Alle inzendingen over wrang OR verleden OR liefde

, thema neigt naar overdrijving en naar eindigheid, wrange paukenslag van ouderdom om een dwaling te herschrijven, voor - en naspel tot wedergeboorte blijft een geheim, prelude tot een nieuwe attitude.…

Wrange vruchten torst zij thans - een verkilde oogst.…

bijsmaak geeft van een grauw en grijs verleden helaas zijn principes nu eenmaal zo flexibel als een slang…

Alleen liefde waar ik ben, Familie, vrienden, iedereen wenst me goed Ze houden van mij en ik van hen Ik besta in liefdesgloed Een traan die breekt mijn wang en op kijk ik, verschrikt De zon, mijn ogen, de pijn en het gezang De wind fluistert in de kuil, verstikt Het fluistert voorspoed, afscheid in een flard heimwee, verleden, een afgebroken…

Hun leegten vulden elkaar, Vulden elkaar met het hoofd, Voor beiden was de liefde waar, Ze hadden het elkaar beloofd....…

Verleden zaait onrust in mijn gesloten hart niets wat het nu sust echt alles is verward Verleden zaait onrust niet weten wat te doen nu liefde mijn hart kust met een eerlijke zoen Verleden zaait onrust ziet alleen maar de pijn iets wat me verontrust alsof het niet mooi kan zijn Verleden zaait onrust liefde pak mijn hand maak me van…

De cynicus in mij lacht zijn wrange lach, de moralist drinkt zich liever blind, dan te moeten kijken, hoe verlangen de trouw van echte liefde overwint. Ik hou mezelf niet voor de gek, ik hou van één, die niet de mijne is, en zij van mij, al heb ik dan een mooie vrouw, die beter heeft verdiend dan hoererij.…

kwetsbaar hun droom doorprikt als vrucht water gluiperig gen toevallig verdwenen tijdloos gevangen liefde nu ver weg noch fout noch goed stop leven ga dood prille prematuurtje voorwaardelijk verstoten of slechts cellenhoop toekomstleeg gewist wrange vervreemding versteent zij die nu in vragen verloren ze straks ook doden…

Jij verzacht dan kalm de wrange smaak.…

Een ballerina in Wenen Verloor jammerlijk beide benen Al klinkt het wat wrang Ze treurde niet lang Ze liep altijd maar op haar tenen…

Jij verzacht dan kalm die wrange smaak !…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

hoe wrang…

verstand stevig omdat je hersens ook kunt beminnen en prille liefde zonder na te denken vlees noch vis is.…

van vergeven ik zie wegen om het heldere wrange leven te verbeelden altijd…

Wrange Amaril, zal min niet murwe meuken* Uw hartje rauw, eer ’t ouderdom* beklimt En van de borst maakt een gordijn vol kreuken, Die ’t elpenbeen* nu tart, hoezeer het glimt? Hoe lang zal nog de blinde schutter* borgen* Uw wilde ziel die schopt de minnezorgen?…

Opzij Met die koffer Ik moet er Snel bij Geen tijd Te verliezen Vanaf nu Ben ik vrij Genieten werd mij Vanaf start Reeds beloofd Maar 't gedrang Naar de vrijheid Gaf Hoe wrang Mij al snel Véél te snel Een lelijk Ontsierende Schram op het hoofd…

orgelakkoorden smelten in gesproken woorden warmend rond een spil het kerkhaantje glanst klokken beieren de tijd staat even stil een smalle lichtstraal strijkt zich troostend neer over de waan van de dag op het wrange, weeë het gewemel van vragen over de gestorven lach…

Binnen een dag Verworden tot Een machteloze Pion in een Wrang schaakspel Nadat jij je Tweeëntwintig jaar Als geen ander Voor de zieke Had ingezet, Zieke die voor Jou, dokter, vooral Medemens was - En in je ijver Om deze zieke Nog meer onnodig Leed te besparen hem Op eigen verzoek In stervensnood Naar de hemel…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

bedekt gemeende vriendschap glansvolle citaten over geluk als een hooglied overvleugeld, jaagt de liefde uitdrukkingen na.…

Dat ik een wild genieter ben geweest, Wiens vreugde wrang was en wiens wroeging wranger, Men zal 't weten, zolang men Hollands leest, Maar ook niet langer.…

Ik leer zien wat belangrijk is door na te doen hoe jij kijkt Ik voel wat jij voelt door na te doen wat jij voelt Als een brabbelende kind volgt mijn kennis mijn lichaam dat jouw bewegingen volgt Hoe dichterbij hoe beter mijn weerspiegeling is maar nooit precies hetzelfde zelfs als het water glad is en dat is weg zodra ik erin duik…

Ik krijg betaald en ik koop het bed waarin ik wil liggen in het land van mijn keuze het land van de revolutie, van vrijheid ....en gelijkheid waar iedereen weg moet ....die zegt of steunt dat anders beter is het land zonder mensen ....die huisgenoten en buren uitzonderen ....om hun afkomst, geslacht of liefde het land zonder volgelingen…

schouders om me de weg te wijzen en mensen te roepen om hen te ontmoeten De jongen die op het strand tekent met kleurige keien, tweemaal daags en ze natelt voor hij weggaat wetend dat de vloed komt met golven die langer zullen leven dan hij De man in de kamers vol tafels met kwartsen uit de landen waar hij zocht naar heiligheid en liefde…

Samen op het bankje onder de kersenboom de aflopende dag langzaam de nacht in laten zakken Weer een avond samen onder de kersenboom Denk niet romantisch aan de fonkeling in een glas het vlammetje van een kaars in de schemering intiem samen onder de kersenboom Dat zou surrogaat zijn en ons geen ruimte laten te voelen wie we vandaag…

De snelheid van de trein trekt voor mijn ogen de massa uit de wereld, vormeloze strepen tekenen onwetenschappelijk de formule van Einstein op de ramen Soms is even in beeld wat het is, als je stil staat Dan kun je zien wat het is, iets tijdelijks in zijn raadselachtige vlucht van schijnbare illusies Alles bestaat onwetend hoe…