Alle inzendingen over woorden OR boek OR zaaien

duizend mijl in zee leeft een man zichzelf breedspreken kan hij niet noch op grote voet zon is in zijn hoofd warm en lange tenen mijmert wat niet is geen boek te lezen schrijft hij lucht woord op woord reeds vele delen zijn inkt droogt niet…

onderschrijving van de pijn Zinnen gevormd, emotioneel Onsamenhangend in de kantlijn Soms tekort aan woorden Een mond vol tanden Voor mensen die bij ons hoorden De warme banden Ook over jullie is geschreven De dichter, filosoof, een vriend Onderdeel in ons boek van het leven Sympathie van de lezer verdiend…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Meningen zaaien verdeeldheid, dus doe gewoon -- iets wat nuttig is.…

beelden indringende beelden vertaald in woorden zes miljoen woorden voor allen eentje eentje voor mij tekenen vele keren tekenen in grote boeken boeken vol vredige beloftes pas toen waren we vrij…

't Is voorjaar, en een stem zingt in ons beiden Dat ik zeer sterk ben, en nu zaaien wil.…

Jouw verstilde tranen de pijn in je ogen maken van mijn hart een ruw omgeploegd veld Ik wilde zo graag samen zaaien en samen oogsten maar het werk deed ik alleen jarenlang Nu besluit God dat ik alleen moet oogsten jij moet nu zelf gaan zaaien en ik wens je zo'n mooie goede geweldige oogst toe…

De economen van het Land der Engelen voorspellen Hel, Styx en Verdoemenis Maar wat voor mij niet te verbloemen is is dat zij naar de gunst van Cameron hengelen Alleen een Brexit kan de Ban doorbreken van de Grote Geld Wolf en zijn Schurkenstreken…

er luistert niemand naar de woorden die ik schrijf zij lezen en begrijpen maar ieder op heel eigen wijze er is een copyright maar wat ik allemaal zaai zullen zij gaan oogsten door de vertaling in hun eigen mind pas als ik spreek communiceren wij in lichaamstaal vertellen ogen handen en gezicht volledig het bijpassende verhaal…

weer knallen verboden woorden hun eigen kleur zonder ooit tot bezinning te komen het is de ontploffing die plaatsvervangend aandacht trekt beschenen door het licht van hen die over schreven gaan op eigen podium dood en verderf zaaien en niemand sparen de wet met voeten treden en zo een eigen orgasme beleven…

Een huis vol boeken een zeilboot voor de verte woorden zijn hier wind…

Zonder enig inleiding met bevlogen woorden eindig je met een pleidooi. Geen enkele nuance in je gekozen woorden is je gesloten boek voltooid.…

In de bibliotheek der liefde Lopen de woorden in mij over Maar kan ik geen boek ontlenen Dat gebonden is aan mijn verlangen…

woorden na elkaar marcheren in gelid naar verre vreemde landen boeken…

je handen als een boek de woorden, zinnen elke alinea ja, alle hoofdstukken zijn nu gelezen iedere letter en regel de lijnen je hele wezen sla de laatste bladzijden om en het boek is dicht het doet me niets dit boek is uit ik kijk naar het licht van de maan en fluit nog één keer naar jou en zoek……………

Ik ben een gelezen boek Een boek met een versleten kaft De binnenkant is iets verkreukeld En de punten zijn wat afgestompt Ik ben jaren dicht gebleven Totdat ik jouw uitgave zag Een boek net als ik Maar met een slot eromheen Ik gooide mijzelf open Vertelde over elk hoofdstuk Elke alinea, elke zin en ieder woord Ik bracht het met alle…

het boek is gesloten ik moet jou laten gaan je leest nog voor maar ik kan je niet meer verstaan de bladzijde met letters vormen geen woorden meer zinnen zijn stuk ons levensverhaal is uit zijn kaft gerukt ik lees nog wat verder maar het boek boeit me niet meer…

lieve zonnebloem zaai je eigen nieuwe kroost schijn weer volgend jaar…

Spinrag voelen bewegen tussen twee objecten het zal de wind niet zijn, sneeuwvlokken jagen Een woord weglaten als wier en kiezen voor wiens vervolgens studentes veranderen in studenten Laat het begin nu maar, het zaaien van pompoenzaad de duiven van het veld verjagen en wachten tot het groen de lemen aarde kleurt de zon langer…

"mijn poëzie is de best" althans, dat is wat je denkt maar je pen, schrijft niet beter dan de rest andere dichters worden ziek, je woorden zaaien snel paniek meestal door negatieve kritiek je relaas, verbale tekst veelal onderaan andere gedichten gezet ietsjes achterlijk eigenlijk een eigen tekortkoming… voor iemand met zo'n een dikke…

Het boek Openbaring toont een gitzwarte zon een bloedrode maan waarbij sterren van de hemel vallen angstwekkend kondigt zich de dag des oordeels aan engelen blazen zelfbewust dienstbaar op bazuinen de tonen beduiden dat men bereid moet zijn op het grote gebeuren maar niet omhoog kijken in alle rust het werk van zaaien planten arbeiden…

boek der liefde gevuld met dromen doorweefd met wensen blad na blad regel na regel een stille hoop verlangend geluk wensen in woorden mijn boek vol kleur de mooiste tinten in sierlijke letters rood en zwart zwart verleden rood mijn heden mijn liefdesboek een open boek…

Ik heb altijd dicht bij het boek geleefd zonder haar precieze inhoud te kennen. Ik heb de bladzijdes gekoesterd en gestreeld, gewandeld op de ritmisering van de zinnen en de woorden geproefd als zuiver goud.…

Toch zaaien bloemen in mijn vragende geest een gedicht _ voor veel later...…

Fraai vervat in woorden, taal. Tot een boek, tot een verhaal. Reizend op de rug van woorden, ga je mee naar verre oorden. Inzicht, uitzicht, avonturen. In het hoofd van schrijvers gluren. Al die boeken op een rij. Zo gesloten, niet gastvrij. Met hun ruggen naar je toe lijken ze hun lezers moe. Sla ze open, ga ze lezen.…

zij verzuchtte mijn klagen in een woord van as dat ik eerder in verstofte boeken las maar ach nu vangt zij mij in een gebroken rijm met bitse woorden tegen verzwegen pijn…

Vergeelde woorden boeken een terugblik kleurt het verleden flets naar het heden glans vervaagde gestaag de aftocht schittert nog de pijn van samen zijn twee boeken lazen elkaar uit verkreukelde omslag van die éne dag..…

Ik verlang niet naar een boek Een boek moet naar mij verlangen Om gelezen te worden Telkens weer Dorstig naar oogcontact Doorboren woorden mijn ogen Verstrengeld in mijn ziel/verslingerd aan mij Ze zullen zich zoekend - zelfs zalig zoenend - nestelen Om nooit uit te vliegen.…