Nu word je mogelijk alsnog besmet, Als lezer van dit zieke snelsonnet.…