Alle inzendingen over water OR dordrecht OR eb en vloed

Als eb zonder vloed waar is de limiet naar lucht happend en wachtend met tedere liefde in het verschiet afknappend of welwillend smachtend. Verloren tussen duizend tranen ziet zij het verkeersbord stop opnieuw beginnen zonder tanen leven in een notendop.…

Staren over de zee naar eb en vloed, die net als ons samenzijn hetzelfde doet, ondanks open armen krijgt zout en zand geen kans, ondanks gesloten ogen verliest de zee zijn glans, als achter het masker van geluk de zee zijn glans verliest, drijft het masker naar degene die het laatst kiest...…

en vloed geven en nemen…

een schelp zich verloor stilletjes trekt de vloed zicht terug krult zich wit schuimend op om met een behaaglijke zucht zich te verliezen in blauwe zee.…

en vloed geven en nemen…

Dat vloed ertoe doet juist: springvloed die zee springen doet Het land dat zich niet kan verweren verzwolgen, open gescheurd door wind als handlanger kennen niet het mijn en dijn Het is menigmaal zo pijnlijk gebeurd: 'Watersnoodramp' in ons collectief geheugen Vloed springt beukt op vensters, deuren en muren tergt familie…

Zee te zien als kind zee te zien Het schuim van branding van schelpen zilte smaak Eb en vloed vloed en eb dat zich als vastgrijpt Aan nat zand wij schepten wij schiepen Zandkastelen met onze handen, schep en emmer Wij zagen een zwemmer,dood drijven tegen het basalt De zee neemt en geeft het zout aan m'n bestaan.…

vriendschap gaat in fases zoals eb en vloed elkaar afwisselt afstand neemt en zich weer mengt…

Hij kende haar haar eb en vloed Haar kende hij alles wat er toe doet Nu had branding hem op het droge geworpen Blijkbaar was haar springtij hem onbekend.…

mijn voeten op niveau van eb mijn hoofd op dat van vloed de zee maakt het verschil van zandgrond tot zeebodem van ooghoogte tot zeespiegel…

Al, wat ik achterliet, het verstierf met eb en vloed, van de zee. Al, wat mocht bestaan van mij het verging, nadat ik op aarde mocht staan.…

Een dijk van een vrouw ben jij Geen zee gaat je te hoog Jij bent eb en vloed het 'Luctor en emergo'.…

haar voetafdrukken zuigen zich vol met water als zij later dan ik wil de zee begroet die stil zo tussen eb en vloed haar woorden tot zich neemt met handgebaren smeekt zij de wind te leven als zij zwevend op zijn rug de maan betast die vlug voordat het water wast haar aandacht dwingend claimt en in gedachten loop ik dan daar…

De zee ongrijpbaar in beweging eb en vloed in kleur blauw en groen maar in een cyclisch ritme beroert maanlicht de golven…

op de grens van eb en vloed delen stromen zout en zoet op de grens van vast en vrij helen dromen jou en mij…

Soms laat gij mij een eb en vloed alleen. Uren vergaan met schrijven in het zand. Zo weer ik mij, krijsvogels om mij heen, vergankelijk, uitgestoten aan de rand der aarde. - Water komt en gaat, het strand ligt nat en gladgewist gelijk voorheen.…

in de stilte wordt zichtbaar wat zuiver is ik spreek niet over kilte maar van rust in een woordloos gebaar woelige stromen drijven naar de zee waar ik in de ontluikende kim een groeiend vertrouwen omhoog zie komen in die stilte van rijzend genoegen waar zand en water komen en gaan vertelt mijn ziel dat eb en vloed mij altijd al…

Water, dat zand grijpt, en weer los moet laten. Wind, die wolken drijft, tot voorbij de horizon. Wad, dat eeuwig verandert, en toch hetzelfde blijft. Wadden leven zoals mensen leven. Wadden veranderen, tussen eb en vloed. Mensen balanceren, angstig of moedig, tussen kwaad en goed.…

Iedereen heeft een dubbelganger wordt er gezegd waar heeft God de jouwe in Jezus'naam neer gelegd Gezocht in het Verre- en Midden Oosten niets van jouw evenbeeld om mij te troosten Europa van Noord tot Zuid, zelfs Afrika lachte Hij mij uit en gaf zelfs een trap na Nu zag ik duizenden Claudia's in Israël this must be heaven or this must be…

komen moet, maar toch, bij elke aanval van het water verweer ik, driftig scheppend, mij fanater en weet ik niet van wijken voor de vloed.…

wij kenden het spel van eb en vloed met zand en de golven bouwden de dijkjes wisten bij voorbaat dat water er over heen slaat begonnen weer zonder woorden opnieuw maar iets verder weg er waren geen ruïnes het strand bleef intact alsof ons plezier geen geschiedenis had we zagen in schuim hun overwinningslach op zand van maagdelijke…

achter de dijken liggen mensen te slapen in hun warme bed zee omspoelt de oevers het zilte water ademt eeuwig in eb en vloed ginds, ver aan de horizon vervaagt grens tussen zee en land hier blijft ieder waakzaam na de grote stormvloed die mens en dier greep met meedogenloze golven…

met grijze vingers krabde de dag aan het duister van de nacht wat overbleef was koud en nat bedruppeld de ziel putte het riool met zicht op de hemel door schuimende stuwing van het uiterst smerige water het nirwana bleek een zilte droom die stokte tussen eb en vloed en juist op dat dood tij kwam ik volledig brak…

goed de rest is verdronken land in eb en vloed zeehonden slapen bij eb op het zand aan weerskant van de stroomgeul waarlangs de Dollard vol loopt en weer leeg Oosterreide, Westerreide ik hoop dat je een indruk kreeg…

Verdrinkend in de kromming van je hals laat ik mijn nacht door eb en vloed geleiden. We geuren zee en kloppend bloed streelt baren open tot de morgen ze voldaan weer sluit.…

ondergedompeld opgeschoond adem en getijden pauze…

zinnen Hij strekt zich uit in schuimend nat Over haar zanderige gladde huid Reikt naar glooiend duinlandschap Waarop hij flink beukende stuit Zij biedt weerstand aan zijn storm Natuurlijk met haar bekken Hij begint zich na zijn heftige daad Langzaamaan terug te trekken Voordat hij weer in zee gaat Roept de maan hem bij zijn naam Eb…

Al staat er nog zo veel stroom door eb en vloed zij drukt mij niet uit koers. Al is de storm nog zo zwaar, als ik mijn spijker (anker) er in gooi kom ik elke storm wel door, want elke storm gaat van zelf wel eens liggen. De zee geeft. De zee neemt. De zee leeft en laat mij leven.…

en de vraag die hij zichzelf stelt wanneer hij eb als huid meesleept…

Een totaalplaatje...met omineuze gevolgen voor boeren en hopelijk ook rehabilitatie van en eerherstel voor de biodiversiteit in ons kikkerlandje _______________________________ DEAL OR NO DEAL Het is - zo klonk hij ook - heel uitgekookt Met aanbevelingen voor Adema: Voor piekvervuilers enkel Canada Of Polen, waar hij boeren mee bestookt…