Alle inzendingen over warrig hoofd

Zijn hoofd is een wirwar van draden. De verbindingen zijn zo uitgebreid, dat hij een gespannen leven leidt. Hij moet zoveel doen, daar wringt de schoen. Zijn haren worden grijs, dat is de slimheid zijn prijs. Hij woelt dag en nacht, tot hij bijna versmacht. Het ventje in zijn hoofd, kan maar niet worden gedoofd.…

Levend ben ik dood en dood kan ik niet leven, of zoiets, ik ben dichterlijk wel vaker de weg kwijt. Welke zinnen kun je nog meer ratelend haspelen en jezelf inkleden met dichterlijk imponeren? Terwijl je alleen maar aan het klooien bent, toch is de verleiding groot om soms serieus genomen te willen worden, om voor vol te worden aangezien. En…

Het leek me zenuwslopend: Scoubidou Maar ik had juist geen kind aan onze dochter Geen wirwar was te warrig of zij vlocht er Een matje van, een armband of een koe Het werkt kalmerend op het draad te bijten Dat blijkt nu aan de weekmakers te wijten…

Na vele jaren zie ik mijn oude woonplaats: met stormend gevoel ontmoet mijn warrige denken de kalme werkelijkheid. Champagnesmaak en sigarendamp strelen het worstvelletje, dat traag, welriekend vergaat, samen met oudejaarsavond.…

Het wordt de hoogste tijd Je tijdig in te laten wijden Je bent dan weer up to date In deze warrige tijden. Zoals het hier wordt voorgesteld Zal het niet altijd beklijven Door alleen op de klok te kijken Zul je niet bij de tijd kunnen blijven.…

Mijn moeder bracht het vroeger als een feit: ‘Je willetje, dat staat achter de deur’ Bij opvoeding was strengheid de teneur Toch geldt wat zíj zei nog in deze tijd: Een warrig oudje (is dat niet infaam?) Noemt men nu ook al gauw wilsonbekwaam!…

Mijn hoofd is één zwart gat. Mijn gevoelens zijn te warrig. Blijven zoeken heeft geen zin. Ik ben verdwaald op mijn eigen pad.…

een zachte hand strijkt warrige haren glad geeft rust in haar opstandig denken waarom ik…… de fluister zegt waarom jij niet…. tranen druppen maar haar wangen blijven droog stilletjes droomt ze toch haar toekomst…

ook al lijkt zo’n dag als vandaag vol met valkuilen en beren te zitten Het is als een warme deken van troost dat de zon een glimlach schenkt en de wind speels door warrige krullen streelt dans als je te moe bent om te lopen…

Twee kleine meisjes, grote vriendinnen, brengen hun hoofden beschermend bij elkaar. De wereld vol vragend duister drukt zwaar, wil de beide prille zielen verwinnen. Van alle kanten loeren boze zinnen. Angstwekkend woud, wild als warrig hoofdhaar, toont vreemde monsters, naderend gevaar... Maar _ een zachtzinnig schijnsel dringt binnen!…

Als een kluwen wol, die in de knoop zit zijn mijn hersenen vandaag Een warrige massa is het daarboven Niets meer op een rijtje alles in de klit... 'k Ga die knopen straks ontwarren en beginnen bij 't begin tot het weer een strakke lijn wordt in mijn brein daar bovenin...…

Als ik niet warrig vertel schrijf ik een gedicht dat ook al, als alles alles in het midden laat! Laat ik ophouden. Want alles wat ik wil en dat jij dan ook hebt, op me af laten komen Het laat me niet koud namelijk...…

Warrig haar Naakt maar onder Het dekbed Ontblote borsten Je veel te witte huid Is precies goed zo Eén hand onder Je hoofdkussen Open voor alles En iedereen maar Wij zijn maar samen Ik stond net op en Jij kijkt mij aan maar Niet in mijn ogen Voor de zekerheid Wend ik me maar af.…

Vaak het hazenpad of vluchtweg genomen Verbaast me heden niet Erg gevoelige tevens zo sentimentele zieltjes Zo makkelijk te verpletteren vernederen vergruizen Harde tante nooit geweest Spijt me ook niet echt Verdriet en geluk zo puur intens Onrecht wacht op herstel Fraaie dichtenvrienden en mijn kinderen Eigenwaarde nam en neemt toe Fraai…

