Alle inzendingen over wervelwind

Een geweldgolf die tekeer gaat als een wervelwind? Laat ons blijven hopen op een ommekeer Maar de onschuldige slachtoffers keren nimmer weer……

het getij van een zware zee dezelfde zee drijft nog wild op de baren van mijn bestaan, eens was ik Neptunus die in droom mezelf verslond waar woord en daad het zilte nat bestreden met de zoetigheden van liefde liefde die kan smaken en raken doch wanneer ik naar de reling van mijn wieg grijp, wordt alle houvast weggeslagen door een wervelwind…

Wervelwind weent door zilveren zand Treuzelend zeilt de avond voorbij De dood, kreupele wurger Suipt hoestend naar de schaduwkant Richt zich op in de mistige wei Blank en schuchter is de vlucht van de maan In de akelige stilte van een zeebodem In de vrede van een waan Zuigen de vangarmen aan mijn wrak Ik los een weerbarstige traan Zwarte…

jouw benen zijn je penselen die de danspassie gepassioneerd weergeeft Je doet de kleuren bewegen terwijl je je eigen schoonheid op de achtergrond houdt juist dat siert je elegante integriteit Je mystieke sferen boren door mijn hart je bent mooier dan je kunstwerken maar dat laat je onaangeroerd terwijl je met grote kundigheid de wervelwinden…

Teken van vriendschap) Zij is een zeer aangename bries die in korte tijd naar een venijnige wervelwind transformeert Net als de lucht maakt zij draaiende bewegingen; als paar dat al enige tijd intens waar begeert Voedt zij passie Hoewel hij oprecht volle teugen geniet dartelt zij vrolijk zonder schroom Celebreert Zij doet…

Als verbond tegen volle gedachten die als Joviaanse wervelwinden nooit gaan liggen.…

Mijn moeder was hoogzwanger 't werd haar elfde kind Ze had rijlessen genomen en ging als een wervelwind Maar toen ze af moest rijden kon ze nauwelijks achter het stuur Die buik zat best wel in de weg Ze raakte overstuur...…

Brak alleen de band mijn wortels,jouw woord tegen dat van mij Ik zie feller dan de ogen naar de bliksem gewend doffer dan de plek waar de donder klinkt Daar waar jij je spoor hebt gelaten zijn de plaatsen waarin ik jou in een wervelwind zal gaan verlaten De stilste stilte is ........na de storm...…

Toehoordersgedachten draaien zich steeds om als wervelwinden door neerbuigend riet. Na alle strenge, scherpe aanduidingen toont de zanger ander gemoed, rein en groot, met verfijnde, bedekte zegeningen. De laatste woorden zijn genezend brood uit de klinkende mond, bemoedigingen voor de Heiland: "Red Jezus uit de goot!"…

Het stille hart van wervelwinden in dit glas water, Nederland, waar ik mij steeds terug moet vinden naast dagtoerist en demonstrant. Bestaat dit echt of zijn wij spoken, figuren dansend hand in hand, gedurig in koud vuur ontstoken door woorden van dor zand? Ga maar bij dichter, boeren kijken: hun taal, hun grond, vast in de hand.…

Meeuwen krijsen in de wolken Het gouden licht drijft op rimpelige golven In 't wisselend getij rondom de volken Schoonheid overwint in de dekking van 't laatste licht Wervelwind noch hagelstenen doen mij buigen. Ik kom tevoorschijn. Uit de heldere rivier van mijn onschuld; van aangezicht tot aangezicht.…

Als een wervelwind waaiert zij de kamer binnen gaat dan liggen als een zwoele zomerbries Olie op de golven ik word verzwolgen Ik verdrink vrijblijvend, de hardleerse optimist Want godverdomme, godverdomme, godverdomme domme Zij is zo hartverscheurend mooi Zij is zo mooi Als de geur van whisky op een zwoele zomeravond wentelt zij wellustig…

Wervelwind draait door mijn hoofd, Had het zelf kunnen verwachten, Heb niet in mijzelf geloofd... Voel me zwak, maar ook verslagen, niet in letterlijke zin... Maar je moet zoveel soms dragen, Weg, die vechtende leeuwin...…

Met het drijven van de jaren bouwden zij mijn luchtkasteel waar ik dromen kon de dagen op de allerhoogste deel met mijn vlindernet vol vragen en mijn hemels gekrakeel konden zij mijn zucht verdragen was geen wervelwind teveel Speels verdroomde ik verhalen die ik speelde -één voor één hoog daarboven voor de sterren en de wolken om mij heen…

Je bent wat je lijkt en nog zo veel meer Een wervelwind bij goed en slecht weer Wie ben je toch? Leer mij je kennen Al je seizoenen wil ik voelen…

