15162 resultaten.
Verkeer
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen 1.086 Wanneer verkeer,
verkeerd is,
is men
in opperste staten.
Als echter de
gelukzaligheid
verkeert
is "verkeerd"
ineens
als een ballon
opgelaten!…
Het kan verkeren.
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 341 Ik was vroeger een kwebbeltante
ook een behoorlijk huppeltrutje
was uitgekookt, wist van wanten
ging niet snel door 't afvalputje.
Later was ik bekend om het sjansen
ging graag met jongens aan de haal,
soms van adel, vaak gewoon Jansen
ja, een bruiloft heb ik wel gehaald.
Nu ben ik helaas een bejaarde bes
niet meer piep maar ook niet stok…
Het kan verkeren.
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 365 Ik was vroeger een kwebbeltante
ook een behoorlijk huppeltrutje
was uitgekookt, wist van wanten
ging niet snel door 't afvalputje.
Later was ik bekend om 't sjansen
ging graag met jongens aan de haal
soms van adel, vaak gewoon Jansen
ja een bruiloft heb ik wel gehaald.
Nu ben ik helaas een bejaarde bes
niet meer piek maar ook niet stok…
HET KAN VERKEREN
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 247 (oftewel van mysteriespel tot klucht)
De geestelijken deden aan toneel
Het kerkvolk kon op die manier iets leren
Als het vertoefde in het Huis des Heren
Viel het ontzag en opluchting ten deel
Het was rond dertienhonderd functioneel
Om Bijbelteksten zo te ensceneren
Ook wereldsen gingen het uitproberen
Dat zorgde voor een brok in clerus’…
Verkering
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 251 In het verkeer met vrouwelijk schoon
is afstand houden niet mijn ding,
op de snelweg van het minnen
daag ik de dames voor de kling.
Al botst het soms weleens
ik raak niet uit het lood,
let niet op voorrangsborden
al stop ik wel voor rood.…
Verkeer
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 77 Ik bewoon een huis aan een stille straat
die met het passeren van vele jaren
zijn logistieke taak lijkt te bedaren
en merk dat verkeer niet langer langsgaat
steeds minder wordt er doorgereden
en dan ook steeds in dezelfde richting
geen bord roept op tot die verplichting
verkeer verloopt om een vreemde reden
ooit was de straat een drukke…
het kan verkeren
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 268 mijn glazen dalen af
naarmate ik haar ervaar
en de zoete reuk mij bevangt
als lokkend gebaar
het witte zijde kleed omhult
haar flets waarneembaar lijf
waar een licht golvend gewelf
zeker nog niet hangt, zover ik
met fantasie daarop drijf
de afstand valt weg
ook al schept het naakte
geen innig dichterbij
ook niet als ik haar raak;
een…
Verkeren kan het.
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 100 De betoeterde
toerde in vervoering rond
op de rotonde
vrije geluiden
spuiende naar verluidde
als een etude.
Claxonouverture
gedurende het 'tuut tuut'
door muzen gehuurd.…
"Het kan verkeren".
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 70 Idealen worden
vermalen
en tot gruis
gemaakt,
om vervolgens te
verstuiven
en nieuwe mensen
aan-te-raken.…
Het kan verkeren
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 89 De god, de vader en de zoon
Hoezo werden we dat gewoon
De moeder, dochter, de godin
Van alle leven het begin
De kerk die emancipeert
Hoog tijd dat het tij eind'lijk keert!…
briev an sintuklaas:
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.817 Avast budankt or, sintuklaas!
Petrik
O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus.
O ja, en netuurluk de groetu an pied!…
To the point !
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 212 dat wil je niet weten
wereldstad, Amsterdam een dorp
vergeleken bij Mexico
rode lap voor een stier
maakt hem gek, dol
hier of daar
to be or not to be?
keuzes en nog eens keuzes
in een ultra-moderne tijd
ook zijn er nog het berbers dorp
met berggeit
hondenpoep, kattepis
dat is geen...
geheit!…
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
laat de lente komen
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 511 Om onze lichamen te verwarmen
En onze wereld omarmen
Laat nieuw leven groeien,
En nieuwe bloemen bloeien
Het is genoeg geweest,
Winter onze kwelgeest,
Je kunt nu heengaan,
Jouw werk is gedaan
Je mag de staf overgeven,
Aan het nieuwe lenteleven.…
illusie
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.618 Op een nacht dwaalde ik door een verlaten laan
toen ik in het schijnsel van de winterse maan
vaag een elegante vrouw zag staan.
Verkerend in de zalige waan
dat ik mijn allerliefste daar zag staan
ben ik als in een droom naar haar toe gegaan.
Toen ik haar was genaderd zag ik ontdaan
wat een vergissing ik had begaan.…
Vlissingse meisjes.
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 595 Meisjes van het mooie weer en van de zon,
en met altijd de wind in het haar,
zeg me waar ze jullie in de winter parkeren,
dan ga ik op zoek en vind jullie daar.