Heb je het gehoord Men spreekt Van woord naar woord Zo schrijft men bovendien Je kunt het hier al zien Als jij ze husselen gaat Dan staat er wat er staat Maar niet meer wat er stond En komt warrig uit de mond Daarvan bij deze kond *) *) Die d klinkt als een t Daar zit ik lekker mee…

witte winterweelde wil wel warmer wezen waar we wollen wanten wensen welzijn woordwijs woester weven wonderlijk wellicht wat warrig watervallen weten wanneer weemoed weerloos wrikt wurgend woest wordt weggeslikt…

De neus vrij fors, en adellijk gebogen, een kleurrijk en zeer pittoresk gebit, een bril, een snor, grijs haar dat warrig zit en fraaie wallen onder beide ogen, zo blijkt het ideaal gelaat gebouwd. Maar dames, pech, ik ben allang getrouwd.…

Allemaal braaf Naar het conclaaf. Daar gebeurt het grote gebeuren Achter gesloten deuren Weer een nieuwe paragraaf. Achter slot en grendel Bespreken ze het gezwendel.…

Er zijn momenten, waarop ik dood wil Waarop ik niet eens kan denken aan wat nog komen gaat Verlangend naar het moment dat mijn gedachten eindelijk stil Zullen onderzoeken of het hiernamaals echt bestaat Op andere momenten wil ik leven Leven alsof er geen dag meer zal komen Dan zou ik alles geven Om te krijgen waar ik zo van kan dromen…

Nog hoeveel momenten om in mijn dwaze hoofd te prenten dat dit alles niets is en dit niets alles, dat het leven geen “joke” is en dat jij niet perfect bent, dat je de enige bent, dat je m’n ziel verkent, dat je m’n waanzin kent.…

dichter zoekt een regel, onverwacht dient zich aan, hij denkt verstoord zijn gedachten en legt zich neer, moe bij wat anders niet kwam de dyslexie bij hem bevindt zich niet daar waar anderen het zien maar tussen zijn oren die almaar vreemden horen blikseminslagen met het luidste wit ooit gezien zo eindigt hij de dag met een oververhit hoofd…

Het mag niet van de ander De andere De anderen De anderen in mij In mijn hoofd De anderen in mijn hoofd Het mag Niet Het mag niet Ik mag niet Niet Maar ik wil de ander De andere De anderen Ik wil de anderen In mijn hoofd De anderen in mijn hoofd Mezelf laten Laten zien Mezelf laten zien Aan de anderen Aan mezelf Mezelf…

Er was het hoofd, ook nog was er lichaam. ----------------------------------------- uit: 'Jou willen is je missen', 2008.…

Onthoofde liefde uit hoofde van het marketen van lijf en lendenen Zo zat ze daar virtueel gekaderd blikken priemend op de vijftig bites van haar blacklight torso Hoofd en onderbenen in de dimensie van de anonieme schaamte En hij greep in zijn tot economie verworden kruis Vraag en aanbod op en neer verkocht en log out…

Ooit brachten wij in Afrika een koning naar de strop Pas toen z'n hoofd eraf gehakt was waren we tevreden Omdat we zeker wisten dat ie echt was overleden Nu gaat ie weer naar huis terug want Ghana eist z'n kop.…

DEN HAAG - De overdracht van het hoofd van de Ghanese koning Badu Bonsu II wordt met de verklaring die morgen in Den Haag getekend zal worden, eindelijk tot een feit gemaakt. ------ Het hoofd van Badu Bonso is weer weg Dat hadden wij ooit van zijn romp geslagen Nu mag het terug naar Ghana van Verhagen Maar wel na weken diepgaand…

kop zonder meer van zijn hoofd beroofd er is hem dus een kool gestoofd…

Toen mijn hoofd Ophield te bestaan En mijn lichaam Alleen verder ging - Gevoelloos zoals Het nog nooit Geweest was Hart kloppend Zonder geweten Zonder gevoel Leven zonder doel…

verstilt verdraaide liefde liefdestralen naar buiten waar draait het echt om verdreven liefde de kernwaarde als drijfveer waar drijft het naar toe verbonden liefde de basis om te geven puur verbondenheid verdwenen liefde verloren door hoofdzaken verlangen naar rust verdwaalde liefde de belangrijkste hoofdweg is uit het hoofd…

Aandacht volgt op ontspanning zoals de nacht volgt op de dag en de droomslaap volgt op de kalme slaap ik lig met mijn hoofd op mijn arm voor het toetsenbord: de deadlines naderen, de deadlines komen voorbij terwijl er - zoals dat aanvoelt - een weiland in mijn hoofd is en een rij koeien die daar voortschrijdt, langzaam naar het hek waar…