13287 resultaten.
vangen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 77 ik ruk me los
van de regels
loop tegen
de wind aan
ik beweeg
dans met de taal
blaas adem
in mijn woorden
vang jij ze
in de bomen
de zee of in je
wapperende haren
zetten zij je hart
in beweging?…
Namen, namen, namen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 177 Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf
Danst liever met de kinders voor de ramen
En spelt - op afstand - buitenlandse namen
Alichoa, Far Ör en Sönke Drav
Waar zijn Endymia en Rosamunde
Roskilde, Haviland en Erdoman?
Ik wou dat ik hun namen nou eens kan
Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…
De bomen langs ' t spoor
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 307 de bomen langs ‘t spoor,
bewegen in de wind, zoals
ik stil sta in een trein…
De Koude Druppel
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 127 Invloed, o droever!…
Het applaus van de klaprozen
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 222 Zij bestaat op gratie van...
Mysterieus met elkaar fluisterende populieren. Van de dansende donshaartjes op haar mooie benen in het zand... Van een vluchtende stern boven woelige wateren onder jagende wolken, slechts kort gevangen in een schijnwerper van de zon.
Een exotische, warme merengue bracht zij aan een hongerig extatisch gehoor.
Als…
De wind.
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 438 Voor het open raam
voelt ze de wind
in kleine gedachten,
die als bladeren
fluisteren in de ochtendzon.
De bladeren spelen
en dansen en schrijven
haar handtekening in tranen
met woorden...............
Liefde voor altijd.…
De zee en het land.
poëzie
4.0 met 3 stemmen 423 Ik houd van het wilde gewentel der zee;
Zij danst met de kiel, en mijn hart dat danst mee:
De kiel is met wakkere zeelui bemand -
En 'k droom van haar glorie, de roem van mijn land.
Ik houd van het dreunend gedaver der zee;
De zee zingt van strijd en mijn hart dat zingt mee:
Zij dondert haar loeiend hoera naar het strand -
En 'k droom…
De zee
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 73 De wind streelt nog even de golven van de zee.
Zonsondergang geeft waanzinnig avondlicht.
Rust neemt steeds, meer toe.
De zee raakt langzaam uitgeraasd tot een nieuwe morgen.
Wat brengt de nieuwe dag weer met zich mee?
Daar hebben wij geen invloed op.
Waardig is de zee, geeft vaak nieuwe levendigheid.…
...culturen andere van invloed
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 259 lees voren naar
achteren van
krant de
ik ook dat
erop
mezelf ik
betrap soms…
Invloed van Dichters
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 127 Politici regeren onze wereld.
De instincten van grote apen,
regeren ons bestaan.
Mensen, leid dichters naar de macht.
Zij beseffen dat ook zij apen zijn,
maar weten aan dat feit voorbij te gaan.
Dichters zijn dienaren van de vrede.
Dichters vertalen angst in heldenmoed.
Dichters zijn ware populisten.
Zij verlichten uw alledaagse zorgen.…
Souvenir
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 469 Wind
weerspiegelt mijn wankelen;
vel over been
verwaaiend
tussen dikke lagen schaduw
en meeuwen die vluchten.
