5289 resultaten.
Uit je ogen
hartenkreet
3.0 met 28 stemmen 2.641 stroomt een zandstorm
droog en gevoelloos
Je lippen kussen koud
Je hand raakt de mijne niet
Je lijf schreeuwt de waarheid
En ik blijf maar kiezen voor je woorden…
Koud
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 1.283 Het is mij
om het
even
wat jij
van mij
denkt
of voor mij
voelt
al zie je mij
niet staan
voor mijn part
vlieg je
naar de maan
het ga je
goed
mijn hart
heeft eindelijk
ruim baan…
Winterprikje
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 356 December
komt er aan
het is al koud
in de stad
aan den lijve
voel je dat
minder woorden
meer gehaast
weer de laarsjes aan
weer de mantel aan
sjaal en hoed
wat een beetje winter
al niet doet…
wat koude is
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 468 je vervaagt
zoals voorheen
in het onvermogen
om het praten te bevestigen
maanlicht wordt onherkenbaar en ik zoek
niet verder meer naar
overlevenden
omdat hun bleekheid mij op knieën
laat vallen
hoor je mij
in losse schaduwen
de kerkklok galmt nog
sterflijk na…
Koud
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 407 De lucht hangt als lood
en de zuurtegraad stijgt
de thermostaat strookt niet
met de temperatuur in
dit huis van geruisloos geweld
waar grimmig wordt gezwegen.
De telefoon gaat
zij blijft zitten hij staat op
en zegt zoetgevooisd Hallo
haar zoon voert de vissen en
vindt dat mam haar vent zelden
zo aardig heeft gekregen.…
Soms.
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 264 Haar handen zijn leeg en koud
de zon kan ze niet warmen.
Er is twijfel te zien in haar ogen
angst heel diep in haar ziel.
Wie kan haar helpen om haar
het licht weer te laten zien.…
ontdaan
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 218 vreemd hoe het voelt
nu hij een jas heeft uitgedaan
ik zie het hem zo aan
dit leven kost hem moeite
een kil seizoen moet ons nog leren
hoe samen te doorstaan
hij aan het eind en ik
nog zoveel kou te gaan…
gesloten
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 194 bevroren leek mijn hart
verklonken aan een koude grond
alsof er nooit zoiets bestond
als innerlijke warmte
mijn woorden leken als verstopt
mijzelf kon ik niet spreken
zelfs jij, die niet meer komen zou
en o zo ver bent, jou kon ik
niet meer bewegen
de sleutel tot mijn warmte
af te geven…
Koud
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 132 Het zijn doorgaans niet de mensen
die het zich kunnen veroorloven
om in een restaurant te gaan eten
die het koud hebben
het is koud voor de mensen
die door de maatschappij
in de steek zijn gelaten
zij hebben het koud
en het laat de meeste mensen koud
dat zij het koud hebben
men voert liever de eendjes
dan een zwerver zonder brood
mijn…
Tenten
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 116 wind ruist
was wappert
sneeuw dwarrelt
wolken varen
tenten staan
wolken vliegen
tenten waaien
wind snijdt
sneeuw ligt
was bevriest
sneeuw blijft
was valt
tenten slapen
wind blaast
wolken weg…
mis haar
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 394 I miss you
like the deserts miss the rain
hoor ik op de radio
Ik ben eens in woestijnen geweest
en daarom begrijp ik hoe je iemand kunt missen
alsof je een woestijn bent die de regens mist.
Het was in Egypte in de bloedhitte van de zomer.
Daar miste ik haar op een verzengende manier.…
Liefdesdruppel
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 741 Ik wist me geen raad, had geen benul
En droogde op
Als een woestijn
Die ene druppel
Vond ik niet
Leven dat verdort
Door het ontbreken van liefdesduppels
Weggeblazen door de wind
Het steken van de cactus
Als sporadische liefde
Van harde woorden
Vele woestijnen
Waren ooit zeer vruchtbaar
Wachtend op die ene druppel…
Een man in de woestijn
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 147 Een man in de woestijn.
Soeverein maar toch alleen.
Hij denkt alleen maar aan vandaag.
Hij wil niet aan morgen denken.
Gisteren is hij reeds vergeten.
Hij zit gevangen in het hier en nu.
