Alle inzendingen over weer thuis wonen

Ik woon nog samen in hetzelfde huis waar onbegrip heerst er is geen plaats meer voor liefde er resten nog kilte en spijt de onmacht waar wij elkaar steeds weer grieven. Hoelang kan een mens gedwongen eenzaamheid verdragen? Het leven als een vreemde in eigen huis?…

is het laat geworden de nacht naakt in slapen gaan een dekbed dekt mij toe ik geef mij niet bloot ik ga de nacht in speel ik nog een fps of patience reversi via internet uitdagend gvd, ik doe het, weer…

Ik heb geen woning nodig met lastige buren, ik hoef niet in de stress te zitten om het betalen van de huren, verhuren, geld om gewoon te wonen: op aarde, want de hele kosmos is mijn thuis! De kerk, de priester, mijn geest, ons verbond: zo sterk, ontstond al zo lang geleden, ooit in verleden?…

Waar een miauw en een waf waf me tegemoet komen voel ik me thuis Geplof in de zetel erg dicht bij dat gepelsde zo lieve gespuis. Dicht bij elkaar, fijn warm ook zo gezellig Mijn vaste stek, toeverlaat, buitenverblijf zoveel is stellig.…

Woon ik dan nog hier? Is hij dan nog bij mij? Ik met hem kerstmis vier? Zij heeft dan haar kind en ik woon in mijn nieuwe huis En heb alles achter me gelaten, Dan voel ik me vast al thuis En heb ook tijd om met vrienden bij te praten.…

luister naar de beat de beat van de song iemand die het ziet deze dag die je won dromen luisteren niet in de verte klinkt een gong toen je thuis achterliet en nooit meer echt won dit is in verleden tijd geschreven daarom is 't ook een hartenkreet niet meer dan een oerkreet zoals dit leven tijdelijk ouder worden woorden luid…

Thuis is het het allerbest! Hier ben ik meer gestresst... Thuis heb ik jullie om me heen, Hier ben ik soms alleen... Hier mis ik jullie soms heel erg, Ik zie er tegenop als tegen een berg... Maar...na 5/6 dagen... Is het weer te dragen... Ik ben weer thuis... opname 17e chemokuur…

Ik mag alwéér niet op m’n werkplek komen, Daarom heb ik me thuis geïnstalleerd, Ik raak volledig in mezelf gekeerd, En zit achter m’n laptop weg te dromen. Een enkel dingetje bevalt toch beter: De koffie binnen anderhalve meter.…

Ben ik een stadsmens omdat ik een stad woon? Een tramkaart heb & abonnementen & bewijzen van lidmaatschap. Dagelijks een glazen chaos aangaap, knetter als een gek met mijn knalpot door de bocht van het enige leven.…

Boeken, waarin ik vrij mag wonen. In hen voel ik me thuis. Er staan boeken op mijn doorgebogen planken, die me vertellen dat waarheid niet bestaat. Zij hebben me hartelijk leren lachen. Lachen dat ons niet vergaat. De boeken, die me hebben aangeraakt, moeten na mijn dood weer verder reizen. Dolgraag wil ik met ze mee.…

weer thuis, trillert lijstertje ze komt weer thuis…. thuis.. thuis …..voorgoed…..…

ben ik billijk als ik zeg dat ontlasten in uw heg een groot genoegen schept? want hoewel geen watersnood 't zou toch zonder hoge nood zijn dat uw buxushaag verlept…

Wij overschaduwen vorsten Wij slaken gaarne Onz’ boeien Wij zij geprezen Door Wij en door Ons Wij schuwen daden niet, dorsten Wij immers niet te verfoeien Wij, Ons gelezen De les, met een frons? Wij bonzen luid op Onz’ borsten Wij talmen niet uit te roeien Wij die niet vrezen De wrake van Ons…

