33004 resultaten.
woorden van licht
netgedicht
3.0 met 29 stemmen 512 de zee droomt het landschap
het neerleggen op mij
de rust, het keren
de kleine verzen
dwalen mag ik
licht boven licht
op blote voeten
het zachte praten
op en neer van
volmaakte ogen
het zuiden, jouw ziel
teder het voelen
de warme buik
van duinen en gras
de zon spoelt aan
in ’t stijgende water
zo onvertaalbaar
heb ik je lief…
Wittemaan
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 453 Een andere maan licht op
Wittemaan
Een blanco pagina
ontvouwt zich in de nacht
en wij kunnen schrijven
zoals wij konden liegen
de woorden van liefde
Een blanke maan komt op
Dollemaan
Ik weerwolf… et tois?…
Och mocht ik, dan…
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 147 mocht ik al wat woorden
laten bloesemen uit mijn hand
kon ik al iets vruchtbaars
achterlaten in een gedicht
dan
zou ik de mooiste zomer
schrijven op een lijn van licht
warmte wuiven in de nerven
van elk beschreven blad
och, hoe graag zou ik elk vers
een signatuur meegeven uit mijn hart…
MonumenTAAL
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 62 Ik bestempel het oude postkantoor,
als het meest geliefde pand dat ik ken,
omdat ik nostalgisch ingesteld ben,
en tot de oude stempel behoor.
Vaak stond ik voor het loket te dromen,
en liet er liefdesbrieven afwegen,
waar velen rode oortjes van kregen,
zodat ik goed uit de bus zou komen.
PS Toendertijd stonden er velen voor mij,…
eenvoudig als gras
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 69 ik wilde woorden schrijven
tekens van de taal
eenvoudig als gras
lichte woorden hebben
hun eigen leven
zijn uit de ziel ontsnapt
sober en sereen
ingetogen kleuren
op het schrijverspalet
lagen strijken fragiel
penselen op wit papier
schitterend transparant
jij pakte het schildersmes
zei dat eenvoudig als gras
onhaalbaar maar…
Gevormd uit een klompje klei
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 49 Ik loop
naar het venster
en sluit de
duisternis buiten
tegelijk
met de room gekleurde
glanzende gordijnen
van satijn
het binnenste
van mijn ziel
de woonplaats van
het nimmer uit te doven licht
de adem
van Zijn Woord
waarvan
wij woorden maken
in een
gedicht
in blijdschap, wanhoop
of ontsteltenis schrijven
bij Uw licht…
Levensmoedig schrijven
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 74 Van onbegrepen scherven,
Van versleten woorden,
tot een nieuw geheel.
Verhalen die leven.
Een nieuw gedicht.
Is woorden herscheppen tot begrip,
dat ik daarna begrijpen kan.
Schrijven is bevrijd uiting geven.
Aan schitterende prachtigheid.
Aan levensliefde die ik voel.
Aan levensmoed.…
Schrijven
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 458 vertederend en begrijpend
Soms zo triest en oneindig
Lezen is je hart openen
Voor een ander
In eenvoud delen
Met elkander
Wanneer gedichten spreken
Schrijven
is geboren worden
in grenzeloze woorden
schrijven
is praten
met een hart in je hand
schrijven
is houden van
met lichtjes in je ogen
schrijven
is ademen
in een…
Liefde wint
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 1.083 Liefde
in woorden gaat nooit voorbij
en is altijd dichtbij
schrijven we vrijend
en lachen
naar
de
demonen die bang
het bloed en het gif met dezelfde
woorden
en gebeden
schrijven
in kranten waar rouwadvertenties
en beurskoersen
niets meer veranderen…
Kan ik nog.
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 164 Kan ik nog, woorden
vinden, die ik graag
zou willen zeggen.
Kan ik nog, dragen in
mijn hart, liefde
dat warme gevoel.
Kan ik nog, letters
schrijven, woorden
die zinnen vormen.
Ja ik kan, nog schrijven,
om mijn gevoelens
in poëzie te verwoorden.…
Voor jou, voor jou..
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 485 laat mij
de zee naar jou schrijven
op de zilvermeeuwenvleugels
in treffende verhalen
ik zal niet dralen
maar duinbosjes schetsen
met bloemen, bessen
kleurend als nooit tevoren
o, wil je mijn woorden horen..
omvat de letters uit mijn pen
het bewijs van liefde
een schepping van licht
voor jou, voor jou is mijn gedicht…
Lichtpunt
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 53 woorden laten zich
niet schrijven
beelden liggen nog niet
vast op het doek
al zullen kleuren zich
nimmer vermengen
door dromen van
vroeger
souvenirs zijn bewaard
voor generaties die komen
gaan, tot hun plek
gevonden is
evenals de jouwe
wetende dat jij daar bent
en licht geeft in
het duister…
Ik zal er steeds zijn...
