Alle inzendingen over water OR angst

naar beneden Zonder angst Wees als water Als je klimt dans dan omhoog als een verdampende druppel Zonder vrees Wees als water Krachtig en helder Puur en flexibel Wees als water…

stoppen, houdt van haar vermogen om met haar hart te meten waarom en hoeveel ze mij vertrouwt maar soms is ze bang is ze bang om terug te glijden in het gat waarin ze al gezeten heeft waarin ze te lang - maar praat haar niet van tijden - heeft vergeten waarom ze zo graag leeft vergeet niet: ik wil graag voor je zorgen, zorgen dat die grote angst…

Angst is een slechte raadgever zei men vroeger tegen mij maar angst en raad geven da's er voor mij niet bij. Want angst en raadgeven combineren kun je 't niet of je nou loopt te zweven of te barsten van verdriet. Echter "tijdens" een angstexplosie om dan te adviseren bij die enorme emotie moet men nog heel veel leren.…

Mijn angst groeit. Ik raak vermoeid! Ik ben je liefde niet waard! Ook al heb je ze verklaard. Ik duw je ver weg van mij. Iedereen blij! Mijn zorgen verdwijnen. Maar voel me wegkwijnen. Ik wil niet alleen zijn. Alleen zijn doet zo pijn!…

voeten in het water een Geul zo vol van toen ogen die braken een kind dat liefhad toen een kind dat liefhad toen maar geen weg wist te vertellen aan die die weten moest die weten moest te weten onwaarheid gekerfd in blad angst rondom het hart angst rondom het hart dat afscheid nemen moest voor immer koud als ijs ijsvogel aan de…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

'k ben de druppel in de oceaan 'k ben de zandkorrel in de woestijn 'k ben onzichtbaar voor wie me niet wil maar druppel of zandkorrel, ik blijf: van m'n leven niet stil.…

Mens van natuur, water bomen bloemen wat een mens maar wil alles kun je opnoemen, maar water denk ik stiekem en stil: staat bovenaan de lijst! Of het tweemaal de douche is, die ik me veroorloof een kinderbadje in de tuin een spuit flacon met verkoelend windje het is meer dan een fortuin net als die schitterende zee!…

Dan stroomt er kalmte door me heen dan weer angsten. Ik kus ze allemaal zoetjes. Ze komen op en verdwijnen in mijn groot hart zoals een druppel in een glas water…

in het water gevallen.…

Alweer een bank die onder water staat! Ontsnapt aan toezicht van de overheid nam deze schepping heimelijk de tijd te groeien tot een bouwwerk van formaat. Maar redden hoeft niet; angst is ongegrond. De Sababank is immers kerngezond!…

Het is besmettelijk, zeker en vast een plekje hier, een vlekje daar laat er naar kijken, 't lijkt een last wanneer je niet uitkijkt er niet op past is het straks foute boel. Hij laat ernaar kijken, de arts kijkt bedenkelijk fronst zijn wenkbrauwen en hij slikt ik denk niet dat het kanker is, maar je krijgt een zalfje en dan is het zo klaar…

Tal van zeer lieftallige personen in omgeving En dat is mooi Complimentjes en gemeende benaderingen Schatten van kinderen, onheus tactvol kleinkindje Zegeningen niet te tellen Dankbaar Gezond naar ziel en lichaam Muze steeds aanwezig Ochtendgloren wenkt Sterrenhemel lonkt De volle maan beste vriend Heelal zo heftig temperamentvol en wijs…

de ontevreden welvaartskneus heeft angst - humeur van likmevestje zijn métier - z’n tweet-vervuiling braakt een heilloos ‘nee’ hij líjdt en leidt; zijn kwelzucht duurt het langst gedachten kloppen in zijn brein: parbleu, kom op, breek áf die ongein, nomdedieu!…

Het koele water omspoelt mijn voeten Rust stroomt als een rivier door mijn lijf De horizon bestormt me als een ontkombaar lot Mijn hart weet dat ik moet boeten Ik voel hoe ik wegdrijf Angst is mij vreemd, jouw beeld is mijn vlot…

