Alle inzendingen over wanhoop OR fantasie OR eenzaamheid

Nooit gedacht dat hij wanhopig zou worden omdat hij de liefde zo lange tijd moest missen eenzame man in de nacht, voor het beeld Maria nooit geweten dat hij de moed op kon geven omdat hij zich niet gewaardeerd voelde door zijn omgeving aan verandering onderhevig nooit kunnen vermoeden dat hij de hand aan zichzelf sloeg diep in de duisternood…

Maar soms, wanneer ik denk dat Gij waarachtig leeft, dan denk ik, dat Gij Liefde zijt, en eenzaam, en dat, in dezelfde wanhoop, Gij mij zoekt zoals ik U. ------------------------------------------ uit: 'Nader tot u', "Geestelijke Liederen" Verzamelde Gedichten, Bezige Bij 2001…

Plooien in het witte kleed vindt men niet terug in haar gelaat; zij is de schoonste van het plein krullen langs de slapen hangen fijn dansend boven schouders naar achteren in wrong gevlochten bewegen van de aarde rond de zon laat leven bries verlegen langs haar ogen zucht de schaduw, zij niet alle aandacht wenst destijds viel Sculptura…

Als je eens terugwaarts zou kunnen leven wat zou het allemaal niet geven vergeelde bladeren zien vergroenen mooie meiden om te zoenen Als je de tijd zou kunnen verslaan het verval weten te weerstaan weer bokje kon gaan springen opnieuw die oude liedjes zingen Toen je nog alles kon verwachten met kroegvrienden schaterlachte je vanaf de…

Als klein meisje lag ik in het hoge gras tussen de boterbloemen Ik wist hoe mooi de wereld was en hoorde bijtjes zoemen Ik zag de wilde wolken gaan met wollige witte randen een hemelsblauwe achtergrond deed mijn fantasie ontbranden De hemelvaart, was mij verteld: Je kon op wolken reizen ieder mens, zo was gesteld zou op een wolk de…

Hoop en wanhoop sluimeren in mijn ogen. Ik draai me nog even om en stap uit een cirkel van maanlicht. Langzaam los ik op in het donker en zwaai naar mijn eigen schaduw. Berustend streel ik de zachtheid van de avond en liefkoos een naderend dwaallicht. Zonder stil te blijven staan speelt de nacht met eenzame twijfels.…

mensen die in stilte willen wonen, zonder wanhoop van dat zonderlinge, eenzame, van dat leed omdat ze de dood steeds horen fluisteren met die fluisterende stem die iedereen kent.…

Als blinde hoop omarm je mijn eenzaamheid o duisternis verleid je mijn lege liefde met haat En wanneer ik wanhoop naar betekenis ben jij daar waar het licht mij niet langer baat Een schaduw ben je, geboren uit licht en mijn ziel heb je genomen Verblind je mijn liefde haar zicht opdat ze niet meer tot mij zal komen…

Het ontsproot slechts aan mijn fantasie toen ik naar een foto zat te kijken en de werkelijkheid steeds meer vervaagde omdat ik mijn zoveelste biertje nam.…

Een grijze massa schept de mooiste bloementuin binnen mijn schedel.…

De draaimolens die rondjes draaien dieven die in de kassa graaien Lawaai van ronkende motoren Bestuurd door Kleine kinderen Met grote oren die me storen Ik droom van al die dingen Die me echt voor ogen staan Ik zou er boeken over kunnen schrijven wat ik zie Of doe ik niks En laat ik het zo blijven Als pure fantasie…

In onze wereld vol harmonie, In onze wereld van fantasie.…

Doordrongen van ontrafelde schoonheid droomt de toeschouwer zijn eigen fantasie.…

Ik heb me vergist, het was een fantasie Er is niemand die ik zie Alleen het strand En golven die aanspoelen Ik voel geen hand Zie geen mooie ogen Nee, mijn fantasie heeft mij bedrogen...…

In haar dromen heeft haar beschermengel echte vleugels omdat hij rust kan brengen in haar klein meisjeshoofd daarom blijft ze dromend fantasie maken op haar pad vindt ze genoeg om zelf liefde uit te delen toch verlaat ze af en toe zijn hoofd om zijn hart te raken heel eventjes maar hij blijft steeds niet begrijpend achter…

dan dat ik uren praat je bent een lekkere vent daar draai ik niet om heen ik wil dat je me verwent het liefste nu meteen daar had hij niet van terug maar was direct akkoord het ging toen vliegensvlug alle twijfel overboord een passievolle man een kerel van formaat dus neem ik het ervan wat kan het toch voor kwaad het blijft pure fantasie…

