10241 resultaten.
Afscheid
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 248 Je zit in elke vezel van mijn lijf
En ik weet niet hoe ik je weg moet krijgen
Hoe laat men mooie blauwe vlinders zwijgen
Waar laat men grote tranenkralen rijgen
Tot kettingen een metertje of vijf
Mijn dromen stop ik ver onder de grond
De tijd is daar elkaar nu los te laten
Om te voorkomen dat wij ons gaan haten
Dat valt niet recht en…
Ferment geuren
netgedicht
4.0 met 23 stemmen 40 ook zij
schreef in
de lucht met het
gemankeerde
schrift de vlucht
van de witte vlinder
met zwarte stip
landde en
fladderde weer
op van de voor hen
bestemde kleuren
in de blauwdruk
van het eb en vloed
der ferment geuren
in golven gedragen
door de wind
verdween zij in
het wit dat blauw
bewolkte alleen
de zwarte stip
was nog…
Van Vlinders
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 498 Van Vlinders,
Met mijn ogen gesloten
Je hand op mijn buik.
Zie ik de witte vleugels
van het gevoel.
Niets dan woorden
hoor ik je zeggen.
Maar gezegd heb jij
alles wat ik zie.
Het zijn niet je ranke vingers
die prikken in mijn vlees.
Maar de zoete spanning
van de zinnen.…
Verrezen mensenkind
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 99 een moeilijk afscheid
van hem die ook om hen gaf
pas de volgende dag wordt
in ontzetting en schrik
maar met rondzingend bericht
de tombe geopend gevonden
hij was opgestaan
de witte vlinder achterna
en als nieuw verrezen
mensenkind de wereld ingegaan…
zomertraag
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 267 roerloos hangt het blad
de poes lengt loom haar lijf
strekt trouw aan haar gewoonte
een poot uit naar de vlinder
die wit danst om de bloem
in het donker huis
tikt de klok de middag weg…
Laatste dagen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 273 op grofkorrelig zwart wit
denk ik de dagen door
van stilgevallen verhalen
uit de kleine open mond
van het uitgemergelde kind
ik kijk in de gedoofde ogen
van de man die de verten
niet meer zoekt
ik zie het uitgeholde hoofd
van de vrouw die zich vastklemt
aan een meegenomen leven
in een koffer
en dan een zwart witte vlinder
achter prikkeldraad…
Onweer in de keuken
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 495 De afvoerputjes brullen.
Ik juich: de vaat is weer voorbij.
Het tafelzilver schittert me tegen.
Alleen de vloer gromt verongelijkt.
Er waren wat woorden tijdens de Maaltijd.
Een opkomend stormpje. Het dreef naar
mijn domein. De Gastheer sprak:
'Later vieren wij dit zaliger!'
Boven mijn borden begon het te regenen.
Daar stond ik: venijnig-luidruchtig…
See.
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 453 See
How softly
The wind blows
Through my garden
How gently
Of love
To my roses
It speaks
Moved
By its tender touch,
The roses tremble
With emotion
Or so
It seems…
Kleurbekentenis
snelsonnet
3.0 met 16 stemmen 616 Ach, denk aan Michael Jackson, take it light;
it doesn't matter if you're black or white.…
Illusie (2)
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 188 Hoe kan afscheid zeer doen
Als iemand nooit bestaan heeft
De warmte die je voelde
Slechts je eigen verlangen
Bevroren in de kou
Van de zwarte nacht
Hoe kan er verdriet zijn
Om iets dat nooit geweest is
Slechts dromen die echt leken
Net zo snel verdwenen
Bij het ontwaken
Uit de zwarte nacht
Waarom treuren
Om een fata morgana…
Ode aan de vergrijzing
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 133 Ik kijk even naar mijn handen
En ik schrik
Wat zijn ze oud
Craquelé gebroken marmer
Met vijf smalle staafjes hout
Het verval is reeds begonnen
In de herfst
De winter wacht
Als ik die ooit mag bereiken
’t Is een koude lange nacht
Maar dan denk ik aan mijn moeder
Die ’s de winter bijna door
Nog zo stralend levenslustig
Nou…
Zomervogels
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 24 we
ons voorbereiden, onwetend
waarop, behalve dan op dat
nietszeggende doodgaan
alsof dat ons doel is
of de uitkomst van ons leven
alsof
de dieren en de planten die leven
om te leven en anders niet
zouden bestaan, er niet toe doen
Het houdt een keer op, blijkbaar
is er geen begin zonder einde
en fladderen we voorbestemd voort
als vlinderende…
[ Dag tienerjaren ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 27 Dag tienerjaren,
dag vlinder van mijn dromen –
wat leef je toch kort.…
Citroentje
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 142 Een vlinder vliegt
hier voor mijn raam
zijn kleur is prachtig geel.
De lucht is blauw
de wolkjes wit.
Een prachtig tafereel..
Ik kijk naar hem.
bewonder hem.
Zwaai maar wat overmoedig.
Zijn oog is klein.
Hij kijkt naar mij,
ik voel me heel reusachtig.
Hij is niet bang,
ach ja waarom.
