3886 resultaten.
Patron
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 206 so I guess
that thy art incomplete alike
or art thou good a friend and thus
believing firm applaud thy must
Though poetry is not my thing
my roerbak sells, thou art buying…
Prima vera
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 67 Come rain or shine, het was des kiezers wens
Maar of het lukken zal, dat weet geen mens
Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en
de reactie daarop van Bet Weter…
ineens zonder jou
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 2.683 Sprakeloos,
Ongeloof,
troosteloos,
ineens zonder jou !!!!!
Nog zo veel plannen,
nog zo veel dromen,
nog zo veel dingen ongezegd
ineens zonder jou !!!
Al die woorden,
zo vol troost gesproken,
helaas dringt het niet door
ineens zonder jou !!!
De tijd zal leren,
of dit leven nog vol vreugde kan zijn zo
ineens zonder jou !!!!…
Het Mooiste Feest
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 4.240 Over ons land
een hangende,
dichte mist
troosteloos
en droevig
is de componist
Lichtjes door
de sluier
en het ver-gezicht
Donkere dagen
voor de kerst
zoals gebruikelijk
en zoals gewoon
een virus nu
aannemelijk en
bewegelijk
is nu niet ongewoon
Maar tussen
de misere door
brandt licht
van hoop en kracht
omdat eens in
duistre…
Herfstluchten
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 337 regenwolken die traag over drijven
vertellen van grijsheid en
niet goed weten wat en hoe
terwijl mensen zich vragen stellen
en heimwee hervinden naar
blauwe luchten en warmte
als een deken om je schouders
licht wordt gezocht
maar is spoorloos en nergens
laat geen schaduw vallen
omdat de vruchten er triestig
van zouden worden, ontheemd…
VORSTLOZE WINTER
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 134 De vijver van het verlaten landgoed
ligt eenzaam en donker, streng omgeven
door oude, kale bomen, die triest leven
onder een grijze, gerafelde hoed.
Hun geboetseerde stammen zijn bebloed
met verleden, dat zich nòg wil geven
aan des adels gestorven bevelen,
slechts droevig verzinkt, maar steeds schimmig woedt...
De hoge takken, dicht op elkaar…
Ik weet het even niet meer
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 447 Ik weet het even niet meer,
al doe ik zo mijn best;
De duisternis van dagen
bevangt mijn ziel en doet
me alleen nog hopen dat
er spoedig licht komt,
dat ik zelf geduldig
kan zijn en niet veroordeel
wat me hindert, wat ik
meedraag van een ver
verleden, wie ik ben en
toch niet zijn wil.…
ZWERVEN BIJ HERFSTWEER
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 108 Kille herfstnevel
hangt boven wijde velden.
Stille leegte... Doods...
Plots klinkt luid kraaiengekrijs
als 't warme lied van leven.
Van de wandeltocht
ben ik moe, wil omkeren
of even zitten.
Maar wind door kale peppels
geeft me drang verder te gaan.
Gele herfstbomen
worden ijler en dunner.
Dan verlang ik
naar druppels witte wijn,
die…
Nu groeit het grijs heel hard
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 195 De mensen worden moe en groeten nauwelijks
nog, ze willen enkel vluchten naar hun huizen
waar warmte wacht of waar ze kunnen schuilen
ver weg van ’t grijs en van de troosteloosheid die
overal verspreid nog enkel toeneemt met de uren.…
Troosteloosheid oftewel ´velvolmaking´!!
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 236 Als dichte mist in de ochtend
de eerste rijp op de bomen
als extra dekens op het bed
Het vel wat de warme melk afdekt
"Velvolmaking" oftewel troosteloosheid
van vele vele levens
Toch snakken zovelen naar levensadem
happend, zoekend, zich banend naar lucht
Verlangend naar een zonnestraaltje
wat soms de dichtgehouden overgordijnen
kierend…
Leegloop in de Franse Campagne
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 419 een verlaten dorpje in de Cevennen
natuurlijke troosteloosheid, intense hitte en 's winters koude
je moet wel heel erg van deze plek houden
hier te moeten wonen zal buitenlanders nooit wennen
slecht een kleine oude woning staat er nog te koop
restant van de huizen is reeds tot ruïnes vervallen
daarvan resten nog slechts muren en afgebrokkelde…
XLIII -naar het oosten - 1930
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 131 wegen ongekleurd
troosteloze straten gaan
in namiddaglicht
de tijd wordt trager
het landschap onveranderlijk
lage grijze lucht
tsarenfamillie -
we slaan de zomer over
met het zachte leven
koolmeesjes buiten
de rode kater binnen
in een herfstballet -
vier kerstzangers
voor de japanse keizer
zingen amerika…
Ergens tussen het begin en 't einde
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 209 Het is maar goed dat je in de lente,
zomer en herfst van je leven niet weet,
hoe je in de winter van je leven
belazerd wordt.…
Nachtleven ( haiku )
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 333 Het bos wordt verandert
In de late avondzon
vogels verstillen
De duisternis lokt
krabbeldiertjes van de nacht
geritsel in't struweel
De maan klimt hoger
werpt de schaduw van een uil
die troosteloos roept
Stil zit ik daar
als ongenode gast
waar zij regeren.…
Herfst knaagt
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 353 Terwijl de herfst
reeds volop knaagt
aan de bleke
natte zomer
denk ik aan de lucht
zo helder dat het blauw
pijn doet aan de ogen
aan een warme zon
in plaats van steeds
kortere grijzige dagen
die definitief de zomer
troosteloos uitluiden
ben nog niet
aan donker toe…
Bogen van hoop
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 106 Waar wolken treuren
in egale grauwheid
huilend tranen storten
als een lijdend
somber verdriet
troosteloos de einder
tot vaagheid verschiet
en de wereld
zoekt naar warmte
straalt toch licht
van de zon
in kleurrijke bogen
op donker verleden
hoop voor toekomst.…
Lentelui
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 209 Tussen de troosteloos
afgestorven herfstresten
waren de bollen me voor.…
Bogen van hoop
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 69 Waar wolken treuren
In egale grauwheid
Huilend tranen
Storten
Als een lijdend
Somber verdriet
Troosteloos de einder
Tot vaagheid
Verschiet
En de wereld
Zoekt naar warmte
Straalt toch licht
Van de zon
In kleurrijke bogen
Op donker verleden
Hoop voor toekomst…
Oosterend
gedicht
3.0 met 3 stemmen 3.205 Ik, op de schommel
zwijg boven gras.