Een man in de woestijn.
Soeverein maar toch alleen.
Hij denkt aan een rivier die stroomt.
Hij denkt aan de groene bomen.…
Uitbuiken
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 91 Gebroken botten
in een oneindige woestijn
smult het levend dier…
Cahaya baru
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 55 De nacht hangt groot en wijds en onbestemd
in eukalypta's duisternis verborgen
zwijgend houdt de achterkant der maan
als nachtwacht moeder aarde in haar greep
als langs de zeeën tot de verre kim
er vonken gloeien bij de oosterpoort
die kale rotsen van takla makan
in lichterlaaie zetten, woeste hoogten
van lhasa, tibet en de himalaya's…
Patron
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 206 so I guess
that thy art incomplete alike
or art thou good a friend and thus
believing firm applaud thy must
Though poetry is not my thing
my roerbak sells, thou art buying…
Prima vera
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 67 Come rain or shine, het was des kiezers wens
Maar of het lukken zal, dat weet geen mens
Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en
de reactie daarop van Bet Weter…
Kamperen?
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 423 hij wil haar uit haar tent lokken
maar het is nog véel te koud
ze bibbert in haar slaapzak
met kruik als lijfsbehoud
ze krijgt toch medelijden
dus noodt ze hem naar binnen
waar zij nu met zijn tweetjes
een sneeubalwals beminnen
.…
Bulten
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 79 Kamelen waren waardevolle dieren,
vooral in de Arabische woestijn,
want op hun ruggen reden Arabieren
naar Mekka om bij Mohamed te zijn.
Die beesten waren goed voorzien van spieren
en vochttekort kreeg ze welhaast niet klein.
Kamelen waren waardevolle dieren,
vooral in de Arabische woestijn.…
Zomer op Tatooine 3
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 572 een zonnestraaltje
richt meer schade aan dan een
lichtzwaard of laser
voor al wie zonder water
de woestijn in trekken wil…
Voor niets
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 628 Als de woestijn zijn zandkorrels
moest betalen
Zou er geen korrel zand zijn
om mee te nemen.…
haat
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 699 mijn wereld is een woestijn
waarin ik verzand
in de brandende zon
van mijn haat
tegen alles
wat anders is…
Hete zomer
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 68 Muggen
bulten
van kamelen
in de woestijn
muizen
vallen
de mussen
uit het gordijn…
aarde (elfje)
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 748 oker
dalende zon
in Afrikaanse woestijn
giraffen zoeken de horizon
magisch…
Bagdad
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 647 Bloed drenkt de woestijn.
Wrange vruchten torst zij thans -
een verkilde oogst.…
niet meer rimpelloos
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 400 Het leven van een mens
is soms een woestijn
niet meer rimpelloos
vage contouren
zichtbaar nog
maar niet uitgewist...…
klein
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 163 Het is zo fijn je klein te voelen
een zandkorrel in de woestijn
een stofje dansend op een windvlaag
om er zo-wel als niet te zijn…
karmozijnrood - voor Nina Jurna
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 73 zeg me hoe
ik mijn geliefden zoek
in de karmozijnrode woestijn
zeg niet dat
het onmogelijk is
zeg dat het ongelooflijk is
zeg me dat
ik leven moet
stappen zetten moet
dat ik graven moet
naar de liefsten in de
karmozijnrode woestijn
zeg niet dat
het onmogelijk is
zeg dat het ongelooflijk is
zeg me dat
dat ik niet meer
terug…
Het heilige vuur
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 116 spiralend
speelt zand
met wind
in de woestijn
het heilige vuur
is al lang gedoofd
in de schoot van
rots en overhang
verlaten ruïnes
wachten op sloop
door erosie van
gestapelde steen
het schimmig leven
naast de scheve
olijfboom is zijn
schuilplaats al kwijt
steeds hoger
duinen woestijnen
laten culturen stranden
in verzanden…
koud
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 710 sta ik op een afgedankt perron
uit de verkeerde richting
komt een trein: niet instappen
het scherm zegt niet wanneer
er weer een komt
bij het instappen
verspreidt zich warmte
en inkt op papier
zeer wringt zich naar buiten
bij een ooghoek
zout, zeewaterzeer…