Morgen blijft
zonder tegenspraak
wanneer mijn mond zich
gehoorzaam sluit
ongewijzigd door het zout
alsof het nergens bijbehoren
me achterlaat
onder invloed van wandelaars
en het huilen.…
Buitenaards leven
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 173 de maan
geen invloed heeft op eb en vloed.…
Stokroos
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 172 Als ware zij
verschroeid
onder invloed
van veel regen
koolzwart
aan haar randen
maar naar binnen
innemend rood…
Luchtleiding
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 3.259 hij vult het kantoor met atmosfeer
herhaalt de lucht en het belang
van terugkomende muis klikken
verdedigt het luchtruim met kunst
rekenen en voorgestelde fouten
en vindt recht op langere tenen
in verantwoordelijk zitvlees
hij plaatst overal windschermen
waarschijnlijk uit feitelijke
misverstanden
maakt hij zich groot
belangrijk
is echter…
Still standing
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 708 ja ik sta nog
boven de golven van het eerste uur
onder de palmen van je ogen
je ziet me niet maar ik ben er nog
bewegend, levend, zwevend
ja ik sta nog
onder de stralen van het blauwe vuur
in de regen achter de bogen
met opgeheven hoofd
bewegend, levend, zwevend
ja ik sta nog
de wind heeft me nog niet genomen
tussen de kiezels van…
Ik ben als de wind
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 398 Ik ben
als de wind
die takken in
beweging brengt,
onzichtbaar is en
toch overal
aanwezig.
En die wolken
verplaatst
om de zon
alle ruimte
te geven.
Ja, ik ben
als de wind
die bladeren
laat dansen,
zingen en
vrij is van
elke inspanning.…
Wind
snelsonnet
4.0 met 10 stemmen 148 Als berkenblaadjes heen en weer bewegen
Dan weet je een ding zeker: er is wind,
Waar ik dan een conclusie aan verbind,
Maar menigeen spreekt mijn conclusie tegen.
Ik debiteer mijn mening zonder schroom:
Wind wordt gemaakt door blaadjes aan de boom.…
De bruggenbouwer
poëzie
4.0 met 3 stemmen 1.007 Hij spant
Van kant tot overkant
Al heen en al terug
De brug.
Hij bindt
En wint en overwint
De wal en overwal
Voor al.
Hij bouwt,
En iedereen betrouwt
Al heen en al terug
Zijn brug.…
Op 't kerkhof waar de naakte bomen rijzen
poëzie
4.0 met 5 stemmen 509 Op 't kerkhof waar de naakte bomen rijzen
Met zwarte nesten in verwarde twijgen
Kwam regen op verdorde halmen zijgen,
Toen woudt ge een dierbaar graf mij zwijgend wijzen.
Een traan lichtte in uw oog, de zerk lag grijs
En eenzaam in een krans van groene blaren -
Een lichte handdruk kon uw smart bedaren
Maar wis zong nog uw hart bedroefd een…
Dood
poëzie
4.0 met 1 stemmen 606 Mijn peinzen kan de vreemde dood niet loven
Die me u welhaast voor steeds genomen had:
Uw lichaam dat mijn droom ontroerd bezat,
Uw bleek gelaat welks lach mijn smart kan doven.
Dan had ik u nooit bevend meer omvat,
Nooit meer uw haar gestreeld, zijn geur gesnoven,
Met u nooit meer door zomers blijde hoven
Gedwaald of laat door de avondlichte…
Herinnering
poëzie
4.0 met 2 stemmen 462 Velen die 'k noodde in mijner dromen woon
en die er 's levens wondre beelden zagen
hoorde ik elkander met verwondring vragen:
‘Hij roemde zo, is dit dan al zijn schoon?’
En andren lachten luid: ‘Hoe ongewoon!
Hoe vreemd, hoe dwaas: hoe kan hem dat behagen!’
en keerden weer naar de eigen grijze dagen.
Doch geen van hen gaf mij 't verwachte…
DE VERLOREN VROUW
poëzie
4.0 met 1 stemmen 440 Een grauw verdriet is in mijn ziel begonnen,
De dag is triest en vol onduldbaar wee...
Ik weet het nu: 'k heb mij te laat bezonnen,
Geen deelt mij ooit meer van zijn deernis mee.
Vroeger ben ik mijn eigen zelf ontronnen,
Wellust verkoor ik boven zoele vreê.
En thans, helaas! ik geef mij laf verwonnen:
Ik ben een wrak op zwalpend-zwarte zee…
Ik dacht dat ik niet zingen kon dan blijde?
poëzie
3.0 met 3 stemmen 547 Ik dacht dat ik niet zingen kon dan blijde?