Het hoge zorggras
met de paardenbloemen.
Jij, op je knieën, maakt
een rolbaan voor jezelf, voor
als je oud bent. Dan kunnen we je
naar buiten duwen. En weer naar binnen.
Ik luister naar jouw handen.
Hoe ze hameren. En ik zit op
de schommel, zonder schommelen.
Rek zonder rekken -
De lucht tikt…
Valentina
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 60 Zie ook de hartverwarmende rooie oortjes opwekkende Netgedichtflix-serie over Valentijnsdag...
_________♡____________♡__________
Al voelt het warm, je zangstem
in hiberna
Bij brandend kaarslicht, maar voor wie?...vervloekt!
Ik ben de man die jou in stilte zoekt
Ik hou van wierook romantiek
lucerna
Weet, als ik bij je ben, wat ik
nu…
Een nieuwe winter
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 124 Hoe bezinning stroomt in mijn lichaam tegelijk voel ik een
sluier als een dichte uitgestrekte verstilling bedekkend bloemengeur
geritsel van bladeren, vogelgefluit waarin ik ook creativiteit en inspiratie inadem
Een nieuwe tijd breekt aan: het is de winter die met haar natuur terug is van weggeweest.…
de fluistering breekt....
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen 1.295 waar die fluisterende stem,
het zingen der wind
als een lied vol liefde
bekoren wil
weerspiegelt een ster
in gelaten tranen
de glinstering breekt
haar duister gevoel
overheerst beklemming
de troosteloosheid
waar toekomstdromen
niet langer zijn
flakkert een briesje
stormwind aan
haar liefde verloor
fluisterende woorden…
lieve jij
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 1.222 mijn gevoelens
zijn eindeloos,
gedachten
zo troosteloos.
Wat is de zin van het leven?
Waarom
is het jou niet gegeven?
Waarom zo kort,
waarom zo jong?
lieve jij,
nooit ga ik jou vergeten!…
Tot op het bot
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 205 Amper drie tot de derde,
maar machteloos als troosteloos
en aangeslagen
als de honden
die met scherpe tanden
het blauwgeslagen vlees
van botten trekt.
Zij doken in haar boezem.
Met stenen die nog over water stuiteren,
van her en hot tot aan de horizon.
Hij wou dat hij haar zoenen kon.…
Herfstkleur
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 664 De zomer is voorbij
Vogels trekken weg
Dag duurt korter dan de nacht
En blaadjes pronken
Met hun nieuwe kleuren
Maar hoe fleurig het nu is
Straks is de wereld troosteloos
Met enkel kale bomen
En bruine bladeren op de grond
Het raakt me net zoals de dood
Ook ik val naar beneden
Als een blaadje op de hoop…
Alleen in het donker
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 230 Donkere holle ogen
een troosteloos gezicht.
Alleen in het donker
geen enkel sein van licht.
Sterren flonkeren in de hemel
als diamanten op de huid.
Kijkend naar links en rechts
maar geen enkel geluid.
Helemaal alleen beseft ze
voor de laatste keer die avond.
Langzaam laat ze zich vallen
en eindigt op de grond.…
buiten
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 450 buiten
troosteloos
grijs, nat en kil
binnen
een mooi beeld
in mijn hoofd
de zee,
stralende dag,
zon van vuur
een zeepbel
zweeft door een
diepblauwe lucht
op weg naar boven
steeds hoger en hoger
ze springt
ik ontwaak als
uit een droom
en luister lachend
naar het ritme
van regendruppels
buiten…
verdriet
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 116 Beelden vereeuwigen,
op het netvlies
van een vorig leven
Troosteloos verloren,
in diepe kloven
van een ontaard gevecht.
De schijnbare wrevel
is onnodig berecht.
Blijven geloven
kan niet meer.
Het is zelf verboden
één druppel herinnering
op te slorpen,
in de nederige geest.…
Depressieve Buien
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 992 De oude binnenstad is winterig en nat
Mannen op weg naar huis of een kroeg,
weggekropen in hun opgeslagen kragen.
De oude hoer achter haar beregende raam,
geen gretige klant te zien, het is te vroeg
Dit is een van die winternatte dagen
met de natte geur van bejaarde scheve stenen.…
winterliedje
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 125 winter me in
een heldere
stille nacht
winter me
met wuivende
lichte weemoed
winter me
in verre
witte wanen
winter me
op een licht
geladen vlot
winter me
even maar
winter me…