Alle inzendingen over zedig

Over de zee Moet je toch eens horen Ik las over zeeoren. Over het woord zeebenen, Ben ik nauwelijks henen. Het begint nu weer van voren. Ik wil u alleen maar vragen U voortaan zee-dig te gedragen.…

Een preutse man ergens in Texas Die over een film met veel sex las Die schrok zich laatst dood Toen bleek dat zo'n stoot Zijn eens toch zo zedige ex was…

Preuts gaat over beschaamd Over lichaam en seksualiteit Overdreven zedig Ingetogenheid. Cultuur en tijdgebonden uiting van zelfrespect soort van onzekerheid angst voor negatief effect.…

Ik hoef hem niet, mijn vrouw is uiterst zedig, vertrouwen doe ik haar dan ook volledig. Maar is die overtuiging wederzijds? Ik heb dat ding dus toch geïnstalleerd, dan weet ik of ze mij bespioneert.…

Waarom uw Boek aan 't licht onttogen? 't Verschijn' gerust, al is 't niet groot: Wordt Eikenschors bij 't pond gewogen, Men weegt Kaneel bij 't Lood.…

Mijn lief is op het oog behoorlijk zedig, de blouse tot aan het hoogste knoopje dicht, make-up vindt zij een ordinair gezicht, haar rok verhult de enkels zelfs volledig. Maar ’s avonds is ze echt niet te weerstaan. Voor mij trekt zij een doorkijkkapje aan.…

zandstralende schurende scherpte schrijnt in hoopjes tegen het glas hier veegt het oud papier in knispers over een voorbije zomer ritselt het vergeten verhaal over ondersteboven tafels opgewonden schermen en standjes niet te troosten parasols hebben hun rokken gestreken in zedigheid daarachter plaagt de zee de kust vleit en komt…

vers en nog roze het stel onthaarde benen onder het plooien rokje zedig overeen gekruist reikt ze bedeesde lachjes uit wanneer de jonge hanen reageren in haar ogen geen belofte aan nadere contacten met haar bronstige medestudenten uit het noorden afgezakt spreekt ze vreemde tongvallen dus zwijgt ze liever om te horen waarin ze nu weer…

naakt zij was zeer zedig als licht in licht, en wind speelde wind met haar in het zicht. de ogen vol onbegrip stonden dicht te treuren bij het onhandige hoofd: het leek geenszins op wat haar was beloofd, ze wou van dat zicht gewoon gaan lopen. nu niemand nog in hoofd of haar gelooft, zwaait enkel de wind nog deuren open.…

Geluk, zo zedig en zo zeker, als water dat in glazen beker zijn zuivere genuchte vat: ik heb uw goede dronk genoten, en 't heeft door mijne leên gevloten, als van wie nooit gedronken had. Mijn ogen wijd, mijn lippen open, zijt ge in mijn aadren stil gedropen tot de' allerlaatste', en béste drop...…

In het lege midden met das en pochet, de danskeraar, zalvend, zijn assistente zedig, naar het lijkt, in een zwarte jurk. De foxtrot, de tango, een Engelse wals; het jasje dicht, een houterige buiging. Gegiechel en gestrompel op de vloer.…

Noem mij Maria al ben ik niet als mijn naamgenoot een zedige vrouw ja zelfs de onbevlekte maagd dat zijn jullie woorden waarom mijn naam verguizen door mijn lange haren die zijn tranen drogen door mijn lippen die voeten kusten of zelfs de nardusmirre waarmee ik balsemde Noem mij gewoon Maria zonder de steen voor mijn voeten te gooien…

De weduwe van Windsor zucht Sinds hij zijn laatste adem blies Koestert ze een intens verlies Het rouwen is niet van de lucht Ze is pro puriteinse tucht Hult zich decennia in zwart Gebroken is haar vrouwenhart Negen maal droeg ze zedig vrucht Negen maal baarde ze nieuw leven Ze heeft geschiedenis geschreven Na ‘t heengaan van haar echtgenoot…

Dat mijn oor geen woest geschal Boven eedle zang gevall', Noch mijn oor een bont vertoon, Meer dan oudheids zedig schoon. Waag ik eens de lier te slaan, Spoort mij plicht tot handlen aan; Schone Nimf! ontsta mij niet, Tooi mijn Leven en mijn Lied.…

Nog zachter dan een zedig streelgebaar Ontvouwt de roos haar vurig rode kroon Haar volle blaad’ren in het ochtendschoon Dodijnend door een zoele zucht aldaar De doornen deren niet haar zoete toon Zo vredig vlammend deze tijd van ‘t jaar Hier breeduit bloeiend, licht, helder en klaar Zulk woekerende weelde; ongewoon!…

de ontdekker van de hemel neemt geen vrede meer met de taal van nederaarde hij verstaat nog enkel engelen gezang als kabbelende beekjes de ogen immer zedig opwaarts waar hij manna heeft geproefd van gouden schalen voorzien met zilveren lepels en kelken nooit meer zonder water heeft hij de zijnen terug gezien ontdaan van al hun oude kwalen…

