21291 resultaten.
bloemlezing
netgedicht
2.0 met 19 stemmen 1.951 Yellema
Willem Kloos en Egmond van Herendael
Martinus Nijhoff en Anneke Brasinga
Gerard Graudiaan en Geert van Istendael
Willem de Merode, Redbad Fokkema
J.J. de Stoppelaar en Henk van der Waal
Esther Jansma, Adama van scheltema
Theodoor van Rijswijck en Albert Verwey
Gerrit Kouwenaar en Anton van der Stok
J.C.…
Terugspoelen
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 282 Als homofiel
zal hij nu wel feest vieren met Freddy
Mercury, Kavafis, Couperus, Willem de
Mérode, Oscar Wilde, Gide, Marcel Proust,
Walt Whitman en Jaap Zijlstra, die wel
zijn tweelingbroer kon zijn geweest.…
Kloostertuinboom
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 323 'Wij moeten worden als de bomen, die luisteren in de diepe grond, dan zal een ruisen door ons stromen en alle bladeren worden mond' Willem de Mérode
Net als David de dromer zat ik soms uren
in mijn speciale kloostertuinboom
uit te rusten, want ik had wat te verduren,
ik leefde eerder in een nachtmerrie dan in een droom.…
Gekweld door onkundigen
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 147 (voor Willem de Mérode)
Ik liep onlangs door Uithuizermeeden,
bij het huis van jou keek ik naar binnen,
gevangen gezet om het schenden van de zeden
wist jij nadien veel poëzie te ontginnen.…
Zilveren vlucht
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 60 Ze zeggen dat jij
Voornamelijk op prooi
Uit bent, altijd op jacht -
Voor mij ben jij die
Vogel met de zilveren vlucht -
Altijd balancerend, schepping
Van ongekende pracht…
Dood Kindje
poëzie
3.0 met 160 stemmen 37.498 Men heeft het kindje, wit en recht,
Uit 't wiegje in een kleine kist gelegd,
En wit en zwart, o simpel onderscheid,
Zijn slaap en dood, zijn tijd en eeuwigheid.
Hij is maar even hier geweest.
Men gaf hem op 't geboortefeest
Van hand tot hand, tot, stil en lief,
Een gast hem kussend aan de lippen hief,
En allen keken... later is…
Voorjaar
poëzie
4.0 met 1 stemmen 610 In wildernissen en plantsoenen
Begint het lentelijk geluid
Van nestelen, en de blazoenen
Van alle bomen hangen uit.
’t Is groen met geluwe schakering
In kruinen en vlak langs de grond.
En in de tuin en langs de wering
Pronkt perk en gras met bloemen bont.
De mensen zijn weer jong geworden.
Hun stap, gebaren en gelaat,
Ook van de droeven…
De vermoeide tot zijn bibliotheek
poëzie
3.0 met 17 stemmen 4.952 Havens van schoonheid, woonplaatsen der wijzen,
Eenzame baaien, steden dichtbevolkt,
Zonnewoestijnen, poolland zwaar onbewolkt,
Hoogvlakte en diepzee, doel van jeugd en grijzen,
Heelal door mensenhand moeizaam gemaakt,
Chaos, geordend en tezaam gebonden,
Naar wetten, overtreden en geschonden,
Geheel en deel der schepping nooit gestaakt,…
Woorden
poëzie
3.0 met 19 stemmen 2.319 Men weet niet hoe dit is, dat woorden
Toekomen en zij zijn bereid
Om de geruchten die zij hoorden
Daad te doen zijn en werklijkheid.
Zij hebben zich stil volgezogen
Met geur en kleur, contour en klank
En zijn als vogels opgevlogen
En rusten op het vers als bank
En heffen zich ten langen leste
Met licht geworden vleugelslag
En vliegen naar…
De oude man
poëzie
4.0 met 11 stemmen 1.486 Hij leeft vijandig tussen het ontluiken
Van 't vredig huisgezin; als late sneeuw
Zich handhaaft in de schaduw van de struiken.
En in hun dromen brengt hij angst en schreeuw.
Daar is hij drijfzand voor hun zware voeten,
En onweerdreigen boven 't machtloos hoofd.
Hij is de worm die in een vrucht gaat wroeten;
En zij verderven, want zij zijn…
Het Groninger Hogeland
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.815 II Het volk
Zij kennen niet de delicate zwier
van de gebaren, en het soepel spreken.
De woorden die zij uit hun harten breken
Zijn luid; hun lachen schuimt als donker bier.
Zij werken machtig, wild is hun plezier;
Brutaal wordt ieder vreugde aangekeken.
