Alle inzendingen over wilgen OR suikerspin

wilgen zijn niet net bollen suikerspin nee het zijn net wilgen en dat zij het ook en dat is nu zo mooi aan wilgen. ----------------------------------- uit: Verspreide gedichten.…

Each Time You Die Alone, The First To Die, Maybe You Die Today or Die Tomorrow, Die Now, Again, or Die Once Without Sorrow, Die Twice, Die Hard or Die And Say Goodbye. Maar híj blijft leven, wat er ook gebeurt, Die 007, ‘shaken’ dan wel ‘stirred’.…

mijn suikerbuikje is verliefd op mij, mijn taal, op wie ik leek doch onlangs bleek dat het geen stand hield wat een streek van mij, mijn taal, mijn leven, want wat ik wilde geven was slechts wie ik ben gewoon mezelf, de woorden die ik pen voorzichtig in het streven naar een fijn gedicht mijn suikerbuikje was verliefd maar vond geen…

Geluk is een meervoudig equivalent enerzijds gewogen in een gesponnen web en door een suikerspin verleid, raakt ik een schuwe droom niet kwijt waarin ik in haar zoete wederkerigheid werd gekend.…

in een suikerspin vond ik als vlieg met vliegangst een beetje redding…

Schijn besuikerd,even bestoven,smetteloos poedergordijn.…

schuldig gesmokkel tussen repen van Cote d' Or ben ik afvallig…

Zij is sterker dan betrekkingen verplichtingen aanwezigheid van andere zielen zij is geen orkaan of suikerspin zij is een kracht die zich al stromend verbindt.…

Zen-slagen wonder Spreek "To be or not To be" Goed te "zijn"- "zonder"…

Ga naar de kermis met een vriendin likken aan zuurstok en suikerspin roetsjen in achtbaan hangen aan bierkraan léuker dan doorzakken bij Jamin.…

<< >> Controversy Whether tricked or not.…

straight ahead immer gerade aus en dan ineens die afslag naar links, rechts, einde rotonde or whatever...…

triller moet een grote beurt hij zeurt aan alle kanten een slippertje was snel gemaakt de monteureuze met die roze suikerspin deed er oude onderdelen in…

en genoten hapje voor tongstrelend hapje als dan de draaimolen niet meer draait het dak van de rups haar ogen open tilt is al wat er gebleven is het stokje van de suikerspin verzadigd en verstild…

De laatste dagen zilveren het grijze aan je slapen bewust over de houdbaarheidsdatum heen gedragen in het nieuwe nog onbevangen reikt een kind een suikerspin aan allen die het vragen…

Wees willig ruist zij met beleid En laat uw tenen gewillig snoeien Beknotten voordat uw schoonheid In volle pracht begint te bloeien…

zij staan daar soms geknot zij bestaan daar bomen over de slootkant waaieren uit want de wind waait verliezen blad in een herfst die niet te winnen valt maar wel vrij…

Wilgen weer geknot het lijkt me wel een netjes afgesproken spel…

Wilgen in de mist verzonken in hun zwijgen roerloos vers gekapt…

Kijk naar die wilg een bos van twijgen op wat zijn kop zou moeten zijn uitgehold om er doorheen te kijken getordeerd de dood op 't lijf stilzwijgend gehavend de toorn voorbij op de hoek van een wei op een kruispunt van twee wegen…

verderop staan twee wilgen hoe oud zouden ze zijn vast jonger dan mijn broer gisteren gaf ik hem koffie toen hij het alfabet leerde hij spreekt weinig alleen tot mij ik bekijk hem van afstand wat lijkt hij op ma zouden de twee wilgen de taal begrijpen die ma in het vreemde land sprak…

geworteld in drassige grond op de oever waar de dode snoek lag een droom over jou en mij en de zwanen, omdat het zwijgen verstilde in pasteltinten kleurde jouw hart omdat mijn ziel geen stem had wie kon ik zijn, zo hier alleen een lief konijn, een derde been een beeltenis van serene vrede omdat ik geen woord voor het schrift had en wilgen…

ze staan er nog de wind, gevangen in hun kruinen struint de kale takken door je hoort ze zachtjes kraken en hun blaadjes raken stil de grond de vooravond van winter wint met lange passen tijd je schuifelt mee en kwijt melancholie aan koude voeten met een neus vol rottigheid het laat de regen wenen in een langgerekt verwijt als weemoed…

Wilg, zo mooi door Stuart Staples bezongen. Gij staat hier voor eeuwig vanzelfsprekend, zo indrukwekkend ongedwongen.…

Je waait door mijn leven als wind door de wilgen. Soms dan storm je. Takken dreigen dan door te knakken. Je beweegt me als wind door de wilgen. Zonder jou zweef ik stil in de atmosfeer als de takken van wilgen zonder wind. Dan zweef ik net zo lang tot het waaien weer begint.…

het is wilg om het even belet wilg niet te leven wilg heeft de wraakgodinnen uitgenodigd voor het eten in een zelf geknoopte mand met voorjaarsfruit van buurtbomen laat ze maar komen met kikkerbloed regen en striemende verhalende wind de alles overstijgende liefde die uit de gouden hemel valt.…

vermeden to be or not to be, that is ...…

Framboosbonbon likeur chocola Suikerspin Zoete kermis droomvriendin Laat mij slapen Zonder getel Tot duizend wollen schapen Slapen met een droomgodin En Zo nu en dan Proeven Zoet beminnen.…

stevig in de lente praalt de prunus prachtig zachtrose zuiver zijdeachtig suikerspin snoepzoet dwarrelen dunne blaadjes vallen vaag een vederlicht gehaakte sprei met gaatjes .…

Het komt misschien door het weer Dan schijnt de zon, dan weer niet Zo ook met mijn gevoelens elke keer Dan ben ik happy, dan weer niet. Als ik happy ben, dan zou ik willen schreeuwen De wereld laten weten hoe blij ik ben En al het moois in de wereld willen omarmen Ben ik dat niet, dan zou ik willen huilen dicht tegen je aan willen kruipen…