Alle inzendingen over woordenstroom

Verbogen uitzinnige onjuistheden Verwarrend bijeen gebracht Verlaten valse lippen Overtuigende woordenstroom Waarheid wederom verkracht Wulps bemint zij in overvloed Geeft zich gewillig over Judas in mij maakt gebruik Gif absorberend wat zij verwoordt Wetende de ziel vermoord Daar het keerpunt de steen gegooid Verminkte slinks met…

in ongetemde woordenstroom zet ik puntjes op de i verlos mijzelf van wolken stoom waardoor ‘k geen fouten zie in opgeloste zinnenbrij valt alles op zijn plek voeg nog een laatste zin erbij en eindig met een vlek een zegel plakken heeft geen zin de brief wordt nooit gepost opdat met plussen en een min jouw liefde mij niets kost…

Als ik praat, mijn woordenstroom jou al lang niet meer bereiken kan. Er kleven woorden aan mijn adem vast. Een zacht gezoem klinkt enkel nog. Als ik luister, mijn oren voorbij. Ik laat in stilte, de letters vallen, één voor één op zijn plaats. Nu ik hoor en mijn hoofd raakt leeg. Minder vol dan dat het was.…

aan het Westen verleidelijk met mijn Oosterse ogen je hield mijn hart tegen het jouwe alsof we voor altijd werden verbonden de geest voorgoed uit de fles we dronken oude jenever omdat er een muziekdoos werd gevonden oudere liederen over haveloos werk omdat ik naakt was schilderde je mijn lichaam nam ik deel aan jouw taal in mijn woordenstroom…

Lichaamsdrugs drijven woordenstromen aan van extraverte woorddronken parlesanten; ze eisen aandacht, gijzelen onze geest, al onze pogingen tot dialoog stranden. We zwijgen verveeld, schorten ‘t leven op, proberen hem een poosje te laten zwijgen; niemand zegt wat als ik zwijg, verdedigt hij zich in weer ‘n eindeloos uitweiden.…

Wind vliert voorlangs de efter vlouwt een menigte brindels mee een slijver zwaakt tegendraads maar laat zich uitlaatst meegleren met de vreemde woordenstroom Ik staar door het raam herfst lijkt nu weer begonnen ook dieper in de spiegel kijkend mis ik mijn trouwe ogenzon zon, waar zijt gij nu ik u wil zien en dan is winter nog slechts…

Een woordenstroom vult het bad vol met spijt-me en sorry, en dan vind jij de stop.…

de eerste klokjes, een pril geluid de winter is voorbij, de kou is uit de kleren, een expressie van het leven dartele konijnen springen terug in het heden de mens is liever lui en loom blauwe hemel en een droom van warme zonnestralen verhoort gebeden en in de schaduw van een eik lig ik te wachten mijn gedachten dwalend in het rijk der woordenstromen…

Haar woordenstroom kent paal noch perk. Haar ellebogen zijn haar merk. Die zijn haar sleutels tot succes. Van buiten oogt zij gaaf en sterk Met valse haarkleur uit een fles, Een lijf uit de aerobic les, 't Gezicht een schildermeesterwerk. Maar binnenin loert het gevaar. De ikke-ikke-zwam zwelt daar.…

Ze denkt, dat hij de man is van d'r dromen, doch overspoeld door al z'n woordenstromen blijft zij vergeefs verlangen naar de daad. Het gaat maar door. De vrouw voelt zich genomen. Hij kletst van 's morgens vroeg tot 's avonds laat en zelfs bij haar in bed. Ten einde raad verzint ze iets om toch nog klaar te komen.…

ze is een vrouw zo doodgewoon tot plots letters dicht bij haar komen haar bekoren en het verlangen strelen ze koestert woorden speelt met zinnen ontdekt een bijzonder iets ze schrijft zo waar haar eerste dicht als een woordenstroom niet te stoppen stoeien zinsbeelden in haar gedachten tot ze moe gemoedelijk uitrusten in haar schoot ze prikkelen…

Of de grote woordenstroom uit mijn eigen mond, in ieder opzicht de normen van fatsoen wel doorstond. Het resultaat van dit zelfonderzoek heeft mij verrast, want menig geuite term was zeker heel ongepast. Hoewel ik sommige grofheid toen heel erg waardeerde, begrijp ik nu waarom mijn lief mij boos corrigeerde.…

die moeten varen naar het reddende geheel maar vaak koersen naar onbewoonde eilanden om kort of langer te verblijven of raken meer en meer verstrikt in zinloze zinnen in een plastic woordenbrij tot ze uiteindelijk toch worden gered door een toevallig voorbijkomende gedachte dan kwakt een storm de zinnen op papier volgt de woordenstroom…

de mechanische dichter voor de start freest hij het tandwiel van taalvaardigheid: verwijdt betekenissen, polijst syllaben, ordent klinkers op het klankbord van welluidendheid duidt sublimerende berichten en verhalen wringt de verhevene lyrisch uit, hangt hemelse in schrale wind te drogen, zet de dichtpers in gebruik woordenstromen wroeten…

ontvangen uitwisselen zodat onze inhoud indaalt En ontvang je teveel, geef dat dan aan dan vervolgen we ons gesprek later; jij laat indalen wat je hebt gehoord ik haal uit mijn 'dal' wat ik heb gezegd En heb je het niet verstaan dan repeteer ik het gezegde en wil je een toelichting dan krijg je die zoals ik visa versa ook verwacht als jouw woordenstroom…

Voel schroom de stilte te doorbreken Gevoed door natuur op mensen uitgekeken Ik mis mijn auto en de medemens In de auto kon ik in mijzelf praten Met al die mensen om me heen Zal ik dat echter zeer beslist wel laten De hoop op het volgende station Begint mijn accu vast wat op te laden Zou zij nu komen om met parelende lach En een royale woordenstroom…

Een wrede verstoring van godin’s meditatie toen een woordenbrij haar omsingelde een oeverloze woordenstroom kakelde over de stilte van de watervijver Hera hield geërgerd haar adem in Praatzieke babbels gijzelden de godin sloegen zelfs de zang van de leeuwerik in de wind het zonlicht kleurde slechts in bleke tinten Hera voelde zich een…

Alleraardigste trouwe lezers (V/M) Het was een hele berg om te verkroppen Mijn woordenstroom die kende haast geen grens U opperde waarschijnlijk vaak de wens ~Die kloris mag van mij nu eerdaags stoppen~ Maar ja, u weet hoe dat soort dingen gaan Je hebt een klauwtje rijmwoorden te pakken En voor je ’t weet sta je volop te bakken Dan ga…

De realiteit accepteert namelijk geen eindeloze woordenstroom van hakkelende zinnen, aan elkaar klevende letters en luchtvervuilende woorden. De mensheid is slecht in het ontcijferen van een krullerig handschrift, in een brief met lange zinnen en veel komma’s en haakjes.…

Over de roem van Victor Hugo was ik ook niet helemaal meer zeker, want die fantast heeft riant en overdadig geleefd en vast zijn woordenstroom gekaapt van arme lieden, die door hem spiritistisch zijn leeggeroofd.…