De oude schicht van heer Bommel rijdt plotseling harder dan alle sportauto 's dankzij een klein toestel door professor Prlwytzkofsky uitgevonden de vernuftige doos jaagt op Slot Bommelstein het huishouden op vernielt mooie vloerkleden de stad Rommeldam is vol radeloze burgers die verrast worden door een boze wervelwind…

Bakens Het leven kabbelde voort en voort geen storm of tegenwind maar plots geheel onverwachts een echte wervelwind Alle zeilen bijgezet niet kopje onder gaan het rustige gekabbel maakt plaats voor zweten, zwoegen het overleven aangehaald De bakens worden nu verzet van rustig naar krachtig sturen laveren door de ergste storm…

uit het gelid, de graven onbedekt het gras gemaaid, de stilte in storm gezaaid venijnige draden zijn aan palen genageld om schokeffect te sorteren en illusies uit onbevangen dromen wakker te schudden nee, ik hou mijn drommen binnenskamers binnen de kaders van de maangoden en het sterrenstof dat neerdaalt op de vensterbank als na een wervelwind…

De rondgang in dit paradijs op Aarde als mens, als wezen, als bewustzijnsstraal van moederborst tot 't laatste avondmaal van wervelwind totdat de storm bedaarde Bestaat uit rust'loos zoeken: slagen-falen met hart en ziel en 't onderscheidend zwaard van onze geest, wordt ons geen strijd bespaard: 't zijn oude mythes die ons lot bepalen Wij…

Ik ga van de hak op de tak Maar als sneeuw voor de zon Ruim ik op Ruimt mijn huis op Ruimt mijn kop op Gooi ik weg Geef ik weg Ga ik wandelen En bewandel dan graag Het smalle pad!…

overal is braak van landschap boerderij natuur pleinen geschiedenis vaak nog in wording nauwelijks nog kristal geen vorm in herinnering men ziet 's anderen daags aanleg van grote leegten voor de toekomst grote kantoren glas grote planten men wurmt zich door storm en wervelwind glazen draaigevallen die mensen vangen onzichtbaar daar…

Verbijstering Verbazing En ongeloof Volgen elkaar in rap tempo op Verdriet Pijn En wanhoop Emoties veel te lang opgekropt Van de ene gemoedstoestand in de andere Balanceer ik op een hele dunne lijn Transformeer ik in een wervelwind Grote grijze wolken blokkeren zonnenschijn Soms heel langzaam opbouwend Door het minste geringste drukverschil…

Dwarse wervelwind, bladeren verdort, vergaan, de liefde uitgeblazen. Gesponnen draden kleverig van angsten en kortdurend verlangen. Ritselt loof in zomers die we niet kennen, valt elders weer de winter in. Aarde sluiert licht, nachten te ondiep in de barre grond begraven.…

De lucht is zwanger van haar woorden en in het holst van deze nacht wordt zij verwekt met felle krampen Hersenspinsels dwingen haar wat voortspruit uit haar dromen in tekst en uitleg, zwart op wit woord na woord te gaan verhalen Als in een wervelwind groeit wee na wee het verlangen vorm te geven doch – zoals zo vaak – is zij ook deze…

Alle mooie dingen in mijn leven betekenen dan niets meer voor mij een wervelwind gooit me weg. In de donkerte van de stress kan ik mijn hart enkel zien als een lelijke verdorde bloem. Maar als ik niet bang ben voor de storm, er bij blijf en in ga, verwonder ik me hoe de storm kan opkomen en ook weer kan verdwijnen.…

Alle mooie dingen in mijn leven betekenen dan niets meer voor mij een wervelwind gooit me weg. In de donkerte van de stress kan ik mijn hart enkel zien als een lelijke verdorde bloem. Maar als ik niet bang ben voor de storm, er bij blijf en er in ga, verwonder ik me hoe de storm kan opkomen en ook weer kan verdwijnen.…

Ik zag een incheckbalie met grote zware koffers, een arme welgestelde man, sussend zijn wervelwind ik zag een aanvurende moeder naast haar rennende kind het jaldi, jaldi schalde ik lachte hardop tot de tranen mij het zicht benamen ik zag de leeggehaalde schappen in de supermarkt, weerloze mensen uit het lood geslagen, de zoon…

Ooit zullen we samen zijn, al drong een wervelwind het leven binnen, weelde gesplitst in de verbindingslijn sloot zich op in een woord van spijt de wereld ligt een strobreed van het spoor wat ons dolend verder leid.…

Ooit zullen we samen zijn, al drong een wervelwind het leven binnen, weelde gesplitst in de verbindingslijn sloot zich op in een woord van spijt de wereld ligt een strobreed van het spoor wat ons dolend verder leidt.…

over zoveel wervelwind ziet het onbezorgde leven de luikjes sluitend lichtpuntjes in de maan die naar de dag van morgen het verlangen wakkert waarvan de jeugd droomt…