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen 958 Jij en ik,
kunnen een boek schrijven
woord per woord
in onze ervaringen
door niemand gehoord.
Jij en ik,
altijd de strijd aangaan
ook al stort de wereld in
met liefhebbend hart
zonder tegenzin.
Mocht je weggaan,
en je sterrenhemel wordt donker
herinner dan mijn gedicht
dan zal ik er steeds zijn
in zuiver licht.…
briev an sintuklaas:
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.817 Avast budankt or, sintuklaas!
Petrik
O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus.
O ja, en netuurluk de groetu an pied!…
To the point !
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 212 dat wil je niet weten
wereldstad, Amsterdam een dorp
vergeleken bij Mexico
rode lap voor een stier
maakt hem gek, dol
hier of daar
to be or not to be?
keuzes en nog eens keuzes
in een ultra-moderne tijd
ook zijn er nog het berbers dorp
met berggeit
hondenpoep, kattepis
dat is geen...
geheit!…
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
Het kind en ik
gedicht
4.0 met 105 stemmen 23.734 Er steeg licht op van beneden
uit de zwarte spiegelgrond.
Ik zag een tuin onbetreden
en een kind dat daar stond.
Het stond aan zijn schrijftafel
te schrijven op een lei.
Het woord onder de griffel,
herkende ik, was van mij.…
Moedertaal
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 33 men schrijft
wat men schrijven
moet…
goud
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 70 dwalend door het bos van mijn gedachten
zie ik ogen open door de bomen licht
hoor ik oren open in een luisterend wachten
woorden komen fluisterend op zicht
voel ik aan een tak vol bladeren van ontluikend groen
zinnen groeien tot een nieuw gedicht
zwijgen is zilver schrijven is goud…
Vorm
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 151 een gedachte denk ik
en ik zie mezelf schrijven
woorden op papier…
Moeder
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 243 Woorden kwamen toen
niet naar buiten, kon me niet uiten
zeggen hoeveel ik van je hield
woorden die ik altijd binnen hield.
Ik kan je niet meer bereiken
mijn armen kunnen niet zo ver reiken
je bent gegaan door de tunnel van licht
die is voor mij te ver en nog dicht.…
over hoekige verzen
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 205 in verzwegen sonnetten
van 14 zinnen leemte
schrijven dichters
zonder woorden
over het chagrijn
en het gebrek aan
mooi lopende woorden…
woorden
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 1.172 In de
nevel
van mijn
schrijven
zweven woorden
wonderschoon,
maar ik
kan ze niet
beklijven,
want ik
mis
de ondertoon.…
[ Uit het hart schrijven ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 25 Uit het hart schrijven
luistert nauw, elk spontaan woord --
kan een misser zijn.…
Woorden
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 748 Onmacht kleeft
als duister vleugels vouwt
om ademkilte
naar de nacht te dragen
ik kan niet anders
dan het doopsel van mijn pen
te laten vloeien en
verlangen dat
ontloken woorden
morgen dagen…
de blauwe rivier
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 434 woorden
draag ik naar de zee…
Ontsnapte dwaling
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 426 Een onbedoelde schrijfverwarring
Is aan mijn aandacht ontsnapt
Ik baarde het in mijn afwezigheid
Op het onbewaakte ogenblik
Toen mijn beladen woordenkraam
De ziel van een dwaling verkocht
En zij haar naakte vrijheid vond
Tussen de tralies van het prul
Lang na mijn verdwaast besef
Dat zij zo niet had moeten zijn
Maar ik verdedig haar bestaan…
Naar een groene weide
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 207 Machtig lallend avondklef
De staldeur van het dichterschap
Staat open voor zijn zelfkritiek
Denken is als schamel oogsten
Schrijven met een riek-repliek
Hoe zal zijn echo klinken?…
Uitbraak
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 157 Hoe het ene woord spreekt
met het andere
zich verzet tegen de zwaarte
van het schrijfpapier
hoe de zin spreekt tot het punt
of net erover in het niet gezegde
zo willen mijn gedachten
vloeien van mijn pen op het blad
en terug in mijn ogen
waar ik ze als mijn eigen jong
liefkoos en verorber
soms terug uitbraak.
© Rudi J.P.…
Het vak van de naaister
gedicht
3.0 met 35 stemmen 10.448 stellage
en drapeer de stoffen
met de hand van een naaister
en terwijl ik zo bezig ben
klinkt uit de buste
een stem die mij waarschuwt
luister je kan nu wel plooien
maar ik was er eerder
de aarde de melkweg
als je mij wilt vergooien
blijft er niets over
en niets te draperen
met mijn oor op de buste
schrijf ik haastig
naaister van woorden…