49 resultaten.
Wiron
hartenkreet
2.0 met 20 stemmen 1.225 Jouw heerlijke lichaam
Ik wil je beminnen
Ik ben niet bestand
Tegen je geslepen zinnen
Je prachtige woorden
Die ook andere ego’s mochten strelen
Dat het tijdelijk is
Kan me niet eens meer schelen
Dan ga ik maar keihard op mijn bek
Dat doet toch nooit zoveel pijn
Dan dat ik moest leven
Zonder ooit jouw vrouw te zijn…
Wiron
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 1.591 Je zei al vaak dat je het gevoel had,
me kwijt te zijn
Maar ik reed alleen weg op de fiets,
de zon in
Ik reed slechts weg,
met mijn lijf en mijn doen
Ik keek vaak genoeg in de zon,
denkend aan jou
Jij verliet mij
en liet de deur op een kier staan
Deelde alles met anderen
en was mij eigelijk al vergeten
Zo druk met het delen
van…
Toen alles Vergetel bleek
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 489 haren kraakten web brak verbleekte
hangende kruinen van zee-anemonen
oprukkende grijstonen in
tranen in kastanjehulzen
mijn kromgetrokken handen
tussen je krachteloze tanden
het slotaccoord van onze inspanning
klonk als een verloren kroniek
de bergen lagen geestesziek en comateus
als lakens in ons verlaten bed
we zaten aan weerszijden…
Toen alles Vermetel leek
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 292 keek je vurig
spanden bogen zich langdurig
einden afleggend, verdwalend
door heemtuinen duinen rosaria
leek een belofte van niets dan geluk
een zwevende donzen veranda
gedragen door blauwe paddestoelen
doorspekt met jouw lichtpuntjes
de stilte te betrekken
in ons gezamenlijk uitzicht
de velden voltrokken zich
de natuur werd overal…
Romantisch Hoogtepunt
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 513 We zweten zoals de wereld zinkt
je bent niet meer te remmen
je kreunt allerlei namen
en ik denk ze allemaal te heten
het kan me ook niet schelen
ik schrijf ze op de ramen
in de condens van duizend stemmen
die ik later ben vergeten…
Romantisch Dieptepunt
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 565 Je trekt conclusies als een sluier dicht
het lichteloze ad rem metrum in je stem
splijt alles wat ik dacht te willen zeggen
in een onverschillig staren
Ik zoek het wonder der machteloosheid zelden op
het verwart me, ik kan er niks mee al die sluiers
die een schijnsel doen verzwakken maar jij
Jij kijkt de watts nog uit een zaklamp
Placht…
Bar
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 1.060 Oh verzuchtende scheet van gezapigheid
om eenmaal uniek te klinken
mijn impasse uit te breiden op jou te mogen drinken
dat morgen door mijn bed verspreid je woorden leuren
je verschijning je deining je onzin je verdwijning
wat er stond te gebeuren
als ik langer was gebleven
een veeg teken had gegeven
zo trillend in de morgenstond
vreemde…
Hortus
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 400 Ik dumpte haar in de Hortus
we hadden zelfs een plattegrond
maar na een stap of twintig
bonden wij ons aan de grond
De stilte en de klaagzang, weloverwogen
het zwijgend kijken en het niet meer trekken
waar waren de spanningsbogen
omgeven door haar blinde vlekken
Ze vertrok met een 'bel me maar'
ik zat verlaten in de tuin
trok het tropisch…
Dans Maar Door
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 536 Een kwestie van wikken en wegen, voor of tegen
mezelf in objectiviteit
als een mes dat dubbel snijdt
dan komen de wolven, mijn polsen gebonden
ik wil niet vluchten
maar drijven
wat zou dat mooi zijn
blauw en groen
regenseizoen
de gedachte aan toen
een schim vanuit mijn dodenrijk
het verste binnen mijn bereik
of toch niet? Wist ik…
Bootsy Bring it on
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 358 Jij houdt ook van Hong Kong-flicks
vliegt langs onderwerpen
verleden en dansant
Ik kijk/lijk/blijk verslaafd
nooit eerder zo bewust van mijn nonverbaal
staar ik via de spiegel naar je complexie
die reflecteert in een roes van Chagall en Smirnoff
Jij houdt ook van muziek
je zet Bootsy Collins op
Golflengten waarop ik zweef
als een dronken…
Tilt Humanitas
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 419 Zwalkend anno 0120 a.m. dep ik wolken van spree
droom ik fietsend een blauwe allee
zoals opa een woord van de toekomst vond
Groene Golf sprak hij trots en wij alom hmm
Ik zwoeg door bochten door polder bevochten
van boven gevlochten door handen van handel en
-Miljaar!-
ik zie wolken van sterrenschijn
de overlevering diende anders uitgepakt…
Tijdloze Aankondiging
netgedicht
1.0 met 14 stemmen 3.262 Met trots wil ik je mededelen
dat ik na al die jaren
nog steeds gelijk heb.
