Alle inzendingen over wc-eend OR mottenballen OR drug

De executie is voltrokken, alle inbreng ten spijt, toch wou ik ff zeggen,dat, wanneer men in ons land, in de fout gaat met drugs of anderszins, de straffen niet navenant zijn! Want stel je voor, dat handel in drugs hier ook zou eindigen met een vuurpeloton, dan zouden er weinig in de bak zitten: wat ik je brom!…

In de mottenballen: Smoking, Vers geperst Uit oranje appelen. Door de prins nog zelf gesigneerd. Dagen in de regen gehangen, Maar nog altijd zoeter Dan de zoute druppels Die hij op zijn schoudervulling droeg. Het was een lange avond en in open portier vroeg zij de eeuwigheid; ze kreeg de avond. De tragedie van de zwarte strik.…

Gebrek aan eten en wc's, alleen vrede – liefde en muziek.…

ging ik weer op eigen initiatief Op zoek naar de wilde eend, alleen Ik volgde ze heel assertief Wel dagen achtereen Maar al heel snel ondekte ik Die eend is smerig, seksueel Ik kwam er achter tot mijn schrik De eend wipt alles, niets is teveel Een gangbang, twee, drie na elkaar Een vrouwtje of woerd, niets is te dol Zelfs een dode eend…

hectiek lijkt de goede diagnose genezing een tijdelijke pose het blijkt een verslaving aan het bestaan op het scherpst van de snede te zijn een ander volgen maar als de messen snijden voel jij alleen de pijnen geen medicatie en uitbehandeld zijn tot de adapter faalt en jij je echte vrienden indien nog mogelijk weer uit de mottenballen…

loopt zichzelf verwijt om mee te spelen het sleept zichzelf ten overvloede uitbundig mee over uitgeraasde, haast verdwenen wegen en god mag weten wat een ander zich op dat moment bedacht het kon het wezen niets meer schelen alles kan een niets staat vast is wat het wezen zachtjes schreeuwde hopend op een medeling en uitgestorven eenden…

In het Limburgse Keent Kweken ze Peking eend. Die aan het eind van de rit Bij een Chinees op tafel zit Als gelakte afkluifeend. Een vreemde eend Om in te bijten.…

Wat een kabaal daar in het water, twee gezinnen van elk 6 stuks, maken me gek met hun gesnater, echt mijn dagen gaan warempel stuk. Piepen, krijsen niet normaal, oorverdovend onverstaanbaar meervoudig kabaal, heb even overwogen ze wat valium te geven, maar ach ze vroegen ook niet om dit water leven. Toch een idee om iets anders te…

ja, ik heet Canard wat raar voor een Fries tja, mijn vader heet Canard en grootvader ook mijn overgrootvader niet die heette Spiekstra maar hield van eend had hij eens in la France gegeten nee, gelukkig niet à l’orange…

De eend voelde zich raar, zelfs wat vreemd, kon er zijn vlerk niet op leggen, is ’t daarom dat de vreemde eend in de bijt lag Wie zal ’t zeggen?…

De WC-eend en de luistervink trokken hun stoute schoenen aan. Ergens was er iets niet pluis, ze waren haast niet weg te slaan bij het hol van de computermuis. Het stokpaard en de schildersezel, beiden nog in pyjama, van de pechvogel gejat, trapten vluchtend, ei zo na, op de brave zebrapad. De tuinslang hing maar wat te hangen.…

ooit was er de tijd van bekleden voor gelegenheid in hoge ambten personele unies met een stekennest punthoeden van destijds liggen in de mottenballen nog altijd ziet men eenheid in een en dezelfde persoon met veel hoge hoedanigheid bij verlegenheid blijkt nu achteraf naar eigen zeggen welke pet de minister had opgezet oppositionelen…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Als dichten een verslaving is Zijn de letters m'n drugs Woorden de roes Het gedicht de rush…

