Alle inzendingen over warm OR stilte OR wachten

De stilte verdrongen met versteende gedachten aan momenten die geen aarzelingen dulden in de kou. De kou die steeds antwoordt met een eenzame echo. En een stem die geen warm gehoor zal vinden of het licht van de eenzaamheid zal verwarmen. Want de vragende tijd is verloren in beloften die geen kou verdragen.…

Ik heb 't zó warm, ik doe m'n vest maar uit (om 't in één vloeiende beweging weer aan te trekken). Ik had 't zó druk vandaag!…

een hete kruik een stomend bad zo warm op ieder uur een zoete grog een potje thee hoe heilzaam de natuur zo aangenaam krachtdadig saam het water en het vuur…

Warm werd mijn hart voor de laatste keer. Pijn in mijn hart, waarom doe je dit weer. Weg liep jij, je verdween bij de ondergaande zon. Tot op mijn sterfbed blijf jij het meisje dat niet uit mijn hart verdwijnen kon.…

warm hart dat ik jou toedraag met zachte hand zou ik het dapper scheiden bevrijden van mijn statisch lijf ontknopen zou ik de verkrampte lijnen, de bron ontdoen van dichtgeslibd genoegzaam zijn je vragen het als onbegonnen maar wel gemeend tot in het aller-zuiverste te raken zonder pijn…

stem die fluistert in de nacht weet jij dan ook dat ik op je wacht want ik wil niet zonder mijn liefste wonder jij voelt warm en ook heel aangenaam wie weet, duurt dit nu niet meer zo lang maar toch voelt het goed en misschien zijn we wel bang wie weet hoopten wij toch allebei en komt het dichterbij dat we alles kunnen delen geloof me…

ik vul de leegte met een warm woord dat men zingend zingen hoort uit de zwoele monden van de tijd die de taal met klank bevrijd…

Ik wentel me nog even in je armen die mij als een zachte deken verwarmen dan ga ik slapen en dek mij toe met herinneringen aan jou en laat ze tot leven komen in m'n dromen omdat ik nog steeds van je hou…

De overtreffende trap van warm is: "hittegolf"…

eilieve, het is warm vandaag ik krijg haast de vapeurs met pruik en warme kleding is dame zijn ondoenlijk ik waar rond in het poppenhuis van het Drents Museum, waar ontvangst gehouden wordt voor mensen met entree eenieder groet ik vriendelijk buig met een révérance…

Heeft u weer fijn genoten van de zon? Naar ´t strand met factor vijftig op uw lijf als onvolprezen zomers tijdverdrijf? Of liever in de schaduw op ´t balkon? Ik niet! Ik moest dit snelsonnet nog schrijven In ´t zweet des aanschijns kwam dit bovendrijven…

Ongeduld staat op mijn voorhoofd, ik kan niet wachten, of dat nou om de post gaat, of wanneer ik de honden uitlaat, ik kan niet wachten tot ze " klaar" zijn. Wanneer het eten moet worden opgezet, kijk ik het bijna gaar het duurt te lang.…

niet verzetten en wacht wacht wacht op dat wat nooit meer komt er zit een ijsbloem op mijn wang ik pluk hem…

De woorden die je vraagt zijn de stilte die je bent in de schaduw van mijn laatste droom waar ik wacht wacht en niets meer vraag…

ik zwijg over de woorden niet geuit voor de ingang van de nacht het is de stilte die mij overweldigt ook al schijnt het bed mij toe, zo warm en zacht en beslaan gedachten het zuchtend kussen zij nemen de zwaarte van het zijn of de verleden dag mee naar de onbekende duistere wacht het zal de adem doen sussen, heb ik zo bedacht ik rijg al…

Als alles pijn doet en jij er niet bent om de pijn weg te kussen dan huil ik mezelf in slaap Als ik geen tranen meer heb en jij er niet bent om mij nieuwe te geven dan slaap ik niet Als ik niet meer slapen kan en jij er niet bent om mij warm te houden dan blijf ik op je wachten Als de stilte pijn doet en jij er niet bent om lieve…

Is leven wachten? Op onze stille dood? Op het einde waarvan? Op wat altijd is en was? Luister naar het suizen in uw oren. Hoor het suizen van de bladeren door wind die door bomen blaast. Het de stilte die u hoort. Zo leeft de eeuwige stilte, die trillingen nodig heeft, om stil te kunnen zijn. Stilte die in onze oren, klinkt.…

jij , juist jij vertelde het geheim van de spin en haar web van het espenblad dat wachtte tot het langzaam ochtend zou worden of van de herfstwilg kronkelend door zijn verloren geboorterecht jij, juist jij die een warme golf opende in mijn verward geloof laat mijn ogen weer verzanden in tranen van vluchtende bomen in ijzige…

De tijd geef ik momenten die beginnen met dezelfde boodschap en wensen die ik verzamel omdat ze de stilte niet verjagen. Zo is de nacht een palet en ben ik de schilder die wacht op de schilderingen en antwoorden die hij mag beminnen zolang de nacht hem niets anders vraagt.…

Het was oorverdovend stil tijdens de storm, geen beweging werd waargenomen, geen geluid eveneens. Het was oorverdovend stil tijdens je heengaan, niets bewoog nog, niemand sprak het was oorverdovend stil.…

zoveel stilte om van te houden als je vleugels krijgt je gehoord aangeraakt voelt zoveel stilte om te doorbreken als de bedreiging binnenin aanzwelt monddood maakt zoveel stilte om te aanvaarden als er niets is om mee te denken om van te houden…

Ik wacht op regen u wellicht de warme zon wens die wordt gescoord.…

wachten wachten vol gedachten wachten en smachten naar jou verlangen verlangen verbergen verlangen naar stilte bij jou liefde liefde die ultiem is ultieme liefde voor jou…

De stilte is elke gedachte die begint met een stem die verstopt vraagt waar het leven wacht. Wacht in gebeden zonder geluk en de koude hoop weer tot leven wekt met de verloren waanzin en de vertrouwde dood die weer een stenen stilte van grafstenen achterlaat…

Het lot geduldig Het neemt de tijd En ik, in stilte Ik droom en wacht…

de zee bedankt de wind blij voor de stilte hem gegeven zodat hij zich kan spiegelen de wind en de zee genieten mijn dank dat ik mijzelf zie samen wachten de zee en ik tot de opkomende wind de spiegeling breekt lucht wind en zee huilen druppels vallen op mij en bespikkelen de rimpels ik haast me naar jou in je spiegel bekijk je…

ik geef de tijd aan een kunstenaar als fijn zand dat schuurt over stilte hij vraagt welke waarde ik wil geven aan enkele uren houdbaarheid wijzers en woorden stromen mij voorbij koud en warm en af en toe een traag verdriet ik zie beelden bewegen de zon komt op en gaat weer onder waarom antwoord je niet, vraagt hij ik wacht op de…

een dag en dan weer een dag wacht ik op warm weer roepende vogels…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…