Hun feesten razen, en de nachten bleken
Als het dorp nog davert van dans en getier.…
De moordenaar
poëzie
3.0 met 26 stemmen 2.937 Toen hij gedaan had wat hij wou,
Begon er in hem een bedroeven
Of hij moest wenen bij een groeve
En nooit meer vrolijk wezen zou.
Vlak naast hem was de vette vrouw,
Nog naakt, zich wassend, of de schande
Met ’t zeepsop droop van hare handen.
Haar ogen waren hard en grauw.
En plotseling had hij zijn mes
In ’t deinen van die buik…
Het Groninger Hogeland
poëzie
3.0 met 34 stemmen 4.811 I Het land
't Is alles eenvoud wat uw stoerheid sierde,
En alledaags bij werelds wufte pronk:
Het zwaatlend koren rond de heilge wierden,
Uw kolken waar kasteel en kerk in zonk;
Temidden graan en bontbebloemde weien,
Waar de gelatenheid zichzelf bedroomt,
De nuchtre pracht der rijke boerderijen
Met brede schuren tussen schraal geboomt'…
De pottenbakker
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.940 Hij vormde een kom, en hij verhoogde
De ronde randen, en een buik
Boog zich naar boven, en hij boogde
Haar buigen in, en zag de kruik
Slankhalzig en met edel welven
Van lippen, en haar schone mond
Was lachende; want hij was zelve
Zo gul als zij, zo diep van grond.
Maar zonder aarzlen of bedenken
Beproefde hij haar in het vuur
En smolt, die…
De voortplanting
poëzie
4.0 met 6 stemmen 2.027 Ik trouwde een vrouw, en kocht mij vele vrouwen.
Voor ik verouder wil ik zonen winnen.
Zaads overvloed geeft overvloedig vrucht.
Doet zo de rijke niet die veld aan akker
schakelt en 't grote goed met goed groot graan
Bezaait, en rijst en goede bomen plant?
Zaad is het kostelijk bezit des mans.
Veel zaad bezitten is veel zonen hebben.
Zaaien…
Begrafenis
poëzie
3.0 met 301 stemmen 43.261 Hij is bepaald heel net gekist:
gekleed kostuum; op mat fluweel
doet dat heel goed, 't is rijk en eêl.
Wat zou hij trots zijn als hij 't wist.
Het glas heeft een geslepen rand.
De schuif is van licht notenhout;
Uit donker is de kist gebouwd,
Als passend voor een man van stand.
Plechtstatig wordt de stoet geschikt.
In de rijtuigen…
Boerenfeestmaal
poëzie
3.0 met 12 stemmen 2.211 Het is november en wij eten
Nu van ons vetgemeste zwijn:
De grote hammen en het klein
Gesneden spek, en, niet vergeten,
De lever en de fijne nieren,
De dikke kronkelige worst;
Het is wat zwaar en geeft ons dorst,
Die wordt geblust met donkre bieren.
Blaas even uit..., neem nu wat bonen,
Of boerenkool; dàn rijstebrij.
De vrouw staat klaar…
Triestig
poëzie
3.0 met 25 stemmen 2.566 Ik denk: zo zal het later misschien zijn:
Jij hebt een huisgezin, een vrouw en zonen,
En ik zal nog als nu heel eenzaam wonen,
En deze eenzaamheid is als een wijn
Die men aan zieken schenkt om te versterken.
En nu en dan zul jij mij troosten komen
En mild je kracht in mij doen overstromen
En dagenlang zal ik de krachtstroom merken.
En als…
Verlangen
poëzie
3.0 met 8 stemmen 2.749 Ik heb zo lang op u gewacht
En nergens heil of heul gevonden.
Ergens lachte het zoet en zacht….
Ach, zonder u is alles zonde.
Ergens lachte het zoet en zacht…
Ik weet wel, dat ik blij zijn konde,
Als ik niet stadig u gedacht,
Ach, zonder u is alles zonde.
Had mijn verlangen maar de kracht
Dat ik u tot mij trekken konde.
Lichten…
Toen strekte gij Uw handen uit
poëzie
3.0 met 12 stemmen 2.000 Toen strekte Gij Uw handen uit
En nam mij, als een vrouw een luit,
Die zij met met zachte hand betokkelt.
Mijn ziel brak open in geluid.…
TERUG
poëzie
2.0 met 3 stemmen 2.129 Het was al avond, toen hij 't huis genaakte,
Een lauwe geur van vee dreef uit de stal,
En heerste over 't parfum van zijn verval;
En was de essence van wat hij verzaakte,
Dit: wat het leven klaar en helder maakte,
De grote knuisten van zijn vader, al
Moeders gedrentel, en het driest geschal
Van lach en grap, als 't volk de arbeid…
Introïtus (Ps. 4:7)
poëzie
2.0 met 10 stemmen 1.857 De knoppen der kastanjes kleven,
De struiken schieten kreuklig uit,
En ’t glimmend rijs, dat nog niet spruit,
Staat met gespannen bast te beven.
