10574 resultaten.
Mijn gevallen geluk
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 330 Nu de bladeren weer losgelaten zijn,
De kleur van rood en geel zijn intree doet
Lijkt ook mijn zomergeluk te zijn gevallen
Op de straat waar ik het rood ontmoet
Ook op mijn wangen trouwens
Maar dan van kou en wind
Niet van geluk, mij eens verhitte
Als de winter wordt geboren
Hoop ik te zijn als sneeuw
Mooi en wit en zuiver
Wanneer ongetreden…
Winter
gedicht
3.0 met 95 stemmen 19.337 Zolang er sneeuw is is er hoop.
-------------------------------
Uit: 'Zolang er sneeuw ligt'.…
hoop
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 679 jaren geleden zweeg het geweld
in die groene lente van mei
na een lange grauwwitte winter
van duistere dood en ijzige koude
de zon kwam terug
men zag voedsel regenen
vogels zongen als in elk voorjaar
hun muziek klonk in de stilte
van wegstervende bommenwerpers
hoop in een nieuwe wereld…
het berusten
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 156 er stroomde veel water
heel veel water
dat de scherpe randjes
behoorlijk heeft afgevlakt
te lange winters
temperde het felle vuur
in mijn bloed
berusting zette zich
vast in mijn aderen
de krachtige hopen van weleer
waarmee ik dikwijls
de zorgen als rotte vruchten
van mij afwierp
zijn geworden tot keiharde
keutels die mij soms…
winterliedje
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 125 winter me in
een heldere
stille nacht
winter me
met wuivende
lichte weemoed
winter me
in verre
witte wanen
winter me
op een licht
geladen vlot
winter me
even maar
winter me…
15 maart, 44 v. Chr.
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 395 dood lachte, liet vallen de macht
De zee: geven en nemen doen
Meer vijanden dan was verwacht
De hoop is sneller verloren dan de tijd
De zon maakt zich op voor winter
Ik, verraden door mijn rationaliteit
Wie volgt mij op?…
dag winter
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 168 bomen gaan wijd open
hun takken krijgen knoppen
stil, verlangend hopen
op bladeren die ontpoppen
de mensen komen buiten
lachen, praten, luisteren
naar de merels die mooi fluiten
in groen geworden struiken
de winter zal vertrekken
zijn koffers staan al klaar
op reis naar andere plekken
misschien tot volgend jaar!…
Rijp
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 187 Hun blad ligt aan hopen,
onder heggen en struik.
Het groene mos kleeft aan tegels en muren.
Regen klettert tegen donkere ruiten.
Geen mens waagt zich naar buiten.
Maar bij het opstaan deze morgen…
’t Was of er een wonder was verricht!…
koud
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 178 in mijn tuinhuis goed verscholen
voor de kou en voor de vrouw,
want ik was de tijd verloren
en de achterdeur al lang gesloten.
het was midden in de nacht,
de heldere maan verlichtte,
mijn levenspad maar
ook mijn dagboek,
waar ik trouw mijn
dagen in verhaalde want
dat beschouw ik
als mijn plicht.
zo geheel toevallig of moedwillig…
OEI!
snelsonnet
3.0 met 18 stemmen 173 Oeigoeren wordt het zwijgen opgelegd
in kampen; Spelen gaan natuurlijk door
geen kans dat ik de gang van zaken stoor
maar wie verzwijgt is China’s laffe knecht
Imagine én de Negende: ‘n feest
maar wie daar afwijkt is er mooi geweest…
Winter
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 80 Een pantoffel naast een afgebroken tak,
breekbare vlokjes die de winter inluiden.
Een kat die gezwind een schutting over stak,
in de verte een zwaluw richting het Zuiden.…
HET WERK
poëzie
3.0 met 4 stemmen 997 Bij dag buig ik gewillig en strijk loon
mijn zwarte hand gedurig in zijn arbeid,
mijn zwarte kop nijgt onder 's meesters hoon
en krimpt; en lacht; en doet naar hem gezeid.
Maar 's avonds op mijn kamer in 't gouden lampelicht
maak ik gedichten zangerig en zacht
en zie niet, dat terwijl heel knokerig en spicht
op hoeken van mijn tafel een…
De jongen lacht
poëzie
4.0 met 2 stemmen 1.485 Moeder zal 'n hempje naaien,
laat het wieltje lustig draaien
draaien, draaien, draaien.
Van het geel katoen 'n lapje,
van 'n witte kant 'n hapje,
en de knoopjes van wit been
draaien 't hempje gauw ineen.
Jongen met zijn blote pootjes
blote beentjes, blote kootjes
stapt op 't witte beddewaad
als 'n wonderflank soldaat.
Kijkt de zonne…
Het pad
poëzie
3.0 met 4 stemmen 1.351 Als rijen militairen gevallen op het veld
zo liggen de jasmijnen in en op elkaar
heel krachteloos! van bloem en blad ontveld
en naakt. En op het blande zonpad waar
de merelzang nooit zweeg, het goud
is morsig nu; 'n kleiïg weke grond
strengelt in grauwe banen zwart door 't hout,
en 't hout is arm en kaal en menigwerf gewond.
