wolkenslaap
netgedicht
4.5 met 12 stemmen 
407
407de avond liep binnen
met waterige ogen
en schrobde het maanlicht
van mijn zilver bespatte huid
met zorg had ik
sterrenzaad gestrooid
tussen land en hemel
ver van de plaats
waar uren verdwijnen
en de dood zich in mijn
lichaam sleept
boven de horizon
en het slapende zuiden
kromde het licht
met ingehouden adem
toen jij stenen gooide…
Bezig met laden