Alle inzendingen over wonder OR licht

In de ochtend onstaat het wonder van het licht, zachte kleuren op je gezicht. Ik kijk naar je en streel je wang, verloren de nacht de ochtend maakt me bang. Ik sluit mijn ogen voor de zon, jij kust me zacht en ik zie sterretjes.…

In de wonderlijke wereld van je geest pluk je de mooiste bloemen bejubel ze, want zij ontroeren het meest Sta ook stil bij de stilte in je hart en geef je over aan de beelden van je zijn wees liefdevol in alles wat je doet want zwart en wit doen pijn en je hart geen goed…

Zo gebeurden er vreemde dingen. Een kindje zomaar verloren dweilend langs de lindelaan, een hinde, als het hertje uit mijn sprookjesboek. Een doek over haar smalle hoofd en zangers uit het bos die haar toezongen alsof ze de prinses was, maar ze was mei en zomertonen. Ze droeg haar lot, zocht, rook de geuren van haar moeder en de verloren…

Wie zegt dat er geen wonderen gebeuren heeft nog nooit een boom in bloei zien staan, Wie zegt dat er geen wonderen gebeuren heeft nog nooit de zon zien ondergaan, Wie zegt dat er geen wonderen gebeuren heeft nooit de schoonheid van een roos herkend, Wie zegt dat er geen wonderen gebeuren heeft nooit gezien hoe prachtig jíj bent.…

Een kleinood zwart op geel of rood ternauwernood een knopje groot 't zit op je huid 't maakt geen geluid geen mens die 't stoort een wonder ding dat slechts bekoort…

lag in je armen het paste niet maar we konden elkaar raken ik had je zo lief…

Een strak blauwe lucht, een zon die onder gaat. Ik slaak even een zucht: God is een kunstenaar.…

Vol van stille verwondering door dit hele kleine wonder.…

De tulpenboom bloeit een overmaat een wonder maar zo kortstondig…

Wonderen, ze bestaan Het is me gelukt, alcohol laat ik gewoon ' staan '.…

Alle begeerten zijn nu zoet vervloeid Tot één trouw peinzen naar de zachter uren Waarin uw daden zijn als bleke vuren, Uw troost een kroon is die droef-geurend bloeit. Mij wondt de wereld die mijn angst verfoeit, Mij schrijnt haar luidheid die 'k niet kan verduren. Ik zoek haar niet: ik wil alleen de pure En zoele droom van u die niet…

Nog zit de pilaarheilige biddend en vastend tot hij een ons weegt vastgegroeid op die ene plek Als hij maar op zijn plaats blijft is de hemel altijd dichterbij en hoogtevrees iets voor beneden Wat nodig lijkt is een godswonder dat ene toeval dat alles oplost…

Wanneer we ons door supermarkten haasten, staan we nooit eens verwonderd stil. Bij ontelbare vragen die nooit worden gesteld. Waar heeft mijn olijfboom gebloeid? Wie heeft mijn olijven geperst? Welke kaasmakers maakten onze edammers? Welke koeien offerden daarvoor hun melk? Wat zijn de namen van naamloze pluksters, die samen onze aardbeien…

Wie ziende blind is, kan door geen oogarts worden gered. Zie! Druppels die schitteren in de zon. Dauw die weidevelden tooit. En spinnenwonderwebben. Een traan die eenzaam valt, in een oceaan van verdriet. Of op speenkruid langs de sloten.…

De blaadjes buigen hun zilver naar het zonlicht: de boom vol manen.…

Nu je er bent maak je me heel blij jouw aanwezigheid zet alles op zij Jou in mijn armen mijn kleinzoon lief ik weet het nu al jij bent mijn kleine hartendief Eeuwig zal ik van je houden dat voel ik zo nou eenmaal dat kan ik wel verklaren maar dat is een heel verhaal Lief kereltje ik hou heel veel van jou ik zal je blijven volgen…

