Winterster
netgedicht
2.2 met 4 stemmen 
473
473in de snerpende, snijdende winterkou,
die over de vlakke weilanden schuurt
en egels verkleumd naar hun legers stuurt,
knettert stil mijn hartvuur voor jou
onverstoord vervolg ik mijn mars,
hoewel de vorst mijn adem snijdt
en de vallende nacht mijn zicht misleidt,
gegidst door jouw onfeilbaar kompas
sinds ik je geest en ziel heb verkend…
Bezig met laden