Maar ruist de zee niet rusteloos haar zang,
Nu zacht en klaar, dan war en wild en bang,
Anders in stil, anders in stormgetijde?
Zo glanzenrijk als wisseltintge zijde,
Dan armlijk grauw en wedrom, voor hoelang?
Eén blanke blauwte, en zò wisselt die zang
Die eeuwig 't eeuwig spel zal begeleiden…
Ik ben heel blij
poëzie
4.0 met 2 stemmen 788 Ik ben heel blij
Doch 'k weet niet waarom,
't Hart van mij,
Klopt bom, bom, bom.
O! alles blinkt,
En trilt en beeft,
En mijn ziele zingt,
En droomt en zweeft.
O! ik ben zo blij,
Van blijdschap dronken.
Doch wie heeft mij
Deze vreugd geschonken?
Uit welke bron,
Uit welke stroom,
Uit welke zon,
Uit welke droom?…
De Schutsluis
poëzie
3.0 met 5 stemmen 780 De tjalken schieten aan tussen de strakke dijken
en vullen 't glad kanaal met driftig schuimgedruis,
totdat zij met een vaart hun lange zeilen strijken
en glijdend binnengaan in 't veilig vak der sluis.
Daar dringen zij dooreen: de harde boorden kraken,
zodra een druk rumoer zich opzet in de lucht,
totdat de wachters weer de poorten…
Oude huizen
poëzie
3.0 met 2 stemmen 339 Aan d' overkant van 't water stonden d' oude huizen.
Het water was heel stil, een witte rand
van pas gevallen sneeuw lag voor de huizen.
't Was alles broos en fijn, voor strakke lucht met sterren.
De huizen stonden oud en stil....van verre
kwam dof gedreun: het ruchten van de stad,
dan was het, of de huizen
nóg groter stilte hield omvat…
Een-en-al.
poëzie
4.0 met 3 stemmen 384 Wat vraagt één ziel van de Aard behalve vrede?
En vrede schenkt zij nooit, slechts strijd en streven,
En kort geluk, gevolgd door snik en beven, -
Zij stoort zich niet aan tranen noch gebeden.
Zij doet haar wil, en strooit haar heerlijkheden,
En werpt haar bliksems, door geen drang gedreven
Dan Macht en Noodlot. Ach, en alle leven
Trekt…
Het Lichte Beeld
poëzie
4.0 met 2 stemmen 930 Als wij, na nachten loom van liefde, ontwaken
En onze droom verkwijnt in 't morgenlicht
Zal, lief, mijn hand uw naaktheid strelend raken,
Uw zachte leden en uw aangezicht.
En al de dagen naar wier stil genaken
Zo lang ons droef verbeiden was gericht
Zullen wij samen zoete vreugden smaken
En fluistrend gaan of mijmren, de ogen dicht.…
Rembrandt: De Heilige Familie, ets
poëzie
4.0 met 4 stemmen 1.029 Was niet hun beider teerste droom, het kind te aanschouwen
Dat uit haar reine schoot zuiverste Liefde schiep?
Betastte hij niet zacht, en voelde hij niet diep
Verscholen leven daar, het lijf der lieve vrouwe?
Hoe kon zijn zaligheid zo plotseling verflauwen?
Wat angst welde in zijn hart, dat eensklaps hij ontliep
Het warm vertrek, waar aan…
Aan een Dichter
poëzie
4.0 met 5 stemmen 420 Dichter, van uw zachte woorden
waar gij omgaat begeleid,
aan de nooit betreden boorden
zwervend uwer eenzaamheid,
uit de weelderige wegen
van het leven tot de rots
van uw vast geluk gestegen
langs de paden van uw trots,
als de morgenzon gerezen
boven damp en duisternis,
Dichter, uit de streek der vrezen
in het rijk, waar vrijheid…