jij bent gewoon cool
cooler dan het stempel van mijn
uitgedroogd artisjokkenhart
En ik weet ook
terugkijken moet je niet te vaak doen
je kunt niet achteruit zoenen
we trekken rustig voort over
die tweebaansweg met tegenliggers
We lachen om onze kiespijn…
Dagen Later
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 2.249 Ik swing op oude platen
waar niemand het wil hebben over ritme
daargelaten
Buiten op het kerkhof (in 1975 gesloten)
groeit het groen onwetend verder
waar zoveel wijsheid eindigde
daargelaten
Ik geloofde serieus dat die lantaren altijd brandde
een smoes voor alle energie die gloeide in mijn handen
ik liet het gaan -ik kon niet vliegen- en…
Zomer '05
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 1.106 Zomaar een hittegolf
In mijn lijf, in mijn tuin
Dat was het meisje dat Zomer heette.
Ze rookte. Ze zoende
zo lekker, dat zeker 2 jaar
nadat ik gestopt was
ik altijd nog smachtte
naar haar ziltroze tong.
En de smaak
was ongenaakbaar.
Zinderende Zomer
met je vleugels, je vreugde
je visie, je zorgen
Je was het gewoon.
Ik smeekte…
Kinderen
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 1.666 Overal blazen 200 watt schalmeien
chromen accenten gespierde lakeien
pitspoezen lekker die horen erbij
we meten de luchttrillingen boven het asfalt in mei
het is waarheid en ik vind het cool lacht mijn kind
dat de wereld om andere redenen bemint
en het macro van denken nog niet heeft geleerd
kon ik stemmen dan tegen ondanks mijn verweer…
Kamerdebacle
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 550 Luister naar Bos hoe hij vloekt
over jaren van oppressie
Een man van het volk
een vriendelijke donderwolk
van media en regressie
Hij lijkt zich temidden van ons te begeven
zwaait tierend met zijn oppositiestaf
Maar ik vraag me steeds vaker af
wie heeft nou zijn speech geschreven?
De rethoricus Verhagen
praat en predikt, onverstoord…
Vloeistof
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 307 Jij was zo huwbaar
transparant vloeibaar en vulbaar
zo van Duw maar,
ik ga met je mee
Je stelde geen vragen,
knikte af en toe
zelfs als ik loog
Je lachte als ik dansend
voor je uit bewoog
Wanneer je op mijn snelbinders zat
kroop je hand langs mijn desembrood omhoog
En na iedere tel had ik het idee
dat je in kleuren leeg zou stromen…
Silent Lucidity
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.131 Als muziek jou en mij bindt
en je over drie jaar nog steeds ons nummer vindt
ergens onder restanten van verhuisde zaken
terwijl je je kwijt aan andere taken
denk je dan nog aan mij
tussen het bloemschikken en de trouwerij
damn heb je al een kind erbij
of is de muziek die je hoort
het geluid van de burgerij
ik maakte je muze en jij maakte…
Boemeltrien
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 1.319 Hoe lang je wilt blijven
hangt af van de stilte
of die nu prettig is of anders
de wijn ken je
Wat houdt je wat let je
smijt dan vreet me op
ik ben er toch verdomme
doe maar wat zeg iets stoms
dan kan ik lachen om je intonatie
begrijpen hoe ik voor je viel
als een dronken klaarover
op de kleuren van een zebrapad
Ik brandde duizend kaarsen…
Boekanier (1)
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 426 Ik pakte ooit een boek
Niet zo'n AKO-paperback
Ik vouwde het doormidden
schoot gaten erin
ging er op zitten in
een moment van bedenking
gooide het toch in de biotex
Las het een week later
en concludeerde
dat er meer was dan dit.…
Tijd voor een gedicht
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 1.460 Tijd voor je gezicht dat mijn baan bepaalde
hoe je gericht door mijn buskruit maalde
van mijn lach naar mijn oor het mes doorhaalde
Ik schrijf niet uit verdriet maar ik kan het niet laten
inktwolken aan te stippen tot zwarte gaten
je naam zuur te laten druppelen op zompige straten
De blik in je ogen doet de zon op mijn ziel dalen
tot je licht…
Tijd voor een Gedicht
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.554 Tijd voor je gezicht dat mijn baan bepaalde
hoe je gericht door mijn buskruit maalde
van mijn lach naar mijn oor het mes doorhaalde
Ik schrijf niet uit verdriet maar ik kan het niet laten
inktwolken aan te stippen tot zwarte gaten
je naam zuur te laten druppelen op zompige straten
De blik in je ogen doet de zon op mijn ziel dalen
tot je licht…
Boekanier (2)
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 488 Nadat ik strips ben gaan verscheuren
Met essays in het moeras in slaap viel
denk ik nog altijd
het zijn maar woorden
voor de zoveelste keer!