Vaak het hazenpad of vluchtweg genomen Verbaast me heden niet Erg gevoelige tevens zo sentimentele zieltjes Zo makkelijk te verpletteren vernederen vergruizen Harde tante nooit geweest Spijt me ook niet echt Verdriet en geluk zo puur intens Onrecht wacht op herstel Fraaie dichtenvrienden en mijn kinderen Eigenwaarde nam en neemt toe Fraai…

Wonderen bestaan.…

zij schuifelde voorbij de ogen gedragen in de vluchtige geur van een parfum roze haar kleed knisperde, ritselde een zachte wind zonder kleur met raffinement had zij de gang van schrijden gekozen alom trok men naar haar lach een fee trad binnen ook ik wist niet wat ik zag was het liefde, warmte een vrouw het begin van beminnen…

Hoe kon het dat uit iets maar bijna niets want zo klein en onooglijk zoiets mooi en fijn kon ontstaan hoe kan het dat uit iets zo klein zo teer zo kwetsbaar na zoveel jaar zoiets mooi en lief is gegroeid hoe is het mogelijk dat wij twee in oneindigheid iets hebben gedaan wat zo warm bloeit wonderlijk…

van het goud dat zelfs stroomopwaarts aanslibt op de stenen waar vlinders blok na blok bloempotten vinden, en blad voor de rupsen, hun kleuren een schitterend patroon een vertrouwd geheim dat het orakel niet verklaart Het is overal als het ooit verloren zou gaan in de stad van overstromingen en verzakkende kades die geen van de wonderen…

En plots stond daar een breekbaar jong met lichte vlekken. We hielden stil. Het keek ons aan. Het leek een korte eeuwigheid te duren. Totdat een tak brak of een blad viel. En even plots was het verdwenen – op vlugge, tere benen. Alsof je uit een droom ontwaakt. We fietsten zwijgend verder, als door een wonder aangeraakt.…

Een wonder dat ben jij Een wonder dat jij valt op mij. Allebei hetzelfde gevoel is ook een wonder Want ik ben gewoon en jij bijzonder. In een kamer vol kijkt elke man om Logisch want je bent een seksbom. Ik adoreer en bewonder jou Jij bent voor mij de meest sexy vrouw.…

Er loeien koeien, schapen blaten, en de wind -- zaait de zaden uit.…

het licht! de vlakverdeling! Ik raadpleegde de wijsheid van het internet: Waarom zijn foto's nooit saai? en kreeg gerijmelde gemeenplaatsen die voorbijgaan aan het wonder het wonder van de wereld Op foto's, nieuwsreportages en vakantie- kiekjes, zie ik nu de achtergrond - de wereld om ons heen…

Nog maar net geboren, 2 oogjes kijken in het felle licht Nog zo onaantastbaar, een prachtig gezicht een gaapje een huiltje, iets waar iedereen voor zwicht Geluiden hoor je om je heen, alle aandacht op jou gericht Een klein wonder, een nieuw licht Hoe beschrijf je zo iets moois, in een kort gedicht…

Stomdronken op weg naar huis, het was al laat Spleet hij zijn wagen tegen een boom in twee Nog niet zo ver verwijderd van het café Sprak hij met dikke tong tot z’n kameraad “Kom, we nemen er nog één met z’n beiden Want op vier wielen kan ik ook niet rijden”…

Niet bezweken onder een religieuze wolkendeken verblijf ik hier op aarde en herken het eindeloze veld van licht en donker waaruit dit 'al' ontstaat een hiernamaals of juist zonder ik dien uiteindelijk het moment dat vind ik wel genoeg als wonder.…

De zee was die dag een wonder Van blauwe eindeloosheid onder Het luchtedak van kristallijn, Onder de hemeltuin vol zonneschijn. Wij zaten aan de zanddrempel Van de lichte hemeltempel; Wat verre schepen soms voeren Langs de zeevloeren.…

lichtend licht aan ons gegeven doet de duisternis teniet opent een weg in het verschiet waarin ontwaakt het nieuwe leven het blijft een wonderlijk beleven als men het plotse ontwaken ziet lichtend licht aan ons gegeven doet de duisternis teniet Het komt onze zonden vergeven die het met Zijn liefde overgiet een vredig koninkrijk aanbiedt…