De sappen stijgen in elk leven
Dat zich voor Uwe drang ontsluit.
Heer! Zie uw dienaar! Zie Uw bruid!
Bereid, hun volle bloei te geven.
Bloeien wij, Heer, alleen gelaten
Met schaduw en met spiegelbeeld…
Kyrie
poëzie
3.0 met 11 stemmen 1.977 De bloemen dringen om U samen:
De rozen koninklijk en rein
In rode zijde en wit satijn,
Edel van stam en hoog van namen;
In geur van meidoorn en seringen
Der duizendschonen stijve rij;
En werelds in bruingouden pij
De muurbloemen, de boetelingen.
Ach Heer, in dit uitbundig leven
Heerst reeds een onbekend gevaar.
Als zij hun zoetste geuren…
Gloria
poëzie
2.0 met 12 stemmen 2.104 Nu is de lucht zo teder groen
Als 't ritselen der vroege lente.
Knapen plantten hun blanke tenten
In schaduw van het fors plantsoen.
Nu, na de lang genoten dag,
Liggen ze stil omhoog te staren,
En zien de sterren statig varen
En zijn vol goedheid en ontzag.
In deze wijde dadenloze
Dagen is niets door hen verkozen
Dan lach en milde heiligheid…
Credo
poëzie
3.0 met 10 stemmen 2.400 Uw handen lieten ‘t leven stuiven
Gelijk een bloem het gulden meel.
En kinderen ontloken, heel
Zijig en roze als duiven.
Zij moeten langs Uw licht verschuiven
Gelijk het schaduwend gespeel
Van vingeren, en aller deel
Is, dat de dood hen komt omhuiven.
God, die ons achtloos verder telen,
Begaan in wellust en vervelen
Met heilge rust aanziet…
U zien
poëzie
4.0 met 8 stemmen 2.765 Of Gij niet hoort, toch schreeuwt mijn hart
Nachts angstaanjagend donker in,
Of mij niet eindlijk een begin
Van troost gewerd.
Ik heb Uw pand, ik heb Uw woord!
Wat baten beiden
Als Gij niet hoort,
Of luistert zonder medelijden?
Zijt Gij nu ver, of dicht nabij?
Mijn handen tasten
Het duister tussen U en mij,
Of ze U verrasten!
Dan zinkt…
DE BRUG
poëzie
3.0 met 14 stemmen 3.036 Ik heb het fluitje aan mijn mond gezet.
Mijn vingers overtrippelen de gaten
Buiten mijn tuin ligt de rivier gebed
In maanlicht, en er rijst een brug van jade.
Een brug van jade overspant het licht,
Mollig van schaduw aan haar ene zijde
Een smalle schaduw schuifelt in het licht,
En buigt zich over en staart in het wijde.
Zij staart naar ’…
DE VIS
poëzie
3.0 met 16 stemmen 2.340 Ik wierp mijn hengel in het water.
De vis beet, en ik ving de vis.
Ik doodde de vis, ik kookte de vis,
Ik at de vis, de vis at mij.
De vis was giftig, ik moet sterven.
De vis groeit in mij, ik verminder.
Zijn bek bijt en zijn vinnen steken.
Ik ving de vis, de vis ving mij.…
De banneling
poëzie
4.0 met 13 stemmen 2.615 Hoe bar, hoe onverzoenlijk bitter
Heerst wintertijd over het land.
De bodem prijkt met wit geschitter.
De maagre boom staat zwart verbrand.
De onzaalge boom schudt zwarte kraaien
Onwillig over 't witte land:
Een groot penseel dat onheiltekens waaien
laat over het geduldig land.
Ik kan de vreemde tekenen niet lezen.
Ze omdwarrelen mij vluchtig…
PASSING FLIRTATION
poëzie
3.0 met 13 stemmen 2.770 Kom nu, kom nu,
De tijd is vol.
Daar zal geen uur meer komen,
Dat van de bloei van dag en nacht
Late avond zulk een gave pracht
Heeft saamgenomen.
Nu, in dit schaduwloze licht,
Laat uw gezicht
Glimlachend naar mij neigen.
En glanzend zullen overweer
Mijn ogen naar uw ogen teer,
Uw ogen naar mij neigen.
Wij weten dit verkoren uur
Van…