Laat je fantasie maar spreken met een stem van zuiver goud Woorden vliegen door de lucht, woorden wijs en woorden oud In gedachten mooie dromen, dromen zacht en dromen zoet Langzaam drijf je weg van alles wat er niet toe doet Al die anderen op de wereld zijn belangrijk maar bedenk Het feit dat jij op aarde bent is jouw geluk is jouw geschenk…

stap in ik voer je mee vergeet even de rest vraag niet hoe je komt er wel verward verwonderd misschien wel verdwaald in een bos of op zee kijk om je heen het is zoals je wilt je maakt het zelf ziet het zelf durf te dromen durf alles anders te zien op jou manier en laat je mee voeren door je fantasie…

In fantasie zijn er alleen maar wensen en geen grenzen die je overschrijdt beleefd in een wereld waarin je voor even wordt verlost van de werkelijkheid geen besef van tijd en je te koesteren in het paradijs van je eigen fantasie om in volledige overgave de gelukzalige gevoelens te ervaren in grenzeloze euforie...…

Fantasie die in gedachten bestaat wordt in werkelijkheid gevoeld.…

Haar vrouwelijkheid Zacht als fluweel, Ik zou haar daar willen kussen Haar borsten, Lonkend als het struweel Waarin ik mijn hartsstocht Zou willen blussen Ogen die flonkeren En zich verdonkeren Bij zoveel intimiteit Schaduwen die flakkeren Handen die aanwakkeren Een geest Die danst en die lijdt!…

Ik heb het verpest. Het enige wat ik kan zeggen is dat. Ik heb het verpest. Alles is niks meer waard. We zijn nu klaar. Er is geen einde meer in alles wat ik heb gedaan. Het gaat alleen maar verder. En het wordt nooit opgelost. Ik weet niet meer hoe. De wereld lijkt steeds sneller te draaien en me weg te drijven bij het overzicht…

Wat voor gevoel het is als men droom en In de droom een bloem vasthoudt wat men Tijdens het wakker worden ook heeft? Wat voor gevoel zou het zijn als men na zijn dood, de hele universum mag verkennen door God en alle sterren zien.…

De hemel is net een schilderij de wind schuift een wolk opzij nu verandert mijn doek naar iets waar ik naar zoek heel vederlicht een wolk met een gezicht ik begin er mee te spelen dit zal nooit vervelen mijn fantasie laat ik gaan kon ik deze wolk maar stil laten staan ik begin er tegen te praten daar moet ik het ook bij laten hij gaat van…

we zouden rein zijn en sterren geen woorden en noemden bloed; moeder of vlaggen voor de nacht het einde zou nog ontroerender zijn: een groot vertrouwen dat de zomer van altijd kwam en dan de verkeerde bus nemen precies in de juiste richting ---------------------------------- uit: 'Gedicht', jaargang 1,1974.…

Zeepbel en luchtkasteel! weelderig woongenot geen overlevende prefab kwartier Woongerief wereldwijd middelpuntsvliedende eiland der zaligen toekomstvertier…

Er' disse sorte Masser Fjelde ? Nei! fremasi styrte de need Vaelde, Og Sneens Dynger paa den hole, Snart stige, snart forsvinde! ANDERSEN. Zijn 't velden daar ginds, zich ontvouwend voor 't oog? Maar neen! het zijn bergen!... Zij leven: Hun sneeuwtoppen deinzen en stijgen omhoog, Nu herwaarts, dan derwaarts gedreven. Zijn 't wolken…

die mevrouw daar op het balkon met 't frivole staartje zou zij misschien model hebben gestaan haar hondje links leest mijn gedachten zo levert een vleugje fantasie soms nog een aardige anekdote op…

Geef me vleugels om te liegen geef me vinnen om te vliegen geef me woorden om in rond te zwemmen en vaste leidsels om mijn fantasie te temmen geef me al omvattend water bij het doorklieven van de lucht en ook ik zal me bedienen van gesnater weerspreek daarmee elk vals gerucht en een ieder zal toch zeggen later hierom was hij immers…

door de kieren van mijn korf glipt mijn glinsterende fantasie in verfrommelde woorden mijn eigen warrige wereld in ik zie violen in mijn koffie dode hazen teksten typen klinkers dansen op de straat hoeden hoofden afhakken het leven gaat te vlug voor mij het volgen valt mij zwaar, als letters in hun handen wrijven fazanten met dakpannen…