Alle inzendingen over wereld OR roem OR dood

De glans van een ander De stijl van de tweede Hem, zij, ik verander Zo ben ik tevreden Tevreden in leegte Een gapend gat Verborgen met een spiegel Waan, woestijn, waardeloos, waardevol Een huls Niet van mij Mij is vermeden Mij is versneden Tot gruis In stof Verwijderd, verdrongen, vergeten Wat is eigen Wat is ik Ik is verdwenen…

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

Nu dertig jaar na haar dood Is een laatste rustplaats er niet meer Bij. Een geruimd graf; een oude film In beelden, 'wat zien ik', wat ik Zag was dat roem slechts iets is van voorbije weelde.…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

Zij bijt haar jongen niet dood, als de wereld ze aan wil raken. Zij geeft ze als talenten uit om winst te maken: rijkdom, roem, kroost - krenten in de korst van haar liefde. Nee, zij bijt ze niet dood, maar knibbelt en kaagt aan hun adem, snibt in hun taal, roert haar tong in de heimelijkheid tussen hun lakens.…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

stad begeren De pelgrim droomt hiervan Jeruzalem, oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Het water stroomt weer uit de bronnen De pleinen zijn gevuld Je hoort de sjofar bij de tempel Hier wordt Gods woord vervuld Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts Richting de Dode…

De wereld gaat en gaat, als lang na dezen Mijn roem verging, mijn kennis hooggeprezen Wij werden voor ons komen niet gemist, Na ons vertrek zal het niet anders wezen. Uit: Rubaiyat…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

als ik laat in de avond thuiskom, met in de verte nog net het rood van de ondergaande zon, ruikt de tuin naar vochtig gras en kruiden, en voel ik verlangen naar ’t verleden. de klank van kinderstemmen, zachte vogelgeluiden van zwaluwen en grutto’s, de jonge eenden die schuw langs de rietkraag zwemmen. Je bent zo dichtbij als ik…

De dode heette een stumperd en machtloos nog voor één uur, nu wordt hij opeens bevorderd tot stralend dichterfiguur; nu wordt hij aanbeên, bewierrookt in lijkkrans en sonnet, en nooit genoeg verheven op 't hoogste voetstuk gezet. Het is een roerende wedstrijd wie 't hoogst hem roemen zal, van alle harpen gutst er een klagende sylbeval...…

Voeten spreken esperanto binnen kalklijnen waar in vage lagen kunst krassen kerft de schaar soms verknipt klieft verlies van evenwicht zijn gezicht, stuitend mooi straalt…

Zelfs op de stoeptegels van de eeuwige roem zie je weleens een hondje pissen…

Roemloos zijn de vele vallen; en nog talrijker de vele gevallen, die hun dal zagen voor een roemrijke dood.…

Veldslagen, helden van vroeger, een eerbetoon – aan moord, schaamteloos.…

ze kende geen roem.…

Het was niet onaangenaam, beroemd zijn. Men hield de deur voor je open, men schudde je de beide handen tot vervellens toe, prees de boezem van je vrouw, je had altijd plaats op trein, tram en bus en hoefde die nooit te nemen, de citroenen in de buurtwinkel waren eensklaps gratis, net als het expresso-apparaat twee deuren verder en de…

Bij eb schreef ik een regel op het strand. Met daarin heel mijn hart, heel mijn verstand. na het tij keerde ik weer en hurkte neer. Niets dan onwetenheid in het rulle zand.…

als dichter/machinist ben je pas beroemd wanneer fans jouw naam om de honderd meter op de dwarsliggers kalken zoals ze dat bij een klim naar de top van de Mont-Ventoux met de namen van heel grote wielrenners doen want met de neus gedrukt op je naam moet je wel in jezelf gaan geloven (of je wilt of niet) maar vooralsnog zijn dichter/machinist…

de lezer is de koning de dichter is de nar die hem bedient en na gedane zaken weer naamloos in het niet verdwijnt hendrik…

levensgroot naast pragmatiek en rede en op eenzame hoogte lijkt te staan, de spreuken bij de snoeverijen in te lijven, kritiek betaald met gelijke munt en op de blote borst te slaan, met een sloep vol passies, op een dichterlijke meer, in tegenstroom te bevaren, geroeid met riemen gedoopt in de droge inkt uit zwarte poelen, waaruit de roem…

Roem is als 'n reuzegolf op de Caribische zee die na haar hoogtepunt definitief weer de diepte inrolt, zij is als een prostitué dat het op vele orgasmes heeft gemunt maar als bejaarde niet meer wordt nagehold.…

O roem! wat zijt ge een ijdele droom! O wereldse eer, wat zijt ge ledig! Geen wulpse deerne, die 't mensenhart Als gij bedriegt, zoo vals, meinedig! Eerst weifelend tuurt het bewonderend oog In de verte u na, verrukt, betoverd, Door wat daar schittert in 't wazige floers Van 't hulsel, waarmee ge uw gedaante omlovert.…

De halve wereld is om niks beroemd Een werktuig dat onzichtbaarheid kan faken Lijkt in dit kader als vanzelf te spreken Zo is geen mens constant tot roem gedoemd De toekomst brengt ons de verworvenheid Van 'n kwartiertje anonimiteit…