Alle inzendingen over zee OR maan

rollende golven het strand bedolven onder schuimende koppen het moet wel kloppen een oude man duinpan, het klotst aan de rand van het strand de oude man, ziedende zee een verloren land…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Er komt een man aan En die man dat ben jij Er komt een man aan En die man die is vrij Je moet het wel geloven Je ziet het in zijn ogen Alles wat hij doet maakt je vrij Hij neemt je mee Neemt je mee Naar de diepte van de zee Hij voert je mee Voert je mee En die diepte geeft je vree Er komt een man aan En die man dat ben jij…

"Val wind", sprak Mozes Yam Suf lang genoeg gedeeld ging de storm liggen…

zag ik een man die dacht dat hij de branding kon temmen en die zowat verdronk in zee maar het was zijn tijd nog niet hij mocht nog even mee…

'k Zit met mijn lamme benen in de asse van een stervend vuur. Ik bid; mijn vrienden wenen; en 't hangt mijn keel uit op den duur. Zal ik mij dan vervelen met langer Job te spelen? De schoonste lol, de liefste lol maakt op den einde dol. De schapen moet men scheren en de ezels moet men slaan, ja slaan. Zo wil 'k, in alle…

o Blik vol dood en sterren, o hart vol licht en leed. De dag is spijtig verre; de nacht is hel en wreed. Mijn mond vol wondre smaken die géne vrucht verzaadt. Niemand, o hunkrend waken, die langs mijn venster gaat... Wij zullen nimmer wezen dan Godes angst'ge wezen. - God, laat ons waan en schijn dat we Uwe wezen zijn.…

Een kekke kuil was ’s avonds al gegraven zodat ik vrolijk mij erheen begaf maar weldra stond ik stil, verbaasd, zelfs páf: Er lag een jonge vrouw vol overgave Ze rook naar zout, zand, zee, had ik wel lust? Ik ging, maar ja… alsof je duinen kust…

Belandt zij zonder Chicanes aan land Donderend en denderend Extravert Frenetiek de Gretige gulzige golven Hoorbaar hongerend Intimideert zij Jubelt zij haar Kolkende klaagzangen Lyrisch haar landschap Mooie maanzieke reuzin Neptunus maant haar tot kalmte Oeverloos opent ze haar Panorama’s deze non- Querulante sterre der zee…

Hoe wij onze namen schreven vlak bij de zee toen de zon ging dalen?…

Ze kijkt niet in de zee. Bang voor haar eigen schoonheid want wat moet ze daar toch mee. Bang te verdrinken, tenonder te gaan of een donderwolk te worden. Zo bang is de maan! Maar eens zal ze kijken, heel lang kijken, want ze moet. Ze moet verdrinken in de zee, dan pas wordt ze eb en vloed.…

Lichten van de boten flonkeren en de hemel is een zee vol sterren een wolk schuift voor de maan doorkruist het pad van maanlicht aan de randen van de stilte waait de wind mijn gedachten over zee er is geen weg terug je kunt alleen nog maar vooruit…

wonderlijk hoe gedachten suiker spinnen het zoete de mond beroert van het meisje in de wolken aan haar voeten wijkt het water de zee, de zee ebt langzaam weg en neemt in haar kielzog mee de glimlach van een jonge man en hoe zij wachtte…

De esdoorn houdt in zijn wintertakken de wassende maan op haar plaats Een late gans vliegt door de nacht Het onvermoeibare water van de rivier draagt een boot naar de zee, die wacht Takken wijken, maan slaat op de vlucht…

Lucht en zee en strand verdwijnen in grijstinten. De man en de hond, zwarte stippen in front, zorgen voor de vaste grond.…

Onder de gele maan schuifelt een trage lange rivier, over het spiegelende water schuift moede de gele maan, onder de gele maan op de trage lange rivier, schuift een kristallen kano met een man, onverstoord naar de horizon langs landen met vluchtig zand, langs lage streken drijft de kano naar zee.…

Zonovergoten spookmaan boven horizon - onaanraakbaar licht…

De zilveren maan Strijkt 's avonds En 's nachts Als wachter, magneet Nooit geheel onverwacht Over onze planeet Tussen zonsondergang En de komst van de hoeder Der minnaars en maagden Als aanstaande moeder…

o grote moeder wieg me in je armen en zing een lied van zon en maan van zee en aarde van leven, dood en leven…

Indrukwekkend, als de maan haar licht geeft boven zee . Feeërieke beelden, sprookjesachtig mooi. Indrukwekkend hoe het licht ons doet verrassen. Licht van de maan, soms volkomen onverwacht. Elke nacht zal hij je leiden naar een goede nachtrust.…

voor bange nachten dan kuste ik mijn leven lang zodat je niet meer langer bang tot ochtendlicht moest wachten Als mijn schoot de zee zou zijn een zee voor al jouw zorgen dan golfde ik langzaam met je mee ving tranen van jou in mijn zee en kalmde je geborgen…

Rondom zich die glansen Op zee te zien dansen, Hoe lacht dit ons aan! Wat vreugd! onbeladen In zee zich te baden Met zon en met Maan!…

schuimbekkende beesten -De maan in de vrouwen, de tanden in mijn mond…

de nieuwe maan die in een lijn komt te staan langs de horizon, het water woelde de zee om en raakte het harde zand storm van golven hoog schuimende witte koppen kijken de branding aan, de nieuwe maan de eclips heeft het gedaan…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

Over de zee hangt matelijk te tampen een zoele en droeve klokke door de mist. De dag is zonder klaarte en zonder lampe. Hij, die zijn hart bezit, weet wat hij mist. Een stemme galmt, en ieder loopt verloren. Ik loop alleen. En 'k weet dat duizend zijn die naast me dragen door te dichte smoren lijk al te volle teilen melk hun pijn.…

En hoort uw hart: hoort gij uw hart niet slaan ? Daar is de maat waarop uw dagen dansten. Niet wen gij waart met weelden overlaên of dronken van een overmoed'ge waan, stond ge in de rei die blijde tijd omkranste. Brandde in uw brein al 't lijden dat het droeg leg op uw hart uw hand, en gij zult horen al de geheimen die, nog ongeboren, zich…

Donkere wolken kwamen aan een wind stak op best hard beter nu naar de boulevard te gaan echter voor 'k zover kwam: Werd ik gezandstraald niet gering kijk een uitje op strand met uitzicht op zee Is 1 ding, maar al dat zand waar 'k niet om vroeg was wat ik mee naar huis droeg.…

Een vrucht die valt... - Waar ‘k wijle in ‘t onontwijde zwijgen, buigt statiglijk de nacht zijn boog om mijn gestalt. De tijd is dood, omhoog, omlaag. Geen sterren rijgen haar paarlen aan ‘t stramien der roereloze twijgen. En geen gerucht, dan deze vrucht, die valt. Een vrucht. - En waar ik sta, ten zatte levens-zome, vol als de nacht, maar…