Alle inzendingen over winter OR tranen OR pijn

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

in elk licht verschijnt je lach verscholen achter zo veel pijn je hart gekraakt nog meer dan dat je liefde kent weggeëbt van al jouw bloed waar tranen vloeien pijn, pijn, wat een pijn zie die kinderlach gevuld met tranen weg lach, zie de pijn kun je nu nog lachen?…

Nooit zal ik deze pijn weer voelen Nooit zal ik er weer aan toegeven Niet omdat ik niet mag maar Omdat het gewoon niet kan Deze pijn zal niet wennen Deze pijn zal ondragelijk zijn Niet omdat niemand anders het voelt maar Omdat ik het voel Nooit zal ik deze tranen weer zien Nooi zal ik ze meer voelen Niet omdat ik niet wil maar Omdat…

De pijn van "zijn" zal altijd overheersen de pijn van verdriet eveneens de weemoed van wat ooit was is ineens weg, nooit meer goed. De pijn van onzichtbaar verdriet zal altijd om hen heen hangen als een doorzichtig voile waar geen traan doorkomt.…

Als ik wegloop om mijn tranen loop ik weg met mijn tranen persoonlijk vocht door eigen verdriet Dus tranen van en voor mij en niet van en voor anderen Ze zouden niet weten, waar ze aan toe zijn als ze ook nog zouden dienen voor jullie En troosten dempt vooral de put die veel dieper reikt dan dieper Dus laat je eigen tranen komen snik…

Vlak naast elkander liggen ze vreugde- naast verdriet de traan die biggelt verraadt het antwoord niet. Of je verdriet, verlost door een traan te laten vloeien of een lachbui die hetzelfde kost vlak naast elkander 't Is de emotie die 't 'm doet.…

ik aanvaard dat nachten vallen als tranen dat stilte breekt maar ook een nieuwe dag dat sterven komt voor al wat leeft en lente winter nodig heeft…

De sneeuw valt zacht, op heg en struik, de takken als met witte bloesem overdekkend. Met glinsteringen in het witte winterlicht. Geluidloos dekt de sneeuw de aarde dicht. Elk geluid klinkt nu gedempt. Het ligt daar stil en koud te zijn. Als met een zachte deken toegedekt, in zoete rust, nog ongerept en rein. Een poes waagt zich naar buiten…

Beschutting is goed, ik weet het, ik moet opstaan – en een boom planten.…

als een ziel zich aan de winter schenkt is dat slechts schijn als zij even onzichtbaar wenkt lijkt het sterven doch ze draagt in duisternis dolende pijn…

Tranen stromen over mijn gezicht Moeder, ik hou van jou Ik heb pijn Omdat jij pijn hebt...…

Mijn tranen komen niet voort uit verdriet ze komen wanneer de bomen kaal en levenloos lijken mijn hand de zon maar niet kan bereiken mijn tranen komen voort uit ijzige kou door de wind in de winter tegen mijn gezicht en dan loopt het niet zo in de gaten dat ik jou verstopt heb in dit gedicht.…

Iedereen kent het waardeloze gevoel Zoveel pijn met wat voor doel. Ooit sprongen de vonken er vanaf En nu voelt het doods als een graf. Maar deze eerste liefde vergeet je nooit En er komt ooit weer iemand die je hart ontdooit.…

Tranen van bloed Of wat het ook zijn Dacht aan het ene En huilde van pijn Hoe graag ik ook wilde Maar hoe liever ook niet Ik huilde van pijn En sneed van verdriet Ik bleef maar zeggen Het gaat wel goed Maar niemand wist dat ik huilde Tranen van bloed…

waar de pijn zal vervagen die we samen zullen dragen zodat tranen die je liet zullen verdwijnen in het niets…

IJzeren tranen plengen over mijn wangen Pijn uit lang vervlogen dagen Maar ook de nieuwe pijn niet kunnen verdragen Eelt houdt niet langer mijn hart gevangen Als een stalker haalt uiteindelijk de monsterlijke angst De geverfde glimlach van mijn gezicht Het koude afscheid doet haar plicht Verdriet verjaart niet, doch duurt het langst Voor…

weg Het afscheid lijkt een eeuwigheid De tranen zijn onze stille getuige Geruisloos glijdend over onze wangen… De dagen in eenzaamheid zullen komen Nooit meer zullen wij elkaar voelen Elkaar hartstochtelijk beminnen Langzaam laten wij elkaar weer vrij……