Hier ligt…
MEITROOST
poëzie
5.0 met 2 stemmen 850 (voor de werkloze A. N. B.-ers)
in 1914
'n Zang, 'n zang
van weergeboorte,
'n zang die u, uw
Vrijheid meldt,
mijn makkers zo terneer
gestoten,
mijn vrouwen, moeders
zo ontsteld.
Zie 't hert dat van de berg neerviel
in 't diep ravijn, sta op, sta op!
het likt de bloedgeschonnen hiel
het heft de schrikkensdonkre kop:
en o zo goud…
ZOU IK?
poëzie
5.0 met 2 stemmen 1.106 Zou ik de morgenzon niet prijzen:
goud en blank schijnt zij de grijze
nevels van de heemlen heen
en haar goudglans straalt alleen.
Zou ik uwe lach niet prijzen,
gouden, blank, schijnt zij de grijze
nevels van mijn heemlen heen
en haar glanzen zie 'k alleen.
Donker was om mij en kommer
als in bos in 't zwarte lommer
bij grijze trieste…
Leegheid
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 205 Mijn knip is net zo leeg,
als mijn hoofd,
echter mijn hart is zo vol,
dat het de ledigheid overtreft
van voorgaande items.…
Liefde- niks - en haat
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 360 Emoties, liefde,
hoop- en haat,
toch beter als je
verstand werken laat,
daar:
haat wordt verward
met liefde,
terwijl de hoop is
vervlogen,
de liefde vertrapt
en haat een voor haar:
onbekend gevoel is.…
het leven
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 210 Hoop, geloof en liefde zijn de pilaren van ons bestaan.
Het zal ons steunen, waar we zijn of gaan.
Dat zijn de dingen die gratis zijn in het leven, waardoor we rust in ons hoofd en lichaam kunnen creëren.
Hou de moed in het leven, want het leven is ons maar 1 keer gegeven.…
Identiteit
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 181 ons hart de hamer
en de slag klopt bij eenieder anders
in voorspoed en in tegenslag
haar ritme in onzekere dag
het geluid van haar lied te zingen
laten horen
in het angstvol bonzen van de tijd
bloeiend
bloedend tot het graf
in de jongste dagen
nieuw en sterk
door Gods ondoorgrondelijk werk…
in het aanschijn
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 322 zeker komen
is de hoop die ik wil verwerven
ook om de droogte in mijzelf te verklaren…
Seizoenen van belevenis
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 185 van wanhoop, hoop
vreugde en verdriet.…
berusting
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 458 er stroomde veel water langs
heel veel water
zodat de scherpe randjes
behoorlijk zijn afgevlakt
de te lange winters
temperde het felle vuur
in mijn bloed
berusting zette zich vast
in mijn aderen
de krachtige hopen
van weleer waarmee ik
zó dikwijls de zorgen
als vruchten van me afwierp
zijn geworden tot keiharde
keutels die me dwarszitten…
Nog even herfsten
netgedicht
2.0 met 20 stemmen 542 mogen wij
nog even herfsten
de kleuren van
voorbije zomer erven
in rood en geel
verblijven want het
charmante bruin is al
helaas van onze lijven
met eikels en kastanjes
weten we de oogst
paddenstoelen kleuren
zich nu op het mooist
in zacht oktoberzonnen
is er nog dat sprankje hoop
maar als de echte winter komt
kent ook de lente…
Lege fles
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 151 in de hoop dat je er dan nog staat…
Het wonder van Salvador
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 172 Het zinkende schip zonder roer of kaptein
was ooit een brigade gevreesd in Brazil,
het liep tegen Turken te hoop zonder wil -
Guus was de koers kwijt, de afgang deed pijn...
Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis -
geen médaille bronze, noch médaille d'or
voor de geus van Oranje, geslonken tot muis...…
Vriendschapskuierend
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 889 samen kuieren
door de beukenallee
zwijgend
zoals dat mag, kan
delend het zonlicht
dat speelt
rond schaduwvlagen
geen vragen
enkel het gefluister
langs de blaadjes
echoënd in de wind
wetende
hoe de herfst
kleurend naar kaalheid
steeds haar weg
naar de winter vindt
maar ook,
hoe verborgen knoppen
weten te overleven
hoop…
Katjes
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 128 Nu denk ik steeds
"ik hoop dat ze
niet bevriezen"
want de winter
duurt nog lang.
Het is maar goed
dat katjes groeien,
en niet voelen,
zo zijn zij voor wat
vorst nooit bang.…
ONTKIEMING
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 69 Met maar een beetje bestraling
van het schraal verwarmende
helle hemellichaam, je rakend
met licht in troostende sfeer,
komt er hoop op vooruitzicht,
op een gelukstemmende lente.…
Bomenlandschap
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 248 Op ’t oeverland staan de wilgen
nu vrijwel zonder blad, zwijgend
langs de oevers van het spiegelmeer
een zwaan zwemt in grote cirkels
golven verspreiden in afstand
een visser neuriet zacht een lied
je bent niet meer bij me
in liefde of vertrouwen
hoop maar dat je dat inziet
het bomenlandschap
heeft nu behoefte aan stilte
winter aandachtig…