En als een floers van rouw, dat wijder spreidt,
zijn wolkenschaduw over verre tijd,
tranen zijn regen en zijn avondrood:
dovende fakkel van de jonge dood.…
Zij joegen door bestaande wolkenschaduwen,
geweldige, als grotten hol van binnen.
Hun stappen door geen sterveling gehoord
weerklonken en ik zweeg. Ik zweeg,
ik kon ze niet beschermen. Want zij zoeken
en vinden, vroeg of laat, de ongeziene,
de ene ware stoot tussen de ogen
die men verwacht en nergens, niet zal weren.…
Ontspannen mijmer ik en wandel mijn stappen in het landje apart
Bonte kleurenblokken schuiven voorbij achter de statige zeedijk
Wuivend gras in de wakkerende wind
Dorsende machines maaien het goudgele graan
Wolkenschaduwen dwalen over een lappendekenveld
Een kunstig patchwork van heldergroene en goudgele kleuren
Donkerbruin geploegde aarde,…