Alle inzendingen over woede OR dankbaar

Als blikken konden doden zou je daar nu niet meer staan, zou ik pijlen schieten uit ogen zonder mededogen en was het gedaan met je eigenwaan.…

Woede heeft zijn nut... God wordt ook boos maar alleen als uiting van liefde...…

Je bonkt met een bord op het aanrecht en neemt een glas teveel. Je sluit de gordijnen, steekt er een teveel op en legt zonder wat te zeggen de hoorn op de haak. Het spookt in de nacht en slaapt in de dag. Je speelt met je leven en toch ga je door. Is het de kat op je kussen of het verkeerde lied waardoor je hart klopt? Ze vertelde…

na het woeden van de stormen wil ik je omringen met stilte waar je binnenin kunt schuilen met jou alleen maar kijken naar de spiegelende regendruppels rollend langs het raam onze oren alleen maar afgestemd op de taal van de regen die de aarde beroert in de stilgevallen tijd…

Als haar vader haar nadert om haar daar zogezegd te plagen laat ze hem maar stil begaan tot hij op de rand staat van haar veilige kring, ze blaast hij wankelt op z'n benen draait om zijn smalle as, en valt hij rolt naar binnen, raakt haar benen aan een moment is heel het huis en heel de aarde vol van haar boze adem vol adrenaline stampend…

Wees maar eens goed boos, Een hele storm die in je woedt. Maar wees morgen afgekoeld, Enkel nog een herinnering aan de hete storm. Wees morgen afgekoeld, Door de liefde en steun die je van anderen voelt. Wees afgekoeld, Geen bliksemende ogen meer, Geen zee van vloeken meer. Wees afgekoeld, En zeg Sorry, Dan zal iedereens jouw storm vergeten…

Zo ik geef, zo ik leg, zo ik offer mijn gave zo zal liefde haar weg vinden in mijn leven, op aarde, naar het leven van anderen toe. Alles hangt met elkaar samen maar juist dat wát in het hart klopt en leeft geeft onvoorwaardelijk zonder denken. Alles zal zich bevinden in mijn beleven. Heel mijn intentie zal precies op de juiste plek…

Zwijgende stemmen delen de vergevende stilte met gebaren die een vriendschap beloven in het wakende moment van afscheid en de dood die alleen in woorden en graven op hun wacht…

Ik heb wel pijn, maar ben toch dankbaar...…

Ben blij dat ik leef Dankbaar voor mijn bestaan Dat heeft ooit anders gevoeld Toen wilde ik het liefste gaan Wilde niet meer leven En ging het liefste dood Geen mens zou me missen Al bloedend in de goot Hoe dat gevoel gekomen is?…

Dankbaarheid voor deze dag wat U ons hebt gegeven vouwen wij onze handen Heer voor dit mooie jonge leven.…

Graven in mijn herinneringen soms met een traan of een lach dankbaar dat ik nog herinneren kan en al deze dingen weer zag.…

We houden zielsveel van elkaar hiervoor ben ik je erg dankbaar.…

Wat een dankbaarheid dat ik geen deel had moeten uitmaken van dit leed, God heeft mij hiervan willen sparen… en mij ervan bewust gemaakt dat mensen niet veranderen tenzij ze zich tot God wenden. Als mensen ontrouw handelen, dan zullen spijtig genoeg en tot leed van hun naasten vroeg of laat weer indezelfde valkuil vallen.…

Ik heb heel wat in dit leven geleerd maar één ding is zeker dat ik dankbaar ben om het leven zes weken coma lieten als kind de vreugde van het wakker worden te genieten van kleine wonderbaarlijke dingen dat iedereen en alles belangrijk is met hart en gevoel luisteren want elk verleden geeft ons de kans voor één nieuw…

vaste banen begeleiden ons naar het volmaakte einde dat is de belevenis, die ons gegeven is dankbaarheid…

Ik ben je dankbaar, voor ál je steun en liefde onvoorwaardelijk en oprecht. Verdorie, dát wilde ik zeggen, in één zin staat het er nu : "Ik ben je dankbaar ." Zo, ik heb het gezegd !…

Alle reden om dankbaar te zijn.…

zo dankbaar keer op keer…

Waar de aarde wordt vertroeteld verzorgd met warmte en liefde toont zij in enthousiasme haar schone vormen bloost ze als verliefde maagd uit dankbaarheid een jonge vrouw die haar kinderen baart.…

Ik neem de dag zoals hij is soms gaat het goed en soms gaat het mis maar een keer in de zoveel tijd kan ik in een dag heel veel kwijt dan voel ik mij zo fijn dankbaar en geen pijn eigenlijk is het een simpel iets voor u zegt het misschien niets maar voor een ander weer wel daar is ook iets mis met hun gestel die begrijpen wat ik bedoel en…

Al die levens, al die mensen, slechts momenten als een samenvatting in de ziel. Je hart wendend tot die bron van wijsheid, verpakt in zo’n klein lijfje. Wat te doen? Hoe vertaal je al je parels tot het dienen van ons mens, zonder te vervallen in een grootsheid? Vanuit bescheidenheid de diepte van je bron. Ieder leven, iedere parel…

Ik ben dankbaar voor wat ik krijg, en voor dat, wat ik niet kreeg. Ik blijf dankbaar voor wat ik heb, en dat, wat ik niet had. Maar vooral ben ik dankbaar in mijn mooie en moeilijke leven om de ontmoeting met jou, die mij blijft gegeven.…

Jij zijt de Almachtige aller tijden, jij zijt de Heer, die ik zo bijzonder dankbaar eer.…

Soms word je zo fijn geholpen zelfs na 'n verlopen 'last minute' welke geheel verwijtbaar is aan jezelf dat het je wezenlijk dankbaar maakt en je die dankbaarheid wil delen vooral met degene die zo fijn hielp! Dank je wel, ......!…

Laten wij, mensen de duiven dankbaar zijn, want zij zorgen ervoor, dat ik rustig word en tenslotte amen en vrede zeg, voor de ingeslagen weg, te vervolgen met goede moed en zekere reden.…

Dankbaar..... Foto Dick Voogd…

jij mooie man jij wijze man die het cement vormde tussen dat, wat toen nog in het verschiet lag maar waar ik nu dankzij jou de vruchten van pluk door jouw rotsvaste geloof in verbinden ben ik nog iedere dag dankbaar dat jij mijn vriend bent…

Ik ben dankbaar dankbaar,omdat ik hier leef met jou, ja jij bent mijn liefste daarom ben ik toch zo dankbaar voor de jaren, die ik leef met jou ik ben zo dankbaar alles, dat wat jij me geeft doet me streven naar geluk geloven, in de toekomst dat kan en mag niet stuk!…

verwachtingen alles mag er zijn al voel je je soms klein het maakt geen verschil ze kennen jou, en weten dat jij het ook zo niet wil je mag in al je momenten onvoorwaardelijk ontvangen zonder zorgen om hun belangen ze zeggen wel eens wat je in je hart draagt raak je nooit kwijt soms wil je iets zeggen maar ben je stil van dankbaarheid…