Hij is nu blij te leven.…
Witte linnen lakens
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 221 Ferme droombezorger kwam
een gondel vol
nachtelijke arabesken aan haar schenken
Immense bonte vlinders
hielden wake aan houten baldakijnen
van het hemelbed
Witte linnen lakens
ontvingen het blijk van mijn genegenheid
met een tere zucht…
Hun vleugels geschikt
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 161 jij laat
witte vlinders
vliegen uit het zwart
hebt ze
aangelicht
hun vleugels geschikt
in letters
doen ontwaken
na het lange slapen op papier
op zachte zinnen
wieken zij de zon tegemoet
in zwart staat hun boodschap als groet…
Een plek
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 255 Ik wil tussen het wit
van vlinders liggen
de tuin begraven
in jouw schoot.
De dageraad schenken
zonder verwachting
aan de oever jouw glimlach
zien dwalen in het licht.
Tussen de rimpels
van het eeuwige blauw
mijn hart offeren
en alleen aan jou.…
Flos Susannae*
gedicht
2.0 met 27 stemmen 7.924 De mooiste vlinder is de orchidee.
En deze vlinder, in de vlucht gevangen,
voorgoed aan blad en stengel opgehangen,
is hagelwit; de vleugels van een fee.
Of beter nog, een witte negligé,
wijd golvend en de rand omzoomd met lange
frivole franje, teken van verlangen
naar wild en nachtelijk plezier voor twee.…
Op een recht, zwart kousenbeen
gedicht
4.0 met 32 stemmen 9.463 Op een recht, zwart kousenbeen
dunne rokjes opgeheven,
dansend in de vroege regen
en de tuin voor zich alleen,
staan twee jonge appelbomen,
't witte bloed omhoog gestegen,
vlinder-hoofden wijd omgeven
door hun allereerste dromen.…
hoor mij
netgedicht
3.0 met 28 stemmen 976 hoor mij
als ik fluister
over het pad
naar het meer
met roepende vlinders
en broze libelles
leg je oor te luister
hoe zachte klanken
waaien langs mijn tong
en ranke lippen
van het harpspel
uit mijn ademende ziel
het zijn witte engelen
die ook uit mijn zuchten
nog geurende roosjes knippen…
ik lach en wieg
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 152 ik kan het geluk toch
niet schaken als het sterven
me niet past, het frivole van
een vlinder me niet meer raakt
de dood draagt witte schoenen
in een vluchtig gebaar, het kijkt niet
terug maar leidt me langs het leven
en verdicht mijn ziel met roze wijsheden
rijp zijn tussen woorden die raken…
Zo weinig, zo veel
hartenkreet
3.0 met 30 stemmen 4.464 ik spreek niet
wanneer ik ’s nachts
gebonden ben aan woorden
en de sterren mij vertellen
wat ik het mooiste vind
ik denk dan aan lavendel
de eenvoud van het maanlicht
de glimlach om je heen
een witte roos en blauwe vlinders
ieder moment in poëzie gedeeld
jij opende mijn schaduw
gaf me kleine, witte vogels
en op deze vriendenvleugels…
Eens op een dag
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 53 Eens op een dag zal ik
een nieuw landschap voor je weven
met een vruchtbare schone grond
met weidevogel en insecten
Rivieren zullen door mijn handen gaan
Wij zullen lopen
lachend over een grasveld
met duizenden bloemen
Ik die opzoek ben
naar de witte vlinder
uit mijn jeugd
in een landschap van containers
en tegen muren staar…
Gedachte aan zee, strand en duinen
netgedicht
3.0 met 57 stemmen 1.227 Witte vlinders incognito
dansen graag in de wind
ook vermomd op een oude fiets
wij rijden in gedachten terug
naar een moeiteloos voortbewegen
op meer dan luchtledige banden
in ons nog onbevreesd bestaan
naar huis was samen verder
terwijl de krekels tjirpten,
gelukkig zijn kostte geen moeite
bij een maagdelijk witte maan
de eerste…
Men neme
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 141 Men neme afstand
tot de fenomenen
Je hoort de mensen,
niet de dingen zingen
Men neme zomaar
uit de losse hand
Een snapshot -
en ziet later in close up
Het ongeziene
blikverruimend beeld
Dat luider spreken kan
dan het verstand
Druktemakers
voor de winkelpuien
Witte sneakers
hoppend in de rij
Voor damesmode-
en horlogezaken…
Overgang
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 504 Ik herinner mij nog goed
de dag dat ik een vlinder was.
Een eendagsvlinder
op een witte roos.
Ogen op de zon gericht
was ik verblind en zag
de dood niet komen.
Ontstegen aan mijn lichaam
nog even een vluchtige mensenhand,
die mij het leven had ontnomen.
Toen ik terug mocht komen
koos ik de kracht van zijn zoon.…
Cirkels
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 77 Zwart en wit,
angst voor het donker.
Heftig wanneer je er alleen mee zit,
wachtend op dat ene kleine wonder.
Waar je soms vanuit de verte eventjes naar mag kijken,
een dartelende vlinder ronddansend in stralend oogverblindend licht.…
Witvlokkig
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 162 er dwarrelt sneeuw
op winterschone bomen
naakt wacht de vroege lente
onder een vernuftig sprei
innig pluizig omarmt
het wit het onbeschutte
een gloed van liefde twinkelt
koddig op vogelveertjes
rondborstige klanken
treffen de stilte
hoop wikkelt zich om
uitlopende twijgen
smetteloos
alles zo wonderbaar
nu niets dan…
koninginnenpage
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 112 vliegen en zweven
op de vlucht voor je leven
kleuren bewegen!…
Patron
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 206 so I guess
that thy art incomplete alike
or art thou good a friend and thus
believing firm applaud thy must
Though poetry is not my thing
my roerbak sells, thou art buying…