Nog niemand die deez liefde mij verklaarde: De scheemring en de schaduw weggevaagd Door ’t morgenlicht der ogen van een maagd, Dat zedigheid aan englen fierheid paarde.…

Alice, de ogen zedig neergeslagen Moest lachen om de rol haar toebedeeld Later heeft ze -wat moest ze- nagespeeld Wat anderen nu eenmaal in haar zagen Ze wilde Eddy du Perron behagen Maar deze had een ander afgodsbeeld Platonischer, en op zijn ziel veel eelt Hij wist Alice te pesten en te plagen Ze dreigde zich van kant te willen maken…

straks is niet te stoppen ’t Kenmerkt de zottigheid van dit gebruik Een liefdestotem als de mirretak Vangt Venus'tranen die als milde regen Vallen vanwege wat een paartje tegen Gaat komen onder ’t echtelijke dak Een hoer is een lanteerne sonder licht Preekt Vader Zedenmeester Jacob Cats Hij zit vrijwel voortdurend in de rats Over de zedigheid…

Gans uw gedaante is als verklaard; uw gang is eêl en zedig; gij zijt gezuiverd, of gij waart van zekerheên volledig. En waar mijn eigen leên en brein van levens-koortse dorden, is 't, of mijn weiger medelij'n mag eindlijk liefde worden.…

Gans uw gedaante is als verklaard; uw gang is eêl en zedig: gij zijt gezuiverd, of gij waart van zekerheên volledig. En waar mijn eigen leên en brein van levens-koortse dorden, is 't, of mijn weiger medelij'n mag eindlijk liefde worden.…

Kind met het bleek gelaat, dat van uw wijde blikken geen liefde in mat gebaar noch in lede ogen ziet, maar in uw zedig kleed uw knieën weet te schikken zó, dat me te elken male een laaie drift doorschiet: gij zult het nimmer aan mijn vrome woorden weten hoe mijn begeren om uw kleren dolen dorst; maar ìk draag in me-zelf de wonde, zelf gereten…

Toen de maan langzaam verbleekte ontwaakte Hera uit een wulpse droom zedig en traag schikte ze haarzelf in de plooi. Welluidende merelklanken en jubelende leeuweriken streelden haar slaperige oren. Hera’s soezen werd wreed verstoord een woordenbrij gijzelde haar rust kaapte haar dromen.…

goed idee blozend van genot iemand te leren kennen en te erkennen dat je leert van iemand te begroeten en te zeggen wat het hart je vorige week zei toen we elkaar nog negeerden met ons stedelijk vertoon van fantsoen van heb ik jou toch net niet gezien ja, misschien kunnen we het hebben over frisse appels nu jij zo naast me zit je handen zedig…

ik minder die angst van nederigheid en dogma’s die maken mij het bangst Ze noemen mij 'een homo' maar in feite ben ik mens alleen die enkele voorkeur verscheurt gelovigen intens Je mag het dan wel wezen maar praktiseren is taboe ga toch een vrouw behagen doe ‘t anders voor pa en moe Zet kinderen op de wereld voed hen vroom en zedig…

De zedigheid, met de ernst in eedle blos gehuld, Vertoont de gloed der eer die ’t moedig hart vervult. De rijkdom moog de zucht van lage zielen trekken, En in verbasterd zaad een vuige hoogmoed wekken; De Moed veracht die glans, en ’t geen zijn boezem vleit, Is ’t zelfgevoel der deugd in al heur waardigheid.…

spijtig hijgend stond ik daar tot ik plots in een oksel van het pad, dat ik tot dan bestegen had, een nederige plaatsvervangster ontwaarde, zedig gebogen stond ze vast in de aarde, niet van zins zich te laten plukken, zodat ik haar aan de berg moest ontrukken.…

Hoe meer er gehamerd werd op zedigheid en deugdzaamheid, hoe meer ik met mijn rode bietenkop de slipjes met mijn tanden kapotbeet, 'Wat vliedt of bezwijkt' kotsend meezong, mijn vader spraakgebreken toewenste, afasie en krankzinnigheden, opdat ik wel met de vrouw van de organist kon neuken.…

is een begin je hand streelt mijn wang en je andere mijn dij, kalm dit doet me iets geloven en ik verdrink in je mooie ogen ik voel mijn lichaam en tril en als een tweelingziel geef jij een ril je betast me en op onderzoek ga je verder en je hoeft mij niets verder uit te leggen je wilt me en je bent gretig en ik voel me bloot en zedig…

spoorloos dromen in het mat zonlicht, snavels en vleugels wijs, zedig dicht. het is zonder bezinnen jezelf overwinnen.…