Ik loop dan een stukje met jullie op,
dan word ik weer jong en vitaal
en haal een oude brutaliteit in m’n kop:
Wil jij misschien met mij verkeren?…
Hittegolf.
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 662 die mijn kokende dakkamer vult
met verlangen naar een koude winter.
1982.…
Kerstmis
netgedicht
2.0 met 13 stemmen 2.458 In het zilveren hart van de winter
hervind je een blij geheim
het klopt aan bevroren ramen
zingt in dennewouden
roept met de stem van wilde zwanen
en warmt zich in je bloed
In het zilveren hart van de winter
bedenk je een nieuw verhaal
je brengt alle woorden samen
vreemde en vertrouwde
nieuwe en oude
zolang je beweegt…
BLAASTEST
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 789 De krantenkoppen maken mij niet bang:
“Een blaastest in ’t verkeer wordt vaste prik”.
Nee, van zulk nieuws ben ik juist in mijn schik;
de wachttijd in het ziekenhuis is lang.
Denk maar eens aan de tijdwinst die dat schept,
als je een flinke blaasonsteking hebt.…
Heet van de naald
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 80 Dit jaar wint Overijssel dus de cup
Voor vrouwen met de allergrootste borsten
Bh's waarin zij deze joekels torsten
Gaan zelfs van D tot F en 'running up'
Dit hete nieuws heeft menigeen verrast
Verkeer op weg naar Zwolle loopt al vast!…
Sneeuw
hartenkreet
3.0 met 17 stemmen 247 De sneeuw valt zacht, op heg en struik,
de takken als met witte bloesem overdekkend.
Met glinsteringen in het witte winterlicht.
Geluidloos dekt de sneeuw de aarde dicht.
Elk geluid klinkt nu gedempt.
Het ligt daar stil en koud te zijn.
Als met een zachte deken toegedekt,
in zoete rust, nog ongerept en rein.
Een poes waagt zich naar buiten…
Op een mooie winterdag
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 40 Denken aan winter
zowaar een vredige rust
in stilte gehuld
Wind waait door het park
eenden bij winterse plas
delen laatste nieuws
Storm in de vijver
twee woerden zijn zo verliefd
weet niet wie zij kiest…
[ Beschutting is goed ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 40 Beschutting is goed,
ik weet het, ik moet opstaan –
en een boom planten.…
Kristal
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 423 Het kristal
Van de heldere nacht
Innig gearmd
Met
Het cracquelé
Van de vorst
-
Het prille begin
Van
Een nieuwe winter…
Iets van lente...
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 674 Iets van lente
hangt al in de lucht:
het zalig-warme
en de tover van het licht;
de glimlach van de mensen,
en regels voor
een nieuw gedicht.
Al zal de winter nu nog niet
zich echt gewonnen geven,
er zijn al duizend tekens van
het nieuwe leven.…
Het weer
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 273 Zelfs Moeder Natuur
Weet niet meer: is het vriezen
Of is het dooien
Na een lentekerst
En een krokus nieuw begin
Treedt de winter in
Gedwongen ijspret
Geen trein of bus maar schaatsen
Op stoepen en straat
Dan smelt het water
Zonneschijn, warme regen
Winter slechts even
Twee maanden te vroeg
Strijden winter en lente
Roert de maand…
er zijn uren
gedicht
3.0 met 39 stemmen 22.380 Er zijn uren
Zonder jou. Soms. Misschien. Het is denkbaar.
Er zijn rivieren met oevers vol boterbloemen
Zonder jou.
Er zijn wegen zonder jou. Zijwegen, ongelukken,
greppels.
Vlinders zonder jou zijn er, distels. Ontelbare.
Er is mismoedigheid zonder jou. Laksheid. Angstvalligheid.
En er gaat geen uur voorbij,
Er is nog geen uur voorbijgegaan…
Wintermorgen
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 332 Nu op deze wintermorgen
voetstappen krakend
sporen achterlaten
in de sneeuw
blaas ik mijn verdriet
als adem weg in de kou
waar het door de wind
zal worden gevangen
om in bevroren takken
van bomen te schuilen
tot de zon mijn tranen
omtovert in kleine parels.…
kabinet van de dichter
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 216 De zomer kijkt de winter na
ongeschaafde planken
zongedroogd en uitgewerkt
net als hij die oude man
de schrijver van weleer
met verjaarde handen
timmert hij ´n eigentijds
verleden bij elkaar
zijn nieuwe kabinet
de winter achterhaald
op afgeschreven hout
dicht hij zijn leven…
wijs-heden
netgedicht
2.0 met 29 stemmen 1.772 ik aanvaard
dat nachten vallen
als tranen
dat stilte breekt
maar ook
een nieuwe dag
dat sterven
komt
voor al wat leeft
en lente
winter
nodig heeft…