wat voel ik nou eigenlijk
jaren later na Dato of Bio?
Een poolkap smelt, sta er voor open
je hoeft er niet per sé over te lezen
de mooiste dingen gebeuren vanzelf.…
The Scheme of Things
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 611 Hoe dit te ervaren zonder hoofse verdwaling
Hoe dit te beschrijven zonder Franse vertaling
Nee, er wordt niets uitgebracht
Ik verdwaal in mijn jacht naar nieuwe onderwerpen.
Zoals bewuste gewenning de herinnering omhelst
en herkenning verbloemt totdat ze stikt in berusting
en de mens -de denker- verder doet veinzen
Geen Damocles, geen…
De Kunst der Bondigheid
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 557 Ik doe nog een korte
vul de tijd en de spaties
met een sigaret
en een geesteszieke
die lacht om mijn woorden
en ruikt naar gras…
Zonder Fee
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 892 en dan dit – zonder reden
lag ik daar in het koren
bloedend in het ochtendgloren
spontaan een tweespaltig verleden verliezend
ten doele een richting -een plotline- te vinden
uit alles wat vrouw was en ik ooit beminde
stond daar een reiger roerloos
in het bloedend verschiet
sneed het riet -dramatisch
een fluist’rende ode
zo zacht en…
Winter Revisited
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 611 Het stilistisch vormgegeven vervolg op volleerde verveling
lijkt logisch wanneer ik ontwaak in wintertijd
Het liefst lig ik roerloos te wachten tot de mist optrekt
en de geur van stuifmeel zich door mijn grot verspreidt
We wachten zonder de behoefte eens na te bespreken
Het schrift is voor denkers het rijk van de leken
Slapend droom ik iedere…
M. the beat goes on
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 973 En nog even tot niet meer
want de nacht is geen omhulsel
het is de kennisgeving van eenzaamheid
en het vulsel dat wat toen was van nu scheidt
het zijn maar woorden
en de plek waar ons naar werd verbannen
viel nergens te bekennen
de ongeloof over hoe zoiets kan breken
is een verhaal
te lang voor leken
Het onbegrip, de vrijheid en de ironie…
Real Fantastico
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 418 Ergens in een heel grauw bos
met takken groener dan het mos
leeft een sluwe oude vos
heel erg eenzaam en alleen
Ergens in een donker rijk
zwerft een prins rond als een lijk
hij geeft van opgeven geen blijk
want zijn prinses is nog verder weg dan hij
vrolijk praat een kikker vanuit een plas
met zijn vriendjes die zitten in het gras
maar…
Winter ‘05
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 443 Op het kersenmozaïek detail
van een eikenhouten tafel
schaak ik met een lotgenoot
de wereld steekt schuin over
Jaar in jaar uit zie ik kopers verspreid
over meerdere, te vroege avonden
Te kort om Nederland voorgoed
achter de ramen vandaan te drijven
Het mooiste woord dat ik dit jaar voelde
“middellange-termijn-doelen”
en ik slikte iedere…