Mijn tranen zijn gedroogd, mijn glimlach is terug. Ik luister weer naar anderen, ben na maanden minder stug. Maar diep van binnen zit nog steeds die pijn. Dat kan ik niet veranderen, ook al wil ik vrolijk zijn!!…

niet ben Als vluchtweg of als manier om te vergeten Ookal doe ik het niet bewust Het zou niet samengaan met mijn geweten Nu doet het pijn Maar dat zal slijten Met een hoop geduld En zonder verwijten Maar voor nu Zijn die tranen terecht Want zeker nu Is de pijn veel te echt…

Tranen lopen over mijn wangen, Elke dag weer, Ze vinden hun weg, Van geluk of pech. Tranen lopen over mijn wangen, Om de donkere gangen, Wanneer wordt het weer licht? En verschijnt er een lach op het gezicht? Tranen lopen over mijn wangen, Emmers lopen vol, Het is echt niet voor de lol!…

als je veel verdriet in je draagt en er is niemand die er eens naar vraagt als je hart eenvoudig tranen laat en er is niemand die daar voor openstaat als je glimlach niet meer glimmen wilt en er is niemand die de tijd met jou stilt kom dan maar even in mijn armen ik zal je troosten en liefdevol verwarmen…

Bellen dat kan handig zijn zodra je ver weg bent, Je praat over gevoelens de gevoelens die jij kent Je stem dat kan hij horen Je tranen ziet hij niet, Laat hem dan je pijn eens voelen Zodat hij het herziet Bellen dat kon handig zijn zover was je toch niet? Laat hem dan je pijn eens voelen Zodat hij ook eens tranen ziet.…

ik verdrink struikel en val neer op de vloer. wat klungelig sta ik op en zie bloed. rood gekleurd levensbloed. krampachtig probeer ik het te laten stoppen. voorzichtig druk ik tegen de wond dat al bloedde voor het gebarsten was. het druppelt naar onder naar het eeuwige wat eeuwig te noemen is. weg van mij en weg van mijn eeuwige…

Ik weet niet meer wat de te doen Ik weet niet meer wat niet te doen Ik weet niet meer waar naartoe Ik weet niet meer waarheen ik moet Zo verloren, zo alleen Zo verlaten, zo veel geween Mijn tranen stromen inwendig door Een stortvloed van pijn en verdriet die gutst door mijn lichaam heen Ach, ik weet niet wat ermee te doen Ik weet niet…

Ik verberg mijn tranen Ik verberg mijn verdriet Ik voel me niet open maar ook niet gesloten Niemand weet hoe ik me voel, dat ene moment dat je kijkt in de spiegel, dat je jezelf in je ogen kijkt En je haat en woede ziet Het doet me nog meer pijn maar mijn pijn ziet niemand, niemand behalve ik, ik zie mijn spiegelbeeld, mijn verdriet ziet…

Verlangens, ooit zonder pijn, zonder die draad, zonder die lijn. Van dit verhaal, soms verbaal, vaak non-verbaal. Niet meer wetend wanneer ik faal. Uit te zien ja met tranen, tranen van ootmoed, Soms verlatend, nooit zonder groet. Is het vaak het kleine, ja het kleine wat het doet. En daarom loop ik vaak achteraan de stoet.…

Ik laat een traan van verdriet Er is niemand die het ziet Mijn pijn en mijn verdriet Ik voel het een ander niet Ik voel me eenzaam en alleen Ik heb helemaal niemand om mij heen Ik laat een traan van verdriet Er is helemaal niemand die het ziet…

Alle tranen zien er het zelfde uit Maar ze hebben allemaal een andere betekenis We hebben tranen van verdriet, we hebben tranen van wanhoop, We hebben tranen van woede, pijn of eenzaamheid Soms hebben we zelfs tranen van geluk, blijdschap, tevredenheid Iedereen laat wel eens een traan, het is heel normaal Het is niks om je voor te schamen…