Alle inzendingen over wederkerigheid OR zwaartekracht

van nature mooi gewelfd rond haar sieraden schikt een vrouw haar kleed niets meer dan dat en minder dan de zwaartekracht van stof…

Waar ik op doel, blijft bedreven in een wederkerend ochtenduur, gedreven door een lopend vuur, noem het gewoon maar liefde, dat is alles wat ik kan of voel, wordt simpel in een ommezien geschreven.…

zij draait oog in oog met de stilte schreit namen waardoor doornen uit het zwijgen vallen een bloemblad blijft liggen verderaf er is geen wederkeer ongeschonden…

Ik irriteer me als men 'zich beseft' - Een taalfout die mij wederkerend treft, Bewust ben ik van al die struikelblokken. Wat vaak gebeurd is indentificeren, Dat moet natuurlijk zijn legimiteren.…

Mijn ziel danst mee in een zee van kleuren door het holst van de nacht weg van zwaartekracht en in 'n vonk gehuld met de zonnewind..…

Maar het miste perspectief geen verdiepte dieptes met verzwolgen gevolgen De rozen bloeiden zo vroeg dit jaar zij keek met handen maar een doorn drong stekelig in haar vinger witte rozen rood Zij keek naar het pluisje het pluisje in de wind dat bevrijd van elke last wegzweefde richting zon en voelde het volle gewicht van haar eigen zwaartekracht…

Ik passeerde tijd. Zij zweeg, liet mij voorbijgaan. Ik zing een lied in mijn hoofd, alweer. Bomen zwaaien, zwiepen. Een nieuwe wind, een nieuwe dag. Ik knijp mijn ogen dicht om de nacht te missen, maar zij is overal aanwezig, op tijd om ergens te zijn.…

Advocaten en notarissen Die zoals meestal maar Een zaak hebben om te Verdedigen, namelijk hun Eigen bankaccount die Liefst zo snel mogelijk Door en door gespekt moet worden Als een voorspoedig vetgemeste big Mijmerend over zoveel onzin Begin ik in mijn lichte euforie Welhaast gewichtloos te worden Tot ik door de wet van de zwaartekracht…

Er is een horizon gestorven in mijn droomland alsof er een boot met een ziel door de woestijn vaart en langzaam raakt de persoonlijke accu leeg er ligt een grasland omgeploegd in mijn werkelijkheid alsof de kust van een ver land mijn stem zal ontvangen uit zilte oceaanwind en spoedig verwelkomt mijn hart een nieuwe geest er…

Een toonbeeld van een paradijs op aard Geen ratrace met een bulk emolumenten Een wederkeer naar onze fundamenten Naar de natuur, bedachtzaam en bedaard De saurus is een raadsel, onbekend Als prehistorisch oerbosmonument…

Als je Jezelf Niet neemt Zoals je bent Kan je Niet geloven Dat je ware, echte zelf Ooit geaccepteerd Kan worden Ook kun je dan Anderen niet accepteren In hun huidige staat Van ontwikkeling Dit alles Sluit wederkerigheid uit…

telkens als ik baanbreek en zwaarwegend aanwezig ben weifel ik willens en wetens zonder weerga wederkerend op het gebaande pad maar als ik wegen baan weegt niets op tegen het weven van mijn dwarse draden…

De regen wikt en grijpt z'n kans, sloopt de zomer in een zee van vuur verleiden wolken in grillige balans op jacht naar buit en avontuur winden zwoegen langs de horizon een poging om de winter te vervroegen, een flauwe zon die daaraan geen weerstand bieden kon. De regen spoelt de voren vol die zomers zijn geboren, dragen rivieren water aan…

de herkenning is waar je naar zoekt is vanuit waar je kijkt om de zwaartekracht van de ego te overwinnen heb je genade nodig liefde komt uit het niets en is vrij om niets te zijn…

tijdens de warme zomer had hij tóch bijna zijn complete gewicht aan transpiratie verloren goddank vond hij nog iets van houvast aan de zwaartekracht van het leven…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Vloedlijn schuimend en wederkerend. Foto Dick…

Heksen weten dat Al je naar een ander doet Bij je terugkomt Zowel goed als kwaad Zal driemaal wederkeren Zij het vroeg of laat Bedenk daarom goed Wat je met je Rolo doet Bij die olifant…

de wind schudde kaarten in verse parels van lucht in zwaartekracht van verlichting door mijn geest om de echtheid van mijn leven te erkennen en herkennen voor nu, morgen, voorgoed…

Warm mistig weer drukt de zwaartekracht het dal in Bomen smelten boven boten Plotsklaps verkoeling Tot diepe dieptes uittorenen…

geen dood in plakjes hier of woorden op een geordend palet geen linten geen bloemen cremeer mij maar gewoon met open oven zodat wederkeren als stukjes mij in jou & haar vanzelfsprekend is & ja dan waaien we nog even…

Uit de hemel valt een publieke engel of zoiets als een leidraad voor een andere zwaartekracht; de presentatie van een jonglerende ziel op de fiets zet kracht bij als die bengel na het vallen lacht.…

Een druppel als een traan die zwaartekracht niet trotseert langzaam glijdt in de kille nacht zich bezeerd aan een strijd uiteindelijk leert verder gaan zichzelf bevrijdt…

De zondagsrust zal weldra wederkeren Als dat tenminste is wat u behaagt Hoe lief de hand die voedt het u ook vraagt De dwingelanderij kan niet meer deren Dus ziet u zondag Drieks gedicht hier staan Dan weet u: 't is voor hem niet slechts een baan…

G-d had mij de ogen Mogen ontnemen bij Het onwaken uit Het niet-Zijn Zodat ik nooit meer Reden had gemis te kennen En ik uit kon kijken Naar het wederkeren Van het niet-Zijn,…

Soms zijn er loze zinnen en tegelijkertijd een naar binnen gerichte blik en dan denk ik: wie ben jij en waar ben ik en wat is de wederkerigheid?…

Hij werd lichter dan licht En zo ontsnapte Hij aan de zwaartekracht.…

Ik ben al bijna dood, en ik zal nooit aan mensen wennen; zo meen ik ook geen ogenblik je werkelijk te kennen, maar soms, tezamen in het huis en in één bed tezamen, met het behoedzame geruis van regen langs de ramen, heb ik wel eens een kort moment gedacht dat ik doorgrondde hoe ondoorgrondelijk je bent, en dat al veel gevonden. ---…

Het gietijzer van stations, het glas, je handen. Deze schoonheid is breekbaar, is te ontkennen, maar overtreft ons. Ik ben klein in je nabijheid als een tor in het hoge gras, dapper ploeterend - in de verte ben ik groter, spookhuis, het vervormde beeld in de gekromde spiegel. Spinnenweb, skelet, gehuil van witte geesten, onecht als alle…