Alle inzendingen over winterslaap OR herinneringen OR verdriet

Als je hele leven kraakt een halve dood je raakt voel je dan gerust alleen met d'winter om je heen denk maar niet aan d'lente doorgaans kort van lengte denk maar niet aan d'zomer die maar niet wil komen denk maar niet aan d'herfst die 't beetje zomer bederft denk maar niet aan denken laat slaap uitkomst schenken beleef je eigen winterslaap…

zien, als levend stof van licht voorzien, waar uit ik dagelijks ademhaal, verkleeft met de schemer van de wintertijd, getekend in het eelt van beide handen wat zienderogen vergeeld, wordt het weinig van de zon in zijn lankmoedigheid ons toebedeeld, wordt vruchtbaar, als we worden bevrijd uit de hardnekkige warme schoot van een lange winterslaap…

Ik hou niet van ijskoude dagen Van wind die door de kieren waait Oh was ik maar een zevenslaper Geen hond die blaft , geen haan die kraait Maandenlang ver weggestoken Me hullen in mijn eigen huid En ademen op mijn eigen ritme Geen mens te horen, geen geluid Laat me ontwaken in de prille zomer Wanneer de kievit wiekt boven het land Laat…

langs omwegen belandde hij in een winterslaap hij reisde van buiten naar binnen en vond de weg naar de sterren hij draaide zich niet meer om…

Toe maar, ik neem ze, die koude toppen en tenen. Steek ze in me en laat mij je verwarmen, geen afgrond voor verlangen mag hier bestaan. Ik neem ze voor lief en versla de kilte in jou. Kom tot mij, kruip dicht tegen mij aan.…

verdwaal in geschiedenis vergeet een deken van tijd soms slaan de uren over is het vandaag al gisteren eerder dan het geheugen zich herinneren kan marginaal, wederkerig met terugwerkende kracht het is nog geen ochtend sla de nacht om je heen koester de nerven in elke minuut van het hele uur blijf nog even liggen voordat je voor…

De winterslaap ziet visioenen van bloesems door lente prikkel.…

in de grijze deemstering hoor ik je ritselen en rillen hoor ik je zuchten onder die kale boom koesterend de herinneringen winterslapen met een nieuwe droom.…

Herinneringen zijn als bloemen, je kunt ze plukken op de woorden van een lied. Soms rollen tranen, maar verdrietig zijn ze niet. Je ruikt hun geur, ziet weer hun kleur. De handen die ze gaven, zodat ze troosten, laven. Je bent weer kind, als met de geur van brem en kamperfoelie. De zilte geur van zee en strand.…

Maar herinneringen blijven, dat mag, ze laten jou eventjes herleven, brengen een beetje zon op een regenachtige dag.…

Verdriet Als ik ga sterven denk dan aan de mooie herinneringen, die je met mij had. Je tranen mogen vloeien in jou verdriet. Een ding moet je weten ik heb altijd van je ………gehouden. In mijn sterven wordt er zeker een nieuw mensje geboren. De wereld draait zonder mij door. Herinneringen blijven voor altijd.…

In elke herinnering zit een kern van waarheid, daar is geen woord van gelogen. Het kunnen mooie, maar ook verdrietige herinneringen zijn. Het is vaak mooi als je ze ophaalt en deelt met een ander. Als ze verdrietig zijn dan valt dat soms niet mee en dan is een arm om je schouders vaak heel fijn.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

de nachtzwaluw en de taal hielden hun winterslaap vogel en woorden hulden zich in een stilzwijgen dat alles zei…

Zeer doet het verdriet als ik herinnering zie door jouw natuurkracht.…

ik alle vertrouwen en hoop Soms breekt het licht in mijn ogen dan wil ik in het niets verdwijnen Onzichtbaar als in een winterslaap tot de zon weer terug zal schijnen…

Was er maar een hol of grot Om in winterslaap te gaan Mijn hoofd onder een deken Geen besef van het bestaan Geen dagen of lange weken Geen gedachten aan ……

je was Maar wat gebeurt, als ik dat alles ga vergeten zou ik het me nog kunnen herinneren of is alles kwijt dan zal ik heel verdrietig zijn want herinneringen ophalen is altijd fijn met mensen waar ik heel veel van hou en niet meer herken, zij zijn in de rouw…

de natuur heeft altijd haar wetten : iedereen sterft op een dag . dat kan je niet uit je geheugen zetten maar wat wel altijd zal blijven: mijn glimlach en mijn optimistisch gedrag !…

’s Avonds wachtte ik hem op voor het huis in de verte zag ik hem komen blij kwam hij dan thuis heeft mij bij de hand genomen In de stilte wil ik hem ontmoeten even komt hij dan weer thuis met blijdschap zal ik hem begroeten mijn vader, fundament van het huis…

Weg winters onkruid! Lieveheersbeestjes komen, zijn te vroeg gewekt.…

super gehamsterd gaat hij ondergronds en slaapt de winter voorbij…

Het individu koning maken dat is wat hij doen wil niemand heeft hem nodig hij heeft niemand nodig heeft aan zichzelf genoeg zijn cocon is goed gevuld met een grote voorraad de deur sluit als vanzelf grendels worden verschoven voor een lange winterslaap…

slapen laat me maar slapen eindelijk mijn eigen winterslaap en wek me wek me maar als de lente komt en het leven weer begint…

Je had iets gemist, tot je verdriet, Je ging het nog eens overdoen. Herinnering ligt in het verschiet. Desondanks is het heden niet De toekomst van toen.…

van nooit meer en nooit weer van geweest en verloren herinnering van pijn en verdriet ’ t overkomt ons allen ook al wil je het niet…

buigen het hoofd voordat we knielen kom dan maar met de novemberstormen laat herfst de zomer maar vermoorden de eerste nachtvorst staat al klaar pas na de winterslaap wordt het voorjaar…

de tranen die stromen als het verdriet niet stoppen wil drogen op mijn wangen waarna aan jou de herinnering ze wegveegt met een lach…