Staand in het water. Niet nu, en niet meteen Zo sterf ik zacht en niet alleen Het water neemt mij mede Geen wet en geen verleden. En elke morgen na de morgen. Ervaar ik zacht en mooi het leven. Om zo te weten dat sterven mooier is dan weten. Niets is nieter dan dat gevoel. Geen angst voor dood, het water neemt mij immers mede.…

Zelfs de de letter n en tweehonderd, vier meter lang zegt niets vanaf de zijkant geen hard bewijs toch breekt een hemel aan wie wij wat schuldig zijn open Liggen cassettes leesbaar zichtbaar openbaar Geen tijdstip ligt de sfinx meer onzichtbaar dan nu en de piramide voor het museum is een u.f.o maar blijf een kind van…

kwam op voor hen die geen stem hebben en worden uitgebuit vermoord voor hun huid, vlees, of gebruikt voor vivisectie zijn hart verpand aan de strijd voor rechtvaardigheid wat zullen ze hem liefdevol onthalen in de apenhemel rust zacht Opa Water…

ik wil spelen spelen in de tuin een schepje een emmertje zand water zonneschijn is alles wat ik nodig heb de tuin met speelgerei de schommel ging te hoog voor mij ze grijnsden om mijn angst de draaimolen werd opgezwiept ik kneep hem als een dief zo bang ben ik nog nooit geweest de wip leek rustig in bewegingen met drie ging het al…

Dit moment overspoelde me meer dan ooit Terwijl ik liep steeg het water en mijn angst De plaats waar ik was weerstond het streven het zand vroeg mij te vluchten Ik bleef roerloos staan In de seconde die dagen duurde vocht ik voor mijn leven…

Tweeduizendacht was bijna afgesloten, maar toen ik lachend de balans opmaakte, begon het 's nachts te vriezen dat het kraakte, en werd er water op het plein gespoten. De ijsvloer bleef ik tot het laatst vermijden, uit angst alsnog een scheve schaats te rijden.…

Het water was van iedereen al proefde men pas na jaren de ingedikte bitterheid van verloren angst de betekenis van buitensporigheid waarin onschuldigen bestonden keer op keer Verlies U zelf niet in de verontwaardiging om een paar omgevallen stenen als uw huis te branden staat Wees niet blind maar doof !…

Een vlot traag dobberend op de rivier Reikende handen helpend om de overkant te bereiken Grijpen angst, niet kunnen, halverwege loslaten Verder dobberend alleen niet vooruit niet achteruit gaan Dobberend een druppel water extra een traan.…

Wij zijn onze angsten niet, die ons onnodig laten lijden. Achter angst schuilt levensmoed, zoals zonnen doen vermoeden, die water doen verdampen, die wolken doen verdwijnen. Zon verandert kwaad in goed. Zon weet hoe leven leven moet.…

Ik kan geen postzegels verzamelen ik kan geen vrouwenfoto's verzamelen ik kan geen amourettes kollektioneren en geen wijsheid ik kan niets meer ik kan niets meer Waarom doof ik de lamp niet en ga ik niet te bed Ik wil beproeven naakt te zijn bloot wie weet wel gevroren purper…

Jouw echtheid is net als water.. Bedrogen door zijn schoonheid kent zijn eigen krachten niet.. Vloeit over van uiterst intens genot in meedogenloos verdriet.. Jouw echtheid is net als water.. Door angsten gestuurd, simuleert het de vijand.. Overgave toont kwetsbaarheid aan de oppervlakte. Jouw echtheid is net als water..…

Nooit heb ik gedacht aan de dood, zo ver en zo onwezenlijk. Maar nu het einde haast geweven is aan de tijd die ging en ik hier sta met lege handen, met grijzend haar en zonder het beminnen van toen het jeugdig zong in eindeloze weiden: leg ik mij neer en kan alleen nog teder zijn, en al de liefdes die vergingen in de schaduw van mijn…

Angst zit in een kleine hoek verbergend achter gesloten deuren, eruitspringend als je het opendoet anders stiekem erin geslopen. Zwevend, vallend in een zwarte gat Er niet meer eruit kunnen komen, Dit is waar ik voor vrees De angst van mijn dromen.…

bloedend heb ik deel, heb ik part in je hulpeloze kreet mijn naam is angst moedwillig verteken ik je psyche en je lijf onvindbaar broedend verschrik ik en verstijf angst, noem mij gerust wreed…