En zo is November aangebroken is de kou ons land ingetrokken regen wind hagel alles wat bij de herfst hoort worden over ons uitgestrooid, maar alles is beter dan wat men in Amerika voor de kiezen kreeg, in de vorm van Sandy, die huisgehouden heeft op een afgrijselijke wijze, nee laat ons dan maar stil zijn als het weer eens regent, waait en…

dichtbij op de grond Daar ben ik ook, in elke kleur te herkennen terwijl ik woon waar ik woon en werk waar ik werk Er valt zoveel te beleven dat niemand ergens heen hoeft als hij aandacht geeft…

Ze mag nu verder leven altijd zonder pijn dat is haar nu gegeven voor eeuwig Thuis mogen zijn.…

In jouw leven hoor ik niet thuis. Alleen in de stilte kan ik nog wonen, met mezelf onder één dak. Vergeet me en laat me gaan. Ik verdwijn in de angst voor samen. Zoek verder, maar niet meer naar mij, want ik, ben al verloren.…

De dag begon er met een stukje pain en eindigde pas na wat flesjes vin, kortom, la vie was weer geweldig goed. ‘t Was ’s avonds steevast vin, al viel het op dat ik daardoor ‘s morgens vaak pain in mijn kop had.…

deuren op slot ramen met gordijnen gesloten mensen als mieren in hopen wij mijden de ogen lopen gebogen zonder te zien alleen thuis lukt ontspannen misschien wonen naast buren zonder gezicht en zijn blij met geluidsisolatie door muren ik ga spelen met dromen in vergezichten een nieuwe wereld belichten maar zij willen niet komen…

Ik woon in een half thuis uren van de stad in een steenslagdorp waaruit de jeugd verdwijnt en waar ik geen taal hoor die mijn pols versnelt Ik ken de jassen van mijn buren en denk dat ze nette mensen zijn vreemden die ik groet en van wie ik niet meer wil weten dan van mezelf Het is allemaal duidelijk een vraag naar vriendschap of er…

Even dacht ik, verroest daar komt de zon maar het was van korte duur, de wolkenpartij won en nu is het weer somber.…

Ik woon in de bergen, ik woon in het bos. Ik zit in de bomen en veel tussen het mos. Ik woon in een rivier, ik woon in de zee. Ik lig daar lekker te dromen en maak een heleboel mee. Ik woon in de duinen, ik woon in een baai. Ik zwem daar tussen de vissen samen met een haai. Ik woon onder de grond, ik woon in een kanaal.…

Thuis voel ik mij sinds lange tijd Was dat gevoel een poosje kwijt Thuis voel ik mij hier vlak bij jou Dicht in de buurt omdat ik van je hou Thuis voel ik mij de rust weer daar Vertrouwen groeit liefde blijkt waar Thuis voel ik mij vervlochten en blij Het gemis is over jij..... bent bij mij…

ik heb stenen letters gebakken woorden gemetseld tot zinnen en met strofen muren en dak mijn gedicht lijkt af niet iedereen weet plaats en bestemming het pad naar de deur die altijd open staat voor allen die komen om er even te wonen in het huis bepaalt ieder zijn kleuren richt kamers in naar voorkeur en smaak mijn thuis is dit…

Thuis voel ik me hier Al was ik er geboren Eén met schepping, Met mens en dier, Elke boom, elke struik Zo eigen, zo vertrouwd Zo veilig voel ik me terwijl Mijn leven zich hier ontvouwt…

Heel langzaam glimlacht weer dit hart dat leed en pijn moest dragen, dat enkel nog kon klagen, vergat de warme zon, de bloemen en de vogels, maar nu weer alles won.…

Een probleem deed alles keren de tijd zal het allemaal leren of het goed zal komen en we weer in elkaars hartje wonen.…

Een probleem deed alles keren De tijd zal het allemaal leren of het goed zal komen en we weer in elkaars hartje wonen…

verdrinken moet dan maar liever in mijn eigen zomer, thuis…

Ik moet je wat vertellen want, 'k Bén er weer, 'k Ben weer thuis, heb jullie zó gemist... 'k Open de p.c., Zie ál die mail.... Hártverwarmend om zó te worden gemist. Maar.... Ik bén er weer, 'k Ben weer thuis, alhoewel geen 100%. 'k Bén er weer, de rest gaat vanzelf, want ach... álles went?!…