Eenden kwekken er los op los triomfen vieren ze ongedwee; ze spatten elkaar met verendos en hebben de vogelvrijheid mee. Eenden hoef je niets te melden zij kennen alle noodzakelijkheden. Het zijn grote noch kleine helden ze vliegen weg bij onregeldheden.…

soms denk ik dat alleen de eenden niet van god los zijn... als je bijvoorbeeld in een auto aan komt scheuren en ze steken over dan zullen ze plotsklaps heldhaftig verstijven samen thuis en uit verder kunnen ze redelijk vliegen en ze blijven voortreffelijk drijven…

Ze zijn al weg uit water en moeilijk van bewegen verruilen zij hun zwijgen voor angstaanjagend kwaken. Op de begroeide oevers klapwieken zij omdat ze niet hun snavel ongestoord in water kunnen steken. Met tegenzin op vleugels verlaten zij de grond, hun zware lichaam trekt uit zicht het donker in. ----------------------------------…

Een paar eenden bedelden om brood waaronder een echt brutaaltje. Zij zwommen rustig op mij af alleen hij kwam uit het water, zo van 'ik ben niet laf' en maakte wat theater. Maar ik had geen brood, dus hij had pech mij liet hij dat duidelijk blijken, beledigd waggelde hij kwakend weg met zoiets van - ik ga verder op wel kijken.…

Wat drijven ze daar te niksen op de stille vijver. Decemberzon.…

disneyland paris bestaat vijf jaar er valt confetti uit de wolken we zitten aan de lunch in het new york hotel sebastiaan en ik lopen naar het buffet ik til het deksel op van een enorme vleesschotel - pap - vraagt sebas - is dat kip? van de damp beslaat mijn bril - that's duck sir - schiet een ober ons te hulp het tafelzilver hangt plotseling…

nu komt de zomer weer en hun parken lopen vol met tomen van mensen zij vragen niet hoe het is om mens te wezen en te denken hoe het voelt om eend te zijn zij weten niet hoe ze in elegante eenvoud windstil het water scheiden en vertellen niet met arrogant gesnater dat water H2O is maar tonen ons stilzwijgend de diepte van hun…

Ook Maxima sprong dapper in de gracht Om voor het goede doel een eind te zwemmen Wanneer het vaderland op haar kon stemmen Dan sleepte ze de troon zelfs in de wacht Zij laat het volk onopgesmukt genieten Terwijl haar man op éénden loopt te schieten. --------- Prinses Maxima zwom 2 km mee in de strijd tegen ALS.…

De eenden zijn met lucht alleen, zij reikhalzen naar water, zij eten van de lage kant en samen duchten zij de wind. Uit waar ze dreven weggejaagd spant vluchten hun verwachting strak op zoek naar nieuwer water dat zich aan ze koestert, poten bindt. ---------------------------------- uit: 'Verzamelde gedichten', 1997.…

De reactie van Alexander onder mijn versje ~Ochtendritueel~ bracht me tot dit rijmpje Wel beste Alexander ’t is een waar gebeurd verhaal Die eenden hadden het best naar hun zin Er waren er maar drie in het begin Doch na twee maanden telde ik er zestien in totaal Een buitenstaander denkt wellicht: ~Maar dat is toch heel fijn Je tuin lijkt…

eenden drijven vlakbij in de vijver volgens mij denken ze aan jou net als ik…

vlak nadat ik wakker ben en na de koffie en het brood en de vele pillen zelfs als het regent struin je eendmoedig het gras af op zoek naar eetbare resten soms praat ik tegen je als tegen een laatste vriend van niveau ik denk oude incarnaties in jou te herkennen edele jonkvrouwen en belangrijke baronnen lieve, lieve, oerlieve eend…

Op een heel groot meer gaan eenden hevig te keer om een stukje brood.…

In mijn kindertijd smeet ik brood naar de eenden, als ouderling ook...…