Alle inzendingen over winter OR lente OR euforie

overal verschenen lichte huizen; vol van zon een overvloed aan witte draden spon hun sprookje in de bomen hoe dood toch schoonheid weeft in weergaloze rondingen, doorschoten met die pijn om wat verloren lijkt als dan herfst in volle kleuren prijkt verliest die glans de euforie van immer jong en levend zijn: de evenknie van lente sluimert…

Elke lente opnieuw vieren tuinen feest. Narcissen tromboneren. Zwarte merels zingen. Bloesems juichen! Lente, zomer, herfst en winter. Geluk is bloesem van de geest.…

winterse buien verlangens naar de lente zijn ondergesneeuwd zelfs de tere krokusjes dragen een hoedje van sneeuw…

Winter Zomeruur Spring'tij ont-regeld uurwerk Herfst blad schrijft lente…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

De winter regent, stuurt tranen over m'n gezicht. In de lente vele druppels zout, weerspiegeld door het licht. De winter sneeuwt, dwarrelt de pijn in mijn hart. Maar pijn dooit niet zómaar, omdat het warmer wordt.…

Lente... wacht ik de kwakkelwinter meer dan zat Er liggen reisfolders op de deurmat... De reizigers lachen me als modellen toe Ik ben zo'n winter beu en zo erg moe Er zijn boden,narcissen trompetteren het rond: lente...nadert.…

De winter weent, de lente lacht, ik ween en lache tevens.…

in de lente wil ik met je springen in de zomer dan rozen erbij in het najaar ons ermee omringen onze winter beginnen in mei…

Ik verlang zo naar de lente ik verlang zo naar de zon ik zou wel een moord kunnen plegen ik leg die barre koude lange winter om!…

de woorden gezonden over golven van zand verwaaien zeewaarts in stormen van nachtelijk geweld zinken zij weg de dageraad met wazige vingers schrijft zinnen van opgediepte letters uitgeademd in liefdevol gezang vleugeldragend de hartenklop grasduinend in gevoel raakt me verblijd overspoeld in euforie zwemmend in oceaan van geluk…

zijn opgewektheid heerst in het huis van plezier na de opstanding…

De winter doet de vogels wijken, De lente brengt de vogels weer. Zij denken aan hun verre vrinden; En wijkt in 't end de laatste orkaan, Dan zoeken zij hunne oude linden, Die weer in volle bloesems staan. Zij zijn voor armen en voor rijken Geluksprofeten van de Heer... De winter doet de vogels wijken, De lente brengt de vogels weer.…

De winter valt, Als een koude deken Vergaren voor slechtere tijden Geen overschot, buiten niet te mijden De winter valt, Water van vloeibaar naar vast Een eendje vastgeklonken onaangenaam verrast De winter valt, De dagen korten Wederom wat minder tijd Totdat de lente weer bevrijdt…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

En leven in kleuren en geuren Die jij als lente draagt Ook al is het nog winter…

Najaarsblad dat Zich uitvouwt Op de stenen Van mijn stoep Om mij hart'lijk Te ontvangen als Ik in de winter Zonder sneeuw en ijs Naar buiten stap, Nerven in schoonheid Gestorven die het Brughoofd naar Mijn lente zijn, Herfst die moeiteloos Zo op het oog het Voorjaar bereikt En de winter overslaat…

Nu al kan ik de rimpels van lente tellen April grillig weet niet wat ze wil Er is wind uit allerlei hoeken Er is regen en hagel herinnert aan winter Wie mint er... zo'n lente? Misschien de vogels in hun spiegels van water Misschien de vogels bouwend aan hun nest.…

Alles is daar maar we weten het niet: de lente in het schuiloord van de winter, de regen in de rivier, de zon achter de wolken. Alles is daar maar we weten het niet: de verzoening in het glimlachen naar elkaar, de omhelzing in de mooie kaart, de zwaluw in de lente.…

lente groet bloemen bloeien overal waar je kijkt de winter hebben we achter ons gelaten lente brengt beloftes geliefden met vlinders in hun buik de natuur komt tot leven alles draagt kleur, onder een strakblauwe lucht worden mensen vrolijk en blij, de winter is eindelijk voorbij.…

Krokussen ik heb ze al ontdekt in het gras waarin ze zich ontvouwen als een schilderachtig geheel in sneeuwwit, paars en zonnig geel zien ze er uit als was zo ook de narcis hun aanblik zo puur en fris ze kondigen de lente weer aan want de winter (nou ja, winter!) die mag nu wel gaan…

Koning winter laat nog één keer Zijn koude adem spelen Blazend de ijsvlokjes transparant Over de beginnende lente aarde In wit gekleed lacht hij tevreden Wetend dat zijn tijd er bijna op zit Lente zal de koning doen smelten Opgelost vervlogen in het niets Koning winter laat nog één keer De kracht van zijn adem zien Snijdend over de koude…

ik liet los keer op keer het kwam terug net als de lente die de koude winter opvolgt en je verwarmt met haar eerste zonnestralen…

ik aanvaard dat nachten vallen als tranen dat stilte breekt maar ook een nieuwe dag dat sterven komt voor al wat leeft en lente winter nodig heeft…

In de lente ontlook de bloem In de zomer scheen de zon volop In de herfst viel het eerste blad En nu, nu is het winter in m'n hart…

straten loop ik af om je te zoeken van winter tot lente dag en nacht van uur tot uur maar ik vind je maar niet er is ook niemand anders die je ziet…

't Was winter. Onze dirigente verlangde hevig naar de lente. Ze stak zichzelf in lichte kleren en liet ons vrolijk kwinkeleren.…

ik wachtte op de lente verlangde naar de zomer zag uit naar de herfst en wilde de winter voorbij en steeds weer werd mijn geduld op de proef gesteld…

Hij kon niet voldoen aan haar verwachting en steeg niet in haar achting toen zijn keuze zo anders bleek werd het winter in haar zomer maar toen hij zijn eigen weg kon